هنرهای مردمی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == نقاشي­هاي تزييني سال نو == نقاشی­های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی چین است و تاریخ آن به عصر سلسله­ی« سونگ» (960-1279) بر می­گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، هم­چون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال­های معروف تاریخ چین، که د...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
=== نقاشي‌­هاي تزييني سال نو ===
[[پرونده:Traditional-Chinese-New-Year-decorations-red-decorations-lanterns.jpg|بندانگشتی]]
[[نقاشي­‌هاي تزييني سال نو|نقاشی­‌های سال نو]]، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی [[چین]] است و تاریخ آن به عصر [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی «سونگ]]»(960-1279) بر می‌­گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، هم­چون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال­‌های معروف تاریخ [[چین]]، که در درب منازل آویخته می­‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­‌های مردمی]] را تشکیل می­‌دهند.


== نقاشي­هاي تزييني سال نو ==
در [[جشن عید بهاره|عید بهاره­‌ی چین]]، هر خانواده­‌ای برای رسیدن به سعادت و خوشبختی در سال نو، یک یا چند مورد از این [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­‌ها]] را روی دیوار و درب منازل خود می‌چسباند. طرح این نقاشی­‌ها همه ساله عوض شده و نقاشی سال خوانده می­‌شود. این نوع از نقاشی در دوران [[سلسله مینگ|سلسله­‌های «مینگ]]» و «[[سلسله چینگ|چینگ]]» به اوج هنری خود رسید و در آن زمان در [[چین]]، سه مرکز تهیه­‌ی نقاشی سال، از جمله «یان لیو­چینگ» در «تیَن­جین»؛ «یان­جیافو» در شَن­دونگ؛ و «تائو خوا وو» در«سوجو» شگل گرفت.
نقاشی­های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی چین است و تاریخ آن به عصر سلسله­ی« سونگ» (960-1279) بر می­گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، هم­چون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال­های معروف تاریخ چین، که در درب منازل آویخته می­شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی­های مردمی را تشکیل می­دهند.  


در عید بهاره­ی چین، هر خانواده­ای برای رسیدن به سعادت و خوشبختی در سال نو، یک یا چند مورد از این نقاشی­ها را روی دیوار و درب منازل خود می چسباند. طرح این نقاشی­ها همه ساله عوض شده و نقاشی سال خوانده می­شود. این نوع از نقاشی در دوران سلسله­های«مینگ» و «چینگ» به اوج هنری خود رسید و در آن زمان در چین، سه مرکز تهیه­ی نقاشی سال، از جمله«یان لیو­چینگ» در «تیَن­جین»؛ «یان­جیافو» در شَن­دونگ؛ و «تائو خوا وو» در«سوجو» شگل گرفت. دولت چین برای حفظ آثار هنری نقاشی­های سال، اقدام به تأسیس موزه­ی نقاشی­های سال در«یان لیو­چینگ» نموده و در این موزه، آثار منتخب نقاشی­سال«یان لیو­چینگ» را نگهداری و در معرض نمایش گذاشته است.  
دولت [[چین]] برای حفظ آثار هنری [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­‌های سال]]، اقدام به تأسیس موزه‌­ی نقاشی­‌های سال در «یان لیو­چینگ» نموده و در این موزه، آثار منتخب نقاشی­ سال «یان لیو­چینگ» را نگهداری و در معرض نمایش گذاشته است.


== هنر کاغذ­بری چینی ==
نیز نگاه کنید به [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]؛ [[نقاشی های تزیینی سال نو در چین]]
کاغذ­بری چینی، نوعی نقاشی است­که با برش کاغذ ایجاد می­شود. کاغذ­بری یکی از هنرهای مردمی چین با ویژگی ملی است. این هنر، هم­زمان با ساخت کاغذ در چین به وجود آمده و بیش از2000 سال پیشینه دارد. هنر کاغذ­بری، به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه­ی آن، به یکی از هنرهاي زینتي سنتی و مردمی چین تبدیل شده و بسیار رایج است. درحال حاضر، در بسیاری از مناطق چین، چه مناطق محل سکونت نژاد اکثریت خَن، و چه در مناطق اقلیت نشین، افراد بسياری، با هنر کاغذ­بري آشنا و سبک­های مختلف منطقه­ای به وجود آمده است. مردم با برش دادن به کاغذهای رنگی، طرح­ها و نقش­های مختلفی را ایجاد و محیط اطراف و یا لباس خود را زینت داده و زندگی را پرجاذبه­تر می­کنند.


