جریان های شاخص تصوف در عراق: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «جریان ها یا طریقت های تصوف در عراق شامل جریان های متعددی هستند که در زیر به اصلی ترین آنها می پردازیم. ==== طریقه قادریه ==== این جریان یکی از قدیمیترین و گستردهترین جریان های تصوف در عراق است که به عبدالقادر گیلانی نسبت داده میشود. شيخ عبد...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جریان ها یا طریقت های تصوف در عراق شامل جریان های متعددی هستند که در زیر به اصلی ترین آنها می پردازیم. | جریان ها یا طریقت های [[تصوف در عراق]] شامل جریان های متعددی هستند که در زیر به اصلی ترین آنها می پردازیم. | ||
==== طریقه قادریه ==== | ==== [[طریقه قادریه]] ==== | ||
این جریان یکی از قدیمیترین و گستردهترین جریان های تصوف در عراق است که به عبدالقادر گیلانی نسبت داده میشود. شيخ عبدالقادر گيلانی متوفی در سال 562 هـ ق در محله باب الشيخ در بخش شرقی بغداد دفن شده است. هم اکنون مرقد شيخ عبدالقادر گيلانی ملقب به قطب اعظم زيارتگاه پيروان اين طريقت است که علاوه به مردم سنی | این جریان یکی از قدیمیترین و گستردهترین جریان های [[تصوف در عراق]] است که به عبدالقادر گیلانی نسبت داده میشود. شيخ عبدالقادر گيلانی متوفی در سال 562 هـ ق در محله باب الشيخ در بخش شرقی بغداد دفن شده است. هم اکنون مرقد شيخ عبدالقادر گيلانی ملقب به قطب اعظم زيارتگاه پيروان اين طريقت است که علاوه به [[اهل سنت در عراق|مردم سنی عراق]]، پيروان بسياری در شبه قاره هند دارد. پيروان اين مکتب، وحدت وجودی را قبول دارند و به محبت و خدمت شهرت دارند. اگر چه در اصل از بيم حنابله برخاستهاند، اما تا حدود زيادی اهل تسامح هستند. در اين طريقت بر حفظ سنت و شعائر تأکيد می شود و اين طريقت در سراسر بلاد اسلامی منتشر شده است. تکیههای قادریه در بغداد از جمله مکانهایی هستند که جلسات ذکر، مدح نبوی و فعالیتهای خیریه مانند اطعام، کمک به نیازمندان و توزیع کمکهای غذایی برگزار میشوند. مهمترین تکیههای این جریان شامل تکيه قادریه مرکزی در محله باب الشيخ، تکیه البندیجی و تکیه قادریه در عظمیه است<ref>کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، '''''مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه'''''، 8(1)، ص. 121-156.</ref>. | ||
==== طریقه رفاعيه ==== | ==== [[طریقه رفاعيه]] ==== | ||
اين طرقيت منسوب به ابوالعباس سيدی احمد رفاعی بصری است متوفی در سال 578 هـ ق است. او از شهر بصره است ولی سلسله شيوخ اين طريقت به معروف کرخی می رسد. پيروان اين طريقت، جهانگرد و خانه به دوش و در کار رياضت و تربيت و ترتيل ذکر تندروتر از قادريهاند. اين طريقت در عراق رواج دارد و در بسياری از شهرهای سنی نشين مراسم ذکر خود را برگزار می کنند و در سالروز ولادت پيامبر اکرم (ص) در دوازدهم ربيعالاول هر ساله مراسمی را در کنار قبر ابوحنيفه (الامام الاعظم) در محله اعظميه بغداد برگزار می کنند. طریقت رفاعیه تأکید زیادی بر عمل به قرآن و سنت و همچنین محبت به اهل بیت و صحابه پیامبر داشت. این طریقه به حضور قلب و ذکر الله به ویژه در جمعهای عمومی تأکید دارد. تکیههای رفاعیه در بغداد عبارتند از: | اين طرقيت منسوب به ابوالعباس سيدی احمد رفاعی بصری است متوفی در سال 578 هـ ق است. او از شهر بصره است ولی سلسله شيوخ اين طريقت به معروف کرخی می رسد. پيروان اين طريقت، جهانگرد و خانه به دوش و در کار رياضت و تربيت و ترتيل ذکر تندروتر از قادريهاند. اين طريقت در عراق رواج دارد و در بسياری از شهرهای سنی نشين مراسم ذکر خود را برگزار می کنند و در سالروز ولادت پيامبر اکرم (ص) در دوازدهم ربيعالاول هر ساله مراسمی را در کنار قبر ابوحنيفه (الامام الاعظم) در محله اعظميه بغداد برگزار می کنند. [[طریقه رفاعيه|طریقت رفاعیه]] تأکید زیادی بر عمل به قرآن و سنت و همچنین محبت به [[مکتب اهل بیت و پیروان آن در عراق|اهل بیت]] و صحابه پیامبر داشت. این طریقه به حضور قلب و ذکر الله به ویژه در جمعهای عمومی تأکید دارد. تکیههای رفاعیه در بغداد عبارتند از: | ||
