بهداشت و سلامت سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[سریلانکا]] یک نظام بهداشت نسبتا کارآمدی دارد که موجب افزایش وضعیت شاخص های توسعه اجتماعی و سلامت شده که در میان کشورهای جنوب شرق آسیا وضعیت رضایتبخشی است. بهداشت و تغذیه به ویژه برای مادران و کودکان با سوبسید است. به طور کلی، موضوعاتی چون وبا، پشه مالاریا و "تب دینگو" (ناشی ازگزیدن پشه دینگو) از مشکلاتی هستند که سلامتی مردم کشورهای گرمسیری (استوایی) را تهدید میکنند. هاری و مار گزیدگی هر ساله سبب مرگ صدها تن میشود. آب لوله کشی برای آشامیدن مناسب نیست و بدون جوشاندن نباید آب مصرف کرد. بسیاری از بیماری‌های واگیر که موجب مرگ و میر زیادی می شوند، زاییده آب های ناسالم هستند. بنا بر این بهبود بخشیدن کیفیت آب ها از اولویت های برنامه‌های دولت در طی دو دهه هشتاد و نود میلادی بوده است. تقریباً نیمی از آب آشامیدنی در مناطق شهری از طریق لوله و نیم دیگر از طریق چاه تأمین میشود. هشتاد و پنج درصد آب آشامیدنی حومه شهرها از چاه‌ها و ده درصد نیز از طریق منابع باز و غیر بهداشتی تهیه میشود. تقریباً یک سوم آب چاه‌ها نیز بهداشتی نیست و ممکن است به فاضلاب آلوده باشد. از هر سه خانه مسکونی فقط یکی دارای توالت و سرویس بهداشتی است. به منظور دستیابی به بهداشت، آب لوله کشی و دسترسی به امکانات دستشویی(توالت)، دولت سریلانکا با کمک صندوق کودکان سازمان ملل متحد(UNICEF)، آژانس بین المللی توسعه آمریکا(AID) و کشورهای انگلیس، آلمان و هلند چندین سال برنامه‌هایی را دنبال کرد<ref name=":6">A Country Study, S. L. (n.d.). ''Sri Lanka - A Country Study''. Retrieved 11 17, 2012, from The Library of Congresses: http://www.lankalibrary.com/pro.html</ref>. | |||
سریلانکا یک نظام بهداشت نسبتا کارآمدی دارد که موجب افزایش وضعیت شاخص های توسعه اجتماعی و سلامت شده که در میان کشورهای جنوب شرق آسیا وضعیت رضایتبخشی است. بهداشت و تغذیه به ویژه برای مادران و کودکان با سوبسید است. به طور کلی، موضوعاتی چون وبا، پشه مالاریا و "تب دینگو" (ناشی ازگزیدن پشه دینگو) از مشکلاتی هستند که سلامتی مردم کشورهای گرمسیری (استوایی) را تهدید میکنند. هاری و مار گزیدگی هر ساله سبب مرگ صدها تن میشود. آب لوله کشی برای آشامیدن مناسب نیست و بدون جوشاندن نباید آب مصرف کرد. بسیاری از بیماری‌های واگیر | |||
هفده درصد نوزدان ظرف سال های 2009 تا 2005 با وزن کم به دنیا آمدند | هفده درصد نوزدان ظرف سال های 2009 تا 2005 با وزن کم به دنیا آمدند<ref>برگرفته از سایت یونیسف، قابل بازیابی از https://www.unicef.org/</ref>. در سال 2009 تخمین زده شده که 28000 نفر از کل جمعیت کشور، از همه سنین بیماری HIV دارند. نرخ مرگ و میر در سال 1970 پنجاه مرگ در هر هزار نفر بوده که این رقم در اوایل دهه 80 به 34 نفر در هر هزار تن