موضوعات هنر کاغذ­بری، شامل جشن­ها و عیدها، جشن محصولات فراوان، داستان­های تاریخی، اپراهای مردمی، مناظر طبیعی و گل و گیاه، کودکان و حیوانات است و معمولا بیانگر خواسته­ها و آرزوهای زیبای زندگی مردم را به نمایش گذاشته و با استقبال و پسند آن­ها روبه­رو می­شود. در گذشته از این هنر اغلب برای مراسم قربانی برای نیاکان و رب النوع استفاده می­شد، اما بعدها، مردم به تدریج از این هنر برای تزیین دیوار، درب و پنجره، ستون خانه، آینه، روی کفش، بالش، دستمال، پیش بند، چراغ و فانوس، جلد کتاب و صفحات مصور آن و یا به عنوان هدیه به دوستان استفاده می­کنند. ابزار لازم برای این هنر، کاغذ، قیچی، و قلم نقاشی بزرگ و کوچک است. قیچی برای بریدن چارچوب و نقش ساده مورد استفاده قرار می گیرد . قلم حکاکی بزرگ برای حکاکی بخش ضخيم و خط و قلم کوچک برای حکاکی نقش کوچک و باریک استفاده می شود.
=== هنر کاغذ­بری چینی ===
[[پرونده:6795e38655b875c1f703a6f6.jpg|بندانگشتی|کاغذبری چینی]]کاغذ­بری چینی، نوعی نقاشی است­ که با برش کاغذ ایجاد می‌­شود. کاغذ­بری یکی از هنرهای مردمی [[چین]] با ویژگی ملی است. این هنر، هم­زمان با ساخت کاغذ در [[چین]] به وجود آمده و بیش از 2000 سال پیشینه دارد. هنر کاغذبری، به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه­‌ی آن، به یکی از هنرهاي زینتي سنتی و مردمی [[چین]] تبدیل شده و بسیار رایج است. در حال حاضر، در بسیاری از مناطق [[چین]]، چه مناطق محل سکونت نژاد اکثریت خَن، و چه در مناطق اقلیت نشین، افراد بسياری، با هنر کاغذ­بري آشنا و سبک­‌های مختلف منطقه‌­ای به وجود آمده است. مردم با برش دادن به کاغذهای رنگی، طرح‌­ها و نقش­‌های مختلفی را ایجاد و محیط اطراف و یا لباس خود را زینت داده و زندگی را پر جاذبه‌­تر می‌­کنند.


هنر کاغذ­بری چینی، در جهان شهرت به سزایی کسب کرده و همه ساله علاقمندان زیادی از آمریکا، رومانی، کانادا، استرالیا و سنگاپور، و سایر کشورها برای یادگیری سبک هنر بریدن کاغذ به چین می­آیند.  
موضوعات [[هنر کاغذ بری چینی|هنر کاغذ­بری]]، شامل [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن‌­ها و عیدها]]، جشن محصولات فراوان، داستان­‌های تاریخی، [[هنر اپرای سنتی چینی|اپراهای مردمی]]، مناظر طبیعی و گل و گیاه، کودکان و حیوانات است و معمولا بیانگر خواسته­‌ها و آرزوهای زیبای زندگی مردم را به نمایش گذاشته و با استقبال و پسند آن­ها روبه‌­رو می‌­شود. در گذشته از این هنر اغلب برای مراسم قربانی برای نیاکان و رب‌النوع استفاده می‌­شد، اما بعدها، مردم به تدریج از این هنر برای تزیین دیوار، درب و پنجره، ستون خانه، آینه، روی کفش، بالش، دستمال، پیش‌بند، چراغ و فانوس، جلد کتاب و صفحات مصور آن و یا به عنوان هدیه به دوستان استفاده می­‌کنند. ابزار لازم برای این هنر، کاغذ، قیچی، و قلم نقاشی بزرگ و کوچک است. قیچی برای بریدن چارچوب و نقش ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد . قلم حکاکی بزرگ برای حکاکی بخش ضخيم و خط و قلم کوچک برای حکاکی نقش کوچک و باریک استفاده می‌شود.


