نقاشی در ساحل عاج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هنر نقاشی در ساحل | هنر نقاشی در [[ساحل عاج|ساحل عاج]]، به ویژه در شمال این کشور، در منطقه کوروگو، از غنا و تنوع فراوانی برخوردار است. حتی گفته می‌شود که پابلو پیکاسو، مبدع سبک کوبیسم، بسیاری از پرده‌های نقاشی خود را از سبک نگارگری و به ویژه از ماسک‌های ساحل عاجی، الهام گرفته است. زیبایی و شگرف‌‌بودن سبک نقاشی ساحل عاجی در نگاره‌های فراوانی که بر دیوارهای خانه‌های روستایی کشیده شده‌اند، مشهود است و خود از توجه به آموزه‌های هنری در سنن بومی [[ساحل عاج|ساحل عاج]] خبر می‌دهند. از چهره‌های معروف نقاشی در [[ساحل عاج|ساحل عاج]]، می‌توان ژیلبر گرود (Gilbert Grud) و میشل کوجو (Michel Kodjo) و ادریس را نام برد که به طور مداوم، نمایشگاه‌هایی در داخل و خارج برگزار می‌کنند. | ||
از تابلوهای مهم ژیلبر گرود، می‌توان «کودک سرباز در ساحل | از تابلوهای مهم ژیلبر گرود، می‌توان «کودک سرباز در [[ساحل عاج|ساحل عاج]]» را نام برد. وی همچنین کتابی در سال 2003 منتشر نموده است به نام «سحر سیاه» که به مصیبت‌های جادوگری، این بیماری رایج در آفریقا، می‌پردازد؛ اما کوجو از گرود، قدیمی‌تر و معروف‌تر است. وی نخستین هنرمند ساحل عاجی است که پیش از استقلال، در سال 1957، نمایشگاهی فردی در شهر [[ابیجان]] برگزار کرد. از 1970 بدین‌‌سو، در محله‌ای به نام «کارتیه فرانس» در 40 کیلومتری [[ابیجان]] اقامت دارد؛ جایی که هنرمندان نقاش و موسیقی‌دانان بسیاری زندگی و کار می‌کنند. سبک کاری او ملهم از عرفان و تأملات شرقی است.<ref>Auzias, D. & Labourdette, J. (2008). ''La Côte d’ivoire,'' Paris: l’Harmattan.p.108.</ref> ادریس هنرمند مردمی ساکن گراند بسام نیز نمایشگاه‌ها و کارگاه‌های مختلفی در کشورهای مختلف آسیایی، اروپایی و آفریقایی برگزار کرده است. وی در آثارش به حیوانات و ترسیم جنگل و استفاده از رنگ‌های متنوع، بهای زیادی می‌دهد. در حوزه هنر مصور نیز چهره‌ای به نام زوهوره لسن (Zohoré Lassane) فعالیت می‌کند که در زمینه کاریکاتور هم فعال است و نشریه طنز معروفی به نام «گبیش» (Gbich) (صوت ناشی از ضربه مشت) را منتشر می‌کند. مهمترین موفقیت هنری او خلق شخصیتی خنده‌دار، به نام «گوفی گامبو» (Gauphy Gambo) است که هجویه‌ای واقعی از تجار است و کسانی که مدام دنبال پول هستند. خانه هنرمندان در ساحل گراند بسام مکان خوبی برای آشنایی با نقاشان مردمی و خوش ذوق ساحل عاجی است.<ref>حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،ص.329-330.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نقاشی افغانستان]]؛ [[نقاشی تونس]]؛ [[نقاشی ژاپن]]؛ [[نقاشی کوبا]]؛ [[نقاشی لبنان]]؛ [[نقاشی مصر]]؛ [[هنر نقاشی در چین]]؛ [[نقاشی سنگال]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۴
هنر نقاشی در ساحل عاج، به ویژه در شمال این کشور، در منطقه کوروگو، از غنا و تنوع فراوانی برخوردار است. حتی گفته می‌شود که پابلو پیکاسو، مبدع سبک کوبیسم، بسیاری از پرده‌های نقاشی خود را از سبک نگارگری و به ویژه از ماسک‌های ساحل عاجی، الهام گرفته است. زیبایی و شگرف‌‌بودن سبک نقاشی ساحل عاجی در نگاره‌های فراوانی که بر دیوارهای خانه‌های روستایی کشیده شده‌اند، مشهود است و خود از توجه به آموزه‌های هنری در سنن بومی ساحل عاج خبر می‌دهند. از چهره‌های معروف نقاشی در ساحل عاج، می‌توان ژیلبر گرود (Gilbert Grud) و میشل کوجو (Michel Kodjo) و ادریس را نام برد که به طور مداوم، نمایشگاه‌هایی در داخل و خارج برگزار می‌کنند.
از تابلوهای مهم ژیلبر گرود، می‌توان «کودک سرباز در ساحل عاج» را نام برد. وی همچنین کتابی در سال 2003 منتشر نموده است به نام «سحر سیاه» که به مصیبت‌های جادوگری، این بیماری رایج در آفریقا، می‌پردازد؛ اما کوجو از گرود، قدیمی‌تر و معروف‌تر است. وی نخستین هنرمند ساحل عاجی است که پیش از استقلال، در سال 1957، نمایشگاهی فردی در شهر ابیجان برگزار کرد. از 1970 بدین‌‌سو، در محله‌ای به نام «کارتیه فرانس» در 40 کیلومتری ابیجان اقامت دارد؛ جایی که هنرمندان نقاش و موسیقی‌دانان بسیاری زندگی و کار می‌کنند. سبک کاری او ملهم از عرفان و تأملات شرقی است.[۱] ادریس هنرمند مردمی ساکن گراند بسام نیز نمایشگاه‌ها و کارگاه‌های مختلفی در کشورهای مختلف آسیایی، اروپایی و آفریقایی برگزار کرده است. وی در آثارش به حیوانات و ترسیم جنگل و استفاده از رنگ‌های متنوع، بهای زیادی می‌دهد. در حوزه هنر مصور نیز چهره‌ای به نام زوهوره لسن (Zohoré Lassane) فعالیت می‌کند که در زمینه کاریکاتور هم فعال است و نشریه طنز معروفی به نام «گبیش» (Gbich) (صوت ناشی از ضربه مشت) را منتشر می‌کند. مهمترین موفقیت هنری او خلق شخصیتی خنده‌دار، به نام «گوفی گامبو» (Gauphy Gambo) است که هجویه‌ای واقعی از تجار است و کسانی که مدام دنبال پول هستند. خانه هنرمندان در ساحل گراند بسام مکان خوبی برای آشنایی با نقاشان مردمی و خوش ذوق ساحل عاجی است.[۲]
نیز نگاه کنید به
نقاشی افغانستان؛ نقاشی تونس؛ نقاشی ژاپن؛ نقاشی کوبا؛ نقاشی لبنان؛ نقاشی مصر؛ هنر نقاشی در چین؛ نقاشی سنگال
کتابشناسی
- ↑ Auzias, D. & Labourdette, J. (2008). La Côte d’ivoire, Paris: l’Harmattan.p.108.
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص.329-330.