رسیده است. داروهای سنتی "آیرُُوِدا(Ayurveda)" مهمترین بخش از نظام سلامت کشور است. پزشکی سنتی سریلانکا بر این باور است که انسانها دارای سه مزاج(Tridosha) مختلف هستند. عامل اساسی بیماری‌ها بر هم خوردن تعادل میان نظام سردی و گرمی بدن و علاج آنها به تعادل رساندن آن است. عوامل سردی و گرمی در کتابها مشخص شده است؛ برای مثال لبنیات و شیر برنج عوامل سردی هستند. صرف نظر از درجه گرما و سرمای طبیعی بعضی از گوشتها گرم هستند. بیمارهای مختلف با گیاهان دارویی که بر اساس آموزشهای سنتی تهیه شده‌اند، درمان میشوند. مطالعات باستان شناسی قدمت این نظام سنتی بهداشت و درمان را گواهی میکنند. موبدان بودایی در گذشته به این نظام سنتی بهداشت و درمان آشنایی خوبی داشتند. حکیم‌ها و پزشکان سنتی تا اواسط قرن بیستم در روستاها اجازه فعالیت داشتند. در نیمه دوم دهه 1980 دولت نظام بهداشت و درمان غربی را مسئول توسعه سلامت سریلانکا کرد. با توجه به این که کارکنان، امکانات و برنامه‌های بهداشت و سلامت نقش مهمی در بهداشت و سلامت عمومی دارند؛ دولت نظام معالجات سرپایی و زایمان رایگان را اجرا کرد. سال 1985 سه هزار پزشک، هشت هزار و ششصد پرستار در چهارصد آموزشهای لازم در باره داروهای غربی را فرا گرفتند و در نود بیمارستان و سیصد و سی و هشت زایشگاه مشغول خدمت شدند. خدمات لازم مامایی به مناطق روستایی رسید به نحوی که فقط کمتر از سه درصد زایمان‌ها بدون حضور مامای متخصص انجام شده و شصت و سه درصد زایمان‌ها در مراکز و موسسات تخصصی واقع شده است. این اقدامات علت ارتقای شاخص‌های [[بهداشت و سلامت سریلانکا]] در میان کشورهای آسیایی است. | ||
بیمارستانهای تخصصی و مجهز در شهرهای بزرگ و | بیمارستانهای تخصصی و مجهز در شهرهای بزرگ و مراکز بهداشتی کوچک و سنتی در روستاها و محلات فعالیت دارند. خدمات نقل و انتقال بیماران و اورژانس در روستاها هنوز به شکل ناقص انجام می شود. برای کنترل بیماری‌های مسری اقدامات خوبی صورت گرفته است؛ بیماری آبله ریشه کن شده و برای ریشه کنی مالاریا دولت با سازمان ملل همکاری دارد. به طور سرانه سریلانکا در سال 1985 دویست و پنجاه و هشت روپیه برای هر نفر هزینه کرد تا با این بیماری‌ها مبارزه کند. اگر چه شمار افراد مبتلا به این بیماری‌ها کاهش یافت، اما با اینحال در سال 1985 یکصد هزار نفر به این بیماری‌ها مبتلا شدند. | ||
سریلانکا تا سال 1990 چندان در معرض بیماری ایدز قرار نداشت. دولت نسبت به این بیماری حساس است و طبق مقررات هر فرد خارجی که مبتلا به بیماری ایدز باشد، باید از کشور اخراج شود. از جمله اقداماتی که در این مسیر انجام شده، همکاری با سازمان‌های خارجی و تشکیل "کمیته ملی پیشگیری از ایدز(National Committee on AIDS Prevention)" در سال 1988 است. شش درصد مرگ‌ها به علت سرطان و عامل بیست درصد مرگ و میرها در شهرها و دوازده درصد در مناطق روستایی بیماری‌های رودهای، سل و بیماری‌های انگلی بوده است. بیشترین عامل مرگ و میر در روستاها کمبود امکانات رسیدگی و سالمندی است. برای بهبود وضعیت بهداشت و سلامت هنوز فعالیت‌های زیادی باید در سطح جوامع روستایی انجام شود. | |||