== شال تزیینی روی شانه­«یون­جیان» ==
هنر کاغذ­بری چینی، در جهان شهرت به سزایی کسب کرده و همه ساله علاقمندان زیادی از [[آمریکا]]، [[رومانی]]، [[کانادا]]، [[استرالیا]] و [[سنگاپور]]، و سایر کشورها برای یادگیری سبک هنر بریدن کاغذ به [[چین]] می‌­آیند.
«یون­جیان»، نوعی شال تزیینی روی شانه است­که پس از دوران سلسله­ی«سویی»(618-581 م.) شکل گرفته و دورگردن و روی شانه قرار می­گیرد. در عصر سلسله­ی«چینگ»(1644- 1911) در میان قشرهای مختلف جامعه استفاده از«یون­جیان» توسعه یافته و به­خصوص برای تزیین عروس مورد استفاده قرار گرفت. سپس در ایام عید نیز از آن استفاده می­شد. «یون­جیان» معمولا از دو لایه و 8 قطعه تشکیل شده و روی آن به ظرافت و زیبایی تمام طرح­های متنوعی گلدوزی می­شود.  


== کیسه­ی کوچک و معطر پول ==
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]
دوخت کیسه­ی کوچک و معطر پول، نوعی هنر دستی مردمی چین است که از آن نه تنها برای گذاشتن پول و سایر اشیای ریز گرانقیمت استفاده می­شود، بلکه خود نیز یک شیء هنری تزیینی به شمار می­آید. شکل این کیسه گرد، بیضی، چهار گوش، و یا به شکل میوه­هایی مانند هلو، انار، کدوی قلیایی، گلدان و غیره است. این کیسه معمولا به در کمر آویخته شده و در داخل آن مواد معطری می­گذارند که ضمن ایجاد بوی خوش، پشه­ها و حشرات را نیز دور می­کند. طرح روی این کیسه­ها شامل انواع گل­ها، پرندگان، حیوانات، گیاهان، حشرات، و مناظر کوه­ها و رودخانه­ها، حیوانات دوازده گانه­ی نماد سال­های قمری چین، افسانه­ها، تصاویر انسان و یا حروف خجسته و مبارک و اشعار با رنگ­هایی شاد و پرسوناژهای جذاب و زنده تشکیل می­دهد.  


== هنر گلدوزی ==
=== شال تزیینی روی شانه­«یون­جیان» ===
در روستاهای منطقه­ی«لین­فَن» از استان شانسی، مردم با گلدوزی­های زیبا، لباس­ها، کفش و کلاه­های خود را تزیین می کنند. از این هنر برای تزیین روی یقه، آستین، بالا و پایین دامن، نوار کمر، کلاه بچه­ها، رویِ کفش­ها و کمربند استفاده می­شود. برای تزیین کردن اسباب و لوازم زندگی هم­ چون رو تختی، رو لحافی، بالش، کیف پول و سفره نیز از گلدوزی استفاده می­شود. موضوع اکثر نقشه­ها و طرح­های این گلدوزی­ها، از نمادهای خجسته و سعادت آور، از جمله سیمرغ، گل اشرفی، درخت کاج، درنا، کلاغ زاغ، و شکوفه­های آلو و برخی داستان­های اپرای سنتی و افسانه­ها سرجشمه می­گیرند.
[[پرونده:I12 master.jpg|بندانگشتی|شال تزئینی یون­جیان|269x269px]]شال تزئینی یون­جیان


== لباس و زیور آلات قوم«بای» ==
«یون­جیان»، نوعی شال تزیینی روی شانه است­ که پس از دوران [[سلسله سویی|سلسله‌­ی «سویی»]] (618-581 م.) شکل گرفته و دور گردن و روی شانه قرار می‌­گیرد.در عصر [[سلسله چینگ|سلسله­‌ی «چینگ»]] (1644- 1911) در میان قشرهای مختلف جامعه استفاده از «یون­جیان» توسعه یافته و به­ خصوص برای تزیین عروس مورد استفاده قرار گرفت. سپس در ایام عید نیز از آن استفاده می‌­شد. «یون­جیان» معمولا از دو لایه و 8 قطعه تشکیل شده و روی آن به ظرافت و زیبایی تمام طرح‌­های متنوعی گلدوزی می­‌شود.
در استان«یون­نَن» در جنوب غرب چین، بیش از 26 اقلیت قومی زندگی می­کنند که همه­ی آن­ها در ساخت صنایع و هنرهای دستی مهارت دارند. آن­ها با استفاده از رنگرزی، بافندگی، گلدوزی، دوزندگی، نقاشی و چاپ دستی، هزاران نقش و طرح زیبا را به وجود می­آورند. صنعت بافندگی و گلدوزی در این منطقه، از تاریخی حدودا سه هزار ساله برخوردار است و هنوز هم هم­چنان در حال شکوفایی است.  


