جاذبه ها و دیدنی های طبیعی زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:صخره های طبیعی رودز.png|بندانگشتی|صخره های طبیعی رودز]]جاذبه ها و دیدنی های طبیعی [[زیمبابوه در یک نگاه|کشور زیمبابوه]] به شرح زیر است:
[[پرونده:صخره های طبیعی رودز.png|بندانگشتی|صخره های طبیعی رودز(1403). برگرفته از سایت SuperStock، قابل بازیابی از https://www.superstock.com/asset/granite-castle-kopjes-dominate-landscape-zimbabwe-rhodes-matopos-national-park/1896R-5585]]جاذبه ها و دیدنی های طبیعی [[زیمبابوه در یک نگاه|کشور زیمبابوه]] به شرح زیر است:


[[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آبشارهای جهان است و در شمال غرب [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]] قرار دارد. دیوید لیوینگستون، کاشف مشهور اسکاتلندی در سال ۱۸۵۵ میلادی، اولین غربی بود که [[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] را کشف و به افتخار ملکه ویکتوریا، آن را [[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] نامید<ref>حمیدی نیا، حسین (1393). استعمار و نام‌گذاری جغرافیایی. تهران: [https://poiict.ir/ سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی]، ص.110.</ref>.
[[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آبشارهای جهان است و در شمال غرب [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]] قرار دارد. دیوید لیوینگستون، کاشف مشهور اسکاتلندی در سال ۱۸۵۵ میلادی، اولین غربی بود که [[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] را کشف و به افتخار ملکه ویکتوریا، آن را [[آبشار ويكتوريا|آبشار ویکتوریا]] نامید<ref>حمیدی نیا، حسین (1393). استعمار و نام‌گذاری جغرافیایی. تهران: [https://poiict.ir/ سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی]، ص.110.</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۳

صخره های طبیعی رودز(1403). برگرفته از سایت SuperStock، قابل بازیابی از https://www.superstock.com/asset/granite-castle-kopjes-dominate-landscape-zimbabwe-rhodes-matopos-national-park/1896R-5585

جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کشور زیمبابوه به شرح زیر است:

آبشار ویکتوریا از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آبشارهای جهان است و در شمال غرب زیمبابوه قرار دارد. دیوید لیوینگستون، کاشف مشهور اسکاتلندی در سال ۱۸۵۵ میلادی، اولین غربی بود که آبشار ویکتوریا را کشف و به افتخار ملکه ویکتوریا، آن را آبشار ویکتوریا نامید[۱].

این آبشار در زبان بومیان منطقه "موسی اوآ تونیا" خوانده می‌شد که به معنی "مه خروشان" است. لیوینگستون در خاطرات خود می‌نویسد:

"هیچ کس نمی‌تواند زیبایی این آبشار را با هیچ منظره‌ای در انگلستان مقایسه کند. هیچ فرد اروپایی تا به حال چنین چشم‌اندازی ندیده است، چشم‌اندازی چنان زیبا که احتمالاً فرشته‌ها هم هنگام پرواز مسحور آن می‌شوند".

بخش عظیم آبشار ویکتوریا در زیمبابوه و بخش کوچکتری از آن در زامبیا قرار دارد. ارتفاع آبشار 108 متر و پهنای آن بالغ بر 6/1 کیلومتر (یک مایل) و حجم آب عبوری آن در هنگام پر آبی بالغ بر 550 هزار متر مکعب در دقیقه است. این آبشار بخشی از رودخانه "زامبزی" و در میانه راه این رودخانه (به طول بیش از 2700 کیلومتر) واقع است. آبشار ویکتوریا با ارتفاع ۱۰۸ متر (۳۶۰ پا)، بلندترین آبشار جهان می‌باشد. عرض دو سوی آبشار ویکتوریا به ۱۷۰۰ متر (۵۵۷۷ پا) می‌رسد. این رود پیش از رسیدن به آبشار، مسافت قابل توجهی را بر بستری از سنگ‌های بازالت و در میان دره‌های ایجاد شده با تپه‌های ماسه ‌سنگی طی می‌کند.

در نقاطی از رودخانه که عرض آن وسیع‌تر می‌شود، جزیره‌های کوچک پوشیده از درخت به چشم می‌خورد و تعداد این جزیره‌ها با نزدیک شدن رودخانه به محل آبشار افزایش پیدا می‌کند. جزیره‌های فراوانی که در محل تاج آبشار قرار دارند، باعث می‌شوند تا آب رودخانه به شکل چند آبشار جداگانه درون این دره سرازیر شود. آبشار ویکتوریا از دیدنی‌ترین پدیده‌های طبیعی جهان و از جاذبه‌های توریستی زیمبابوه است و سالانه صدها هزار گردشگر از آن بازدید می‌کنند. برخی دیگر از جاذبه‌های گردشگری زیمبابوه عبارتند از:

پارک طبیعی آبشار ویکتوریا؛ پل رودخانه زامبزی؛ پارک طبیعی هوانگه؛ صخره های طبیعی رودز؛ دریاچه کاریبا؛ زیمبابوه بزرگ؛ تپه‌های ماتوبو[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اردن؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی سنگال؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اسپانیا؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی فرانسه؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی ژاپن

کتابشناسی

  1. حمیدی نیا، حسین (1393). استعمار و نام‌گذاری جغرافیایی. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص.110.
  2. برگرفته از https://www.tripadvisor.com/2015
  3. ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. 22-24.