مشکل بزرگ دیگر دولت تغذیه است. از دهه 1940 دولت طرحی را ارایه کرد که بر اساس آن حداقل سوبسیدی به برنج مصرفی خانواده‌های کشاورزان داده میشد و کشاورزان با کمترین پرداخت می توانند برنج تهیه کنند. این برنامه به اندازهای برای مردم اهمیت داشت که سال 1953 پس از آن که دولت اعلام کرد میخواهد سوبسید برنج را کاهش دهد، با اعتراضات شدیدی روبرو شد و همین موضوع دولت را ساقط کرد. از سال 1979 برنامه سوبسید منسوخ شد و دولت طرح برنج، آرد، شکر، شیرخشک، ماهی خشک و نفت رایگان برای پخت و پز برای اقشار کم در آمد را اجرا کرد. این برنامه تقریباً نیمی از مردم را زیر پوشش میگرفت و حدود هفت درصد بودجه دولت بود. | |||
برنامه | برنامه تکمیلی دیگر دولت شامل یک بیسکویت برای دانش آموزان مدارس بود که با هدف رفع سوءتغذبه کودکان و برنامه تغذیه (پودر غلات پروتینه) برای ششصد هزار نوزادان نیازمند، پیش دبستانی ها و مادران باردار اجرایی شد. | ||
به رغم دخالت دولت در بازار مواد غذایی، سوء تغذیه همچنان مشکل شصت درصد مردم و اقشار فقیری است که کمتر از سی درصد درآمد ملی به آنان تعلق دارد. مانند بقیه عرصه‌ها زندگی، مشکلات روستاییان در حوزه تغذیه مضاعف است، هر چند حاشیه نشین‌های مناطق شلوغ شهری نیز با بدبختی و معضلات دست بگریبان هستند. یک تا دو درصد از دانش آموزان پیش دبستانی بخش کلمبو و سه تا چهار درصد آنان در بخش پوتلام از سوء تغذیه رنج میبرند. کارگران مزارع نیز سوء تغذیه دارند. از هر سه کارگر، یک کارگر کمتر از هشتاد درصد کالری مورد نیاز روزانهاش را دریافت میکند. این وضع به دلیل تورم دهه 1980 بدتر نیز شده است<ref name=":62">A Country Study, S. L. (n.d.). ''Sri Lanka - A Country Study''. Retrieved 11 17, 2012, from The Library of Congresses: http://www.lankalibrary.com/pro.html</ref><ref name=":5">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
{{به روز رسانی}} | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[بهداشت و سلامت آرژانتین]]؛ [[بهداشت و سلامت ژاپن]]؛ [[بهداشت و سلامت روسیه]]؛ [[بهداشت و سلامت کانادا]]؛ [[بهداشت و سلامت کوبا]]؛ [[بهداشت و سلامت لبنان]]؛ [[بهداشت و سلامت در مصر]]؛ [[بهداشت و سلامت تونس]]؛ [[بهداشت و سلامت افغانستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سنگال]]؛ [[بهداشت و سلامت فرانسه]]؛ [[بهداشت و سلامت در مالی]]؛ [[بهداشت و سلامت سوریه]]؛ [[بهداشت و سلامت ساحل عاج]]؛ [[بهداشت و سلامت زیمبابوه]]؛ [[بهداشت و سلامت اوکراین]]؛ [[بهداشت و سلامت