در طرح و نقش گلدوزی­های قوم«بای[1]» در منطقه­ی«دالی[2]»، بیشتر از تصویر گل­ها استفاده می­شود. برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل گلدوزی می­شود. هر طرح و نقشی از این گلدوزی­ها، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد«بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می کنند که نشانه­ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است. لباس­های بیرونی آن­ها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه­ها نقره­ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن­ها دارای گلدوزی روی کمر است.
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]
----[1] - Bai.


[2] - Dali.
=== کیسه­ی کوچک و معطر پول ===
[[پرونده:0013729e44e10dfc1a940c.jpg|بندانگشتی|کیسه پول|196x196پیکسل]]کیسه پول
 
دوخت کیسه­‌ی کوچک و معطر پول، نوعی هنر دستی مردمی [[چین]] است که از آن نه تنها برای گذاشتن پول و سایر اشیای ریز گران‌قیمت استفاده می‌­شود، بلکه خود نیز یک شیء هنری تزیینی به شمار می‌­آید.
 
شکل این کیسه گرد، بیضی، چهار گوش، و یا به شکل میوه‌­هایی مانند هلو، انار، کدوی قلیایی، گلدان و غیره است. این کیسه معمولا به در کمر آویخته شده و در داخل آن مواد معطری می­‌گذارند که ضمن ایجاد بوی خوش، پشه­‌ها و حشرات را نیز دور می­‌کند.
 
طرح روی این کیسه‌­ها شامل انواع گل­‌ها، پرندگان، حیوانات، گیاهان، حشرات، و مناظر کوه‌­ها و رودخانه‌­ها، حیوانات دوازده گانه‌­ی نماد سال­های قمری چین، [[افسانه­‌ی اژدها در فرهنگ چین|افسانه‌­ها]]، تصاویر انسان و یا حروف خجسته و مبارک و اشعار با رنگ­‌هایی شاد و پرسوناژهای جذاب و زنده تشکیل می‌­دهد.
 
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]
 
=== هنر گلدوزی ===
[[پرونده:Chinese-embrodery-main-1536x716.jpg|بندانگشتی|گلدوزی چینی]]در روستاهای منطقه‌­ی «لین ­فَن» از استان شانسی، مردم با [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی­‌های زیبا]]، لباس‌­ها، کفش و کلاه‌­های خود را تزیین می‌کنند. از این هنر برای تزیین روی یقه، آستین، بالا و پایین دامن، نوار کمر، کلاه بچه‌­ها، رویِ کفش‌­ها و کمربند استفاده می­‌شود. برای تزیین کردن اسباب و لوازم زندگی هم­ چون رو تختی، رو لحافی، بالش، کیف پول و سفره نیز از [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] استفاده می­‌شود. موضوع اکثر نقشه­‌ها و طرح­‌های این [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی‌­ها]]، از نمادهای خجسته و سعادت آور، از جمله سیمرغ، گل اشرفی، درخت کاج، درنا، کلاغ زاغ، و شکوفه‌­های آلو و برخی داستان­‌های اپرای سنتی و [[اسطوره ها و افسانه های چینی|افسانه‌­ها]] سرچشمه می­‌گیرند.
 
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]
 
=== لباس و زیور آلات قوم«بای» ===
[[پرونده:白族.jpg|بندانگشتی|لباس و زیور‌آلات مردم «بای»]]در استان «یون­نَن» در جنوب غرب [[چین]]، بیش از 26 [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت قومی]] زندگی می­‌کنند که همه‌­ی آن­ها در ساخت [[صنایع دستی و تجارت فرهنگی در چین|صنایع و هنرهای دستی]] مهارت دارند. آن­ها با استفاده از رنگرزی، بافندگی، [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]]، دوزندگی، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] و چاپ دستی، هزاران نقش و طرح زیبا را به وجود می‌­آورند. صنعت بافندگی و [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] در این منطقه، از تاریخی حدودا سه هزار ساله برخوردار است و هنوز هم هم­چنان در حال شکوفایی است.
 
در طرح و نقش [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی­‌های]] [[قوم «بای (Bai)»]] در منطقه­‌ی «دالی (Dali)»، بیشتر از تصویر گل‌­ها استفاده می‌­شود. برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]]<nowiki/>می‌­شود. هر طرح و نقشی از این [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی­‌ها]]، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد «بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می‌کنند که نشانه­‌ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است. لباس‌­های بیرونی آن­ها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه‌­ها نقره­‌ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن‌­ها دارای [[هنر گلدوزی در چین|گلدوزی]] روی کمر است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
 
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۷

نقاشي‌­هاي تزييني سال نو

Traditional-Chinese-New-Year-decorations-red-decorations-lanterns.jpg

نقاشی­‌های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی چین است و تاریخ آن به عصر سلسله‌ی «سونگ»(960-1279) بر می‌­گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، هم­چون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال­‌های معروف تاریخ چین، که در درب منازل آویخته می­‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی­‌های مردمی را تشکیل می­‌دهند.