اسپانیا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن]]؛ [[بهداشت و سلامت اتیوپی]]؛ [[بهداشت و سلامت سیرالئون]]؛ [[بهداشت و سلامت قطر]]؛ [[بهداشت و سلامت گرجستان]]؛ [[بهداشت و سلامت بنگلادش]]؛ [[بهداشت و سلامت قزاقستان]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت سودان]]؛ [[بهداشت و سلامت تایلند]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین]] | [[بهداشت و سلامت آرژانتین]]؛ [[بهداشت و سلامت ژاپن]]؛ [[بهداشت و سلامت روسیه]]؛ [[بهداشت و سلامت کانادا]]؛ [[بهداشت و سلامت کوبا]]؛ [[بهداشت و سلامت لبنان]]؛ [[بهداشت و سلامت در مصر]]؛ [[بهداشت و سلامت تونس]]؛ [[بهداشت و سلامت افغانستان]]؛ [[بهداشت و سلامت سنگال]]؛ [[بهداشت و سلامت فرانسه]]؛ [[بهداشت و سلامت در مالی]]؛ [[بهداشت و سلامت سوریه]]؛ [[بهداشت و سلامت ساحل عاج]]؛ [[بهداشت و سلامت زیمبابوه]]؛ [[بهداشت و سلامت اوکراین]]؛ [[بهداشت و سلامت اسپانیا]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن]]؛ [[بهداشت و سلامت اتیوپی]]؛ [[بهداشت و سلامت سیرالئون]]؛ [[بهداشت و سلامت قطر]]؛ [[بهداشت و سلامت گرجستان]]؛ [[بهداشت و سلامت بنگلادش]]؛ [[بهداشت و سلامت قزاقستان]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت سودان]]؛ [[بهداشت و سلامت تایلند]]؛ [[وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۶
سریلانکا یک نظام بهداشت نسبتا کارآمدی دارد که موجب افزایش وضعیت شاخص های توسعه اجتماعی و سلامت شده که در میان کشورهای جنوب شرق آسیا وضعیت رضایتبخشی است. بهداشت و تغذیه به ویژه برای مادران و کودکان با سوبسید است. به طور کلی، موضوعاتی چون وبا، پشه مالاریا و "تب دینگو" (ناشی ازگزیدن پشه دینگو) از مشکلاتی هستند که سلامتی مردم کشورهای گرمسیری (استوایی) را تهدید میکنند. هاری و مار گزیدگی هر ساله سبب مرگ صدها تن میشود. آب لوله کشی برای آشامیدن مناسب نیست و بدون جوشاندن نباید آب مصرف کرد. بسیاری از بیماری‌های واگیر که موجب مرگ و میر زیادی می شوند، زاییده آب های ناسالم هستند. بنا بر این بهبود بخشیدن کیفیت آب ها از اولویت های برنامه‌های دولت در طی دو دهه هشتاد و نود میلادی بوده است. تقریباً نیمی از آب آشامیدنی در مناطق شهری از طریق لوله و نیم دیگر از طریق چاه تأمین میشود. هشتاد و پنج درصد آب آشامیدنی حومه شهرها از چاه‌ها و ده درصد نیز از طریق منابع باز و غیر بهداشتی تهیه میشود. تقریباً یک سوم آب چاه‌ها نیز بهداشتی نیست و ممکن است به فاضلاب آلوده باشد. از هر سه خانه مسکونی فقط یکی دارای توالت و سرویس بهداشتی است. به منظور دستیابی به بهداشت، آب لوله کشی و دسترسی به امکانات دستشویی(توالت)، دولت سریلانکا با کمک صندوق کودکان سازمان ملل متحد(UNICEF)، آژانس بین المللی توسعه آمریکا(AID) و کشورهای انگلیس، آلمان و هلند چندین سال برنامه‌هایی را دنبال کرد[۱].