در عید بهاره­‌ی چین، هر خانواده­‌ای برای رسیدن به سعادت و خوشبختی در سال نو، یک یا چند مورد از این نقاشی­‌ها را روی دیوار و درب منازل خود می‌چسباند. طرح این نقاشی­‌ها همه ساله عوض شده و نقاشی سال خوانده می­‌شود. این نوع از نقاشی در دوران سلسله­‌های «مینگ» و «چینگ» به اوج هنری خود رسید و در آن زمان در چین، سه مرکز تهیه­‌ی نقاشی سال، از جمله «یان لیو­چینگ» در «تیَن­جین»؛ «یان­جیافو» در شَن­دونگ؛ و «تائو خوا وو» در«سوجو» شگل گرفت.

دولت چین برای حفظ آثار هنری نقاشی­‌های سال، اقدام به تأسیس موزه‌­ی نقاشی­‌های سال در «یان لیو­چینگ» نموده و در این موزه، آثار منتخب نقاشی­ سال «یان لیو­چینگ» را نگهداری و در معرض نمایش گذاشته است.

نیز نگاه کنید به صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور؛ نقاشی های تزیینی سال نو در چین

هنر کاغذ­بری چینی

کاغذبری چینی

کاغذ­بری چینی، نوعی نقاشی است­ که با برش کاغذ ایجاد می‌­شود. کاغذ­بری یکی از هنرهای مردمی چین با ویژگی ملی است. این هنر، هم­زمان با ساخت کاغذ در چین به وجود آمده و بیش از 2000 سال پیشینه دارد. هنر کاغذبری، به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه­‌ی آن، به یکی از هنرهاي زینتي سنتی و مردمی چین تبدیل شده و بسیار رایج است. در حال حاضر، در بسیاری از مناطق چین، چه مناطق محل سکونت نژاد اکثریت خَن، و چه در مناطق اقلیت نشین، افراد بسياری، با هنر کاغذ­بري آشنا و سبک­‌های مختلف منطقه‌­ای به وجود آمده است. مردم با برش دادن به کاغذهای رنگی، طرح‌­ها و نقش­‌های مختلفی را ایجاد و محیط اطراف و یا لباس خود را زینت داده و زندگی را پر جاذبه‌­تر می‌­کنند.

موضوعات هنر کاغذ­بری، شامل جشن‌­ها و عیدها، جشن محصولات فراوان، داستان­‌های تاریخی، اپراهای مردمی، مناظر طبیعی و گل و گیاه، کودکان و حیوانات است و معمولا بیانگر خواسته­‌ها و آرزوهای زیبای زندگی مردم را به نمایش گذاشته و با استقبال و پسند آن­ها روبه‌­رو می‌­شود. در گذشته از این هنر اغلب برای مراسم قربانی برای نیاکان و رب‌النوع استفاده می‌­شد، اما بعدها، مردم به تدریج از این هنر برای تزیین دیوار، درب و پنجره، ستون خانه، آینه، روی کفش، بالش، دستمال، پیش‌بند، چراغ و فانوس، جلد کتاب و صفحات مصور آن و یا به عنوان هدیه به دوستان استفاده می­‌کنند. ابزار لازم برای این هنر، کاغذ، قیچی، و قلم نقاشی بزرگ و کوچک است. قیچی برای بریدن چارچوب و نقش ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد . قلم حکاکی بزرگ برای حکاکی بخش ضخيم و خط و قلم کوچک برای حکاکی نقش کوچک و باریک استفاده می‌شود.

هنر کاغذ­بری چینی، در جهان شهرت به سزایی کسب کرده و همه ساله علاقمندان زیادی از آمریکا، رومانی، کانادا، استرالیا و سنگاپور، و سایر کشورها برای یادگیری سبک هنر بریدن کاغذ به چین می‌­آیند.

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

شال تزیینی روی شانه­«یون­جیان»

شال تزئینی یون­جیان

شال تزئینی یون­جیان

«یون­جیان»، نوعی شال تزیینی روی شانه است­ که پس از دوران سلسله‌­ی «سویی» (618-581 م.) شکل گرفته و دور گردن و روی شانه قرار می‌­گیرد.در عصر سلسله­‌ی «چینگ» (1644- 1911) در میان قشرهای مختلف جامعه استفاده از «یون­جیان» توسعه یافته و به­ خصوص برای تزیین عروس مورد استفاده قرار گرفت. سپس در ایام عید نیز از آن استفاده می‌­شد. «یون­جیان» معمولا از دو لایه و 8 قطعه تشکیل شده و روی آن به ظرافت و زیبایی تمام طرح‌­های متنوعی گلدوزی می­‌شود.

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

کیسه­ی کوچک و معطر پول

کیسه پول

کیسه پول

دوخت کیسه­‌ی کوچک و معطر پول، نوعی هنر دستی مردمی چین است که از آن نه تنها برای گذاشتن پول و سایر اشیای ریز گران‌قیمت استفاده می‌­شود، بلکه خود نیز یک شیء هنری تزیینی به شمار می‌­آید.

شکل این کیسه گرد، بیضی، چهار گوش، و یا به شکل میوه‌­هایی مانند هلو، انار، کدوی قلیایی، گلدان و غیره است. این کیسه معمولا به در کمر آویخته شده و در داخل آن مواد معطری می­‌گذارند که ضمن ایجاد بوی خوش، پشه­‌ها و حشرات را نیز دور می­‌کند.

طرح روی این کیسه‌­ها شامل انواع گل­‌ها، پرندگان، حیوانات، گیاهان، حشرات، و مناظر کوه‌­ها و رودخانه‌­ها، حیوانات دوازده گانه‌­ی نماد سال­های قمری چین، افسانه‌­ها، تصاویر انسان و یا حروف خجسته و مبارک و اشعار با رنگ­‌هایی شاد و پرسوناژهای جذاب و زنده تشکیل می‌­دهد.

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

هنر گلدوزی

گلدوزی چینی

در روستاهای منطقه‌­ی «لین ­فَن» از استان شانسی، مردم با گلدوزی­‌های زیبا، لباس‌­ها، کفش و کلاه‌­های خود را تزیین می‌کنند. از این هنر برای تزیین روی یقه، آستین، بالا و پایین دامن، نوار کمر، کلاه بچه‌­ها، رویِ کفش‌­ها و کمربند استفاده می­‌شود. برای تزیین کردن اسباب و لوازم زندگی هم­ چون رو تختی، رو لحافی، بالش، کیف پول و سفره نیز از گلدوزی استفاده می­‌شود. موضوع اکثر نقشه­‌ها و طرح­‌های این گلدوزی‌­ها، از نمادهای خجسته و سعادت آور، از جمله سیمرغ، گل اشرفی، درخت کاج، درنا، کلاغ زاغ، و شکوفه‌­های آلو و برخی داستان­‌های اپرای سنتی و افسانه‌­ها سرچشمه می­‌گیرند.

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

لباس و زیور آلات قوم«بای»

لباس و زیور‌آلات مردم «بای»

در استان «یون­نَن» در جنوب غرب چین، بیش از 26 اقلیت قومی زندگی می­‌کنند که همه‌­ی آن­ها در ساخت صنایع و هنرهای دستی مهارت دارند. آن­ها با استفاده از رنگرزی، بافندگی، گلدوزی، دوزندگی، نقاشی و چاپ دستی، هزاران نقش و طرح زیبا را به وجود می‌­آورند. صنعت بافندگی و گلدوزی در این منطقه، از تاریخی حدودا سه هزار ساله برخوردار است و هنوز هم هم­چنان در حال شکوفایی است.

در طرح و نقش گلدوزی­‌های قوم «بای (Bai)» در منطقه­‌ی «دالی (Dali)»، بیشتر از تصویر گل‌­ها استفاده می‌­شود. برای نمونه، روی روسری، کمربند، روبان، شال، نوار دور کلاه یا کفش، تصویر گل گلدوزیمی‌­شود. هر طرح و نقشی از این گلدوزی­‌ها، مفاهیم خاصی دارند. دوشیزگان نژاد «بای» تزیین سربند خود را به رنگ سفید، موبند را قرمز می‌کنند که نشانه­‌ی دختر بودن و شوهر نکردن دوشیزه است. لباس‌­های بیرونی آن­ها به رنگ ارغوانی روشن و دکمه‌­ها نقره­‌ای بوده و لباس زیر آبی رنگ و دامن‌­ها دارای گلدوزی روی کمر است.[۱]

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---