هفده درصد نوزدان ظرف سال های 2009 تا 2005 با وزن کم به دنیا آمدند[۲]. در سال 2009 تخمین زده شده که 28000 نفر از کل جمعیت کشور، از همه سنین بیماری HIV دارند. نرخ مرگ و میر در سال 1970 پنجاه مرگ در هر هزار نفر بوده که این رقم در اوایل دهه 80 به 34 نفر در هر هزار تن رسیده است. داروهای سنتی "آیرُُوِدا(Ayurveda)" مهمترین بخش از نظام سلامت کشور است. پزشکی سنتی سریلانکا بر این باور است که انسانها دارای سه مزاج(Tridosha) مختلف هستند. عامل اساسی بیماری‌ها بر هم خوردن تعادل میان نظام سردی و گرمی بدن و علاج آنها به تعادل رساندن آن است. عوامل سردی و گرمی در کتابها مشخص شده است؛ برای مثال لبنیات و شیر برنج عوامل سردی هستند. صرف نظر از درجه گرما و سرمای طبیعی بعضی از گوشتها گرم هستند. بیمارهای مختلف با گیاهان دارویی که بر اساس آموزشهای سنتی تهیه شده‌اند، درمان میشوند. مطالعات باستان شناسی قدمت این نظام سنتی بهداشت و درمان را گواهی میکنند. موبدان بودایی در گذشته به این نظام سنتی بهداشت و درمان آشنایی خوبی داشتند. حکیم‌ها و پزشکان سنتی تا اواسط قرن بیستم در روستاها اجازه فعالیت داشتند. در نیمه دوم دهه 1980 دولت نظام بهداشت و درمان غربی را مسئول توسعه سلامت سریلانکا کرد. با توجه به این که کارکنان، امکانات و برنامه‌های بهداشت و سلامت نقش مهمی در بهداشت و سلامت عمومی دارند؛ دولت نظام معالجات سرپایی و زایمان رایگان را اجرا کرد. سال 1985 سه هزار پزشک، هشت هزار و ششصد پرستار در چهارصد آموزشهای لازم در باره داروهای غربی را فرا گرفتند و در نود بیمارستان و سیصد و سی و هشت زایشگاه مشغول خدمت شدند. خدمات لازم مامایی به مناطق روستایی رسید به نحوی که فقط کمتر از سه درصد زایمان‌ها بدون حضور مامای متخصص انجام شده و شصت و سه درصد زایمان‌ها در مراکز و موسسات تخصصی واقع شده است. این اقدامات علت ارتقای شاخص‌های بهداشت و سلامت سریلانکا در میان کشورهای آسیایی است.
بیمارستانهای تخصصی و مجهز در شهرهای بزرگ و مراکز بهداشتی کوچک و سنتی در روستاها و محلات فعالیت دارند. خدمات نقل و انتقال بیماران و اورژانس در روستاها هنوز به شکل ناقص انجام می شود. برای کنترل بیماری‌های مسری اقدامات خوبی صورت گرفته است؛ بیماری آبله ریشه کن شده و برای ریشه کنی مالاریا دولت با سازمان ملل همکاری دارد. به طور سرانه سریلانکا در سال 1985 دویست و پنجاه و هشت روپیه برای هر نفر هزینه کرد تا با این بیماری‌ها مبارزه کند. اگر چه شمار افراد مبتلا به این بیماری‌ها کاهش یافت، اما با اینحال در سال 1985 یکصد هزار نفر به این بیماری‌ها مبتلا شدند.
سریلانکا تا سال 1990 چندان در معرض بیماری ایدز قرار نداشت. دولت نسبت به این بیماری حساس است و طبق مقررات هر فرد خارجی که مبتلا به بیماری ایدز باشد، باید از کشور اخراج شود. از جمله اقداماتی که در این مسیر انجام شده، همکاری با سازمان‌های خارجی و تشکیل "کمیته ملی پیشگیری از ایدز(National Committee on AIDS Prevention)" در سال 1988 است. شش درصد مرگ‌ها به علت سرطان و عامل بیست درصد مرگ و میرها در شهرها و دوازده درصد در مناطق روستایی بیماری‌های رودهای، سل و بیماری‌های انگلی بوده است. بیشترین عامل مرگ و میر در روستاها کمبود امکانات رسیدگی و سالمندی است. برای بهبود وضعیت بهداشت و سلامت هنوز فعالیت‌های زیادی باید در سطح جوامع روستایی انجام شود.
مشکل بزرگ دیگر دولت تغذیه است. از دهه 1940 دولت طرحی را ارایه کرد که بر اساس آن حداقل سوبسیدی به برنج مصرفی خانواده‌های کشاورزان داده میشد و کشاورزان با کمترین پرداخت می توانند برنج تهیه کنند. این برنامه به اندازهای برای مردم اهمیت داشت که سال 1953 پس از آن که دولت اعلام کرد میخواهد سوبسید برنج را کاهش دهد، با اعتراضات شدیدی روبرو شد و همین موضوع دولت را ساقط کرد. از سال 1979 برنامه سوبسید منسوخ شد و دولت طرح برنج، آرد، شکر، شیرخشک، ماهی خشک و نفت رایگان برای پخت و پز برای اقشار کم در آمد را اجرا کرد. این برنامه تقریباً نیمی از مردم را زیر پوشش میگرفت و حدود هفت درصد بودجه دولت بود.
برنامه تکمیلی دیگر دولت شامل یک بیسکویت برای دانش آموزان مدارس بود که با هدف رفع سوءتغذبه کودکان و برنامه تغذیه (پودر غلات پروتینه) برای ششصد هزار نوزادان نیازمند، پیش دبستانی ها و مادران باردار اجرایی شد.
به رغم دخالت دولت در بازار مواد غذایی، سوء تغذیه همچنان مشکل شصت درصد مردم و اقشار فقیری است که کمتر از سی درصد درآمد ملی به آنان تعلق دارد. مانند بقیه عرصه‌ها زندگی، مشکلات روستاییان در حوزه تغذیه مضاعف است، هر چند حاشیه نشین‌های مناطق شلوغ شهری نیز با بدبختی و معضلات دست بگریبان هستند. یک تا دو درصد از دانش آموزان پیش دبستانی بخش کلمبو و سه تا چهار درصد آنان در بخش پوتلام از سوء تغذیه رنج میبرند. کارگران مزارع نیز سوء تغذیه دارند. از هر سه کارگر، یک کارگر کمتر از هشتاد درصد کالری مورد نیاز روزانهاش را دریافت میکند. این وضع به دلیل تورم دهه 1980 بدتر نیز شده است[۳][۴].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
بهداشت و سلامت آرژانتین؛ بهداشت و سلامت ژاپن؛ بهداشت و سلامت روسیه؛ بهداشت و سلامت کانادا؛ بهداشت و سلامت کوبا؛ بهداشت و سلامت لبنان؛ بهداشت و سلامت در مصر؛ بهداشت و سلامت تونس؛ بهداشت و سلامت افغانستان؛ بهداشت و سلامت سنگال؛ بهداشت و سلامت فرانسه؛ بهداشت و سلامت در مالی؛ بهداشت و سلامت سوریه؛ بهداشت و سلامت ساحل عاج؛ بهداشت و سلامت زیمبابوه؛ بهداشت و سلامت اوکراین؛ بهداشت و سلامت اسپانیا؛ وضعیت بهداشت و سلامتی در اردن؛ بهداشت و سلامت اتیوپی؛ بهداشت و سلامت سیرالئون؛ بهداشت و سلامت قطر؛ بهداشت و سلامت گرجستان؛ بهداشت و سلامت بنگلادش؛ بهداشت و سلامت قزاقستان؛ وضعیت بهداشت و سلامت سودان؛ بهداشت و سلامت تایلند؛ وضعیت بهداشت و سلامت جامعه در چین
کتابشناسی
- ↑ A Country Study, S. L. (n.d.). Sri Lanka - A Country Study. Retrieved 11 17, 2012, from The Library of Congresses: http://www.lankalibrary.com/pro.html
- ↑ برگرفته از سایت یونیسف، قابل بازیابی از https://www.unicef.org/
- ↑ A Country Study, S. L. (n.d.). Sri Lanka - A Country Study. Retrieved 11 17, 2012, from The Library of Congresses: http://www.lankalibrary.com/pro.html
- ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)