* تکيه عليّه رفاعيه در منطقه الغزاليه؛ | |||
* تکيه بيت أبی خمره الرفاعيه و؛ | |||
* تکيه الرفاعيه در منطقه الأعظميه<ref>کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، '''''مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه'''''، 8(1)، ص 235-236.</ref>. | |||
==== | ==== [[طریقه نقشبنديه]] ==== | ||
اين طريقت منسوب به خواجه بهاءالدين محمد نقشبند متوفی در سال 792 هـ ق است. [[طریقه نقشبنديه|نقشبنديه]] شاخهای منشعب از سلسله خواجگان است که به خواجه احمد عطا سيوی معروف به حضرت ترکستان منسوب بوده است. بعدها اين سلسله در هند مخصوصاً در دوره اقتدار مغولان هند، نفوذ داشتند. این طریقه به توبه مستمر، اطاعت از شریعت، صحبت با صالحان و مشاوره با شیخ در امور دنیوی و اخروی تأکید دارد. پيروان اين طريقت در آغاز طرفدار زهد و فقر و سادگی بودند و انديشه وحدت وجودی داشتند، اما بعدها برخی از آنان به مدح گويی و مال اندوزی روی آوردند. در این طریقه، درک حقیقت و رسیدن به کمال معنوی از طریق پیروی از اصول اسلام و عرفان است. در [[عراق]] اين طريقت بويژه در منطقه کردستان عراق پيروانی دارد و بسياری از شخصيتهای سياسی کرد [[عراق]] بويژه خاندان بارزانی در گذشته جزو شيوخ اين طريقت بودند، قبل از آنکه به عرصه سياست روی بياورند. [[طریقه نقشبنديه|طریقه نقشبندیه]] در بغداد پیش از سال 2003 میلادی بسیار محبوب بود و تکیههای خاص خود را داشت. اما با شروع جنگ و اشغال عراق، بسیاری از تکیهها بسته شدند و فعالیتهای این طریقه کاهش یافت. در دوران اشغال، "جيل رجال [[طریقه نقشبنديه|الطريقة النقشبنديه]]" به عنوان یک گروه مقاومت ضد اشغالگری آمریکایی شناخته شد. این گروه در عملیاتهای نظامی علیه نیروهای اشغالگر فعال بود و پس از آن بسیاری از تکیههای [[طریقه نقشبنديه|نقشبندیه]] در بغداد بسته یا به مناطق دیگر منتقل شدند<ref>کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، '''''مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه'''''، 8(1)، ص 239-241.</ref>. | |||
==== طریقه | ==== [[طریقه کسنزانیه]] ==== | ||
این طریقه | یک شاخه از [[طریقه قادریه]] است که در [[عراق]] به ویژه در مناطق کردستان رواج دارد. نام این طریقه از کلمه "کسنزان" به معنی "ناپیدا" یا "راز بزرگ" گرفته شده است. [[طریقه کسنزانیه|کسنزانیه]] به شیخ عبدالکریم معروف به شاه کسنزان که در سال 1240 ه ق در منطقه شمال [[عراق]] متولد شد، منسوب است. در این طریقت تمام دستورهای شریعت دین اسلام رعایت می شود و شروع آن با توبه به درگاه خدا و بیعت مستقیم به دست پیر طریقت توسط خلیفه هایی که پیر برگزیده است، آغاز می شود. این طریقه بهطور خاص به سر الأسرار یا رازهای الهی اشاره دارد که تنها توسط خانوادههای خاصی مانند عشیره برزنجیه حفظ میشود. تکیههای [[طریقه کسنزانیه|کسنزانیه]] نیز در بغداد وجود دارد که شامل تکیه القادریه الکضرزانية در محله الموصل و دیگر محلهها است. در این تکیهها، حلقه های ذکر، آموزشهای دینی و مناسبتهای مذهبی مانند میلاد پیامبر و میلاد عبدالقادر گیلانی برگزار میشود<ref>عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، '''''لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه،''''' 2(31)، ص 684-685.</ref>. | ||
==== طریقه | ==== [[طریقه نبهانیه]] ==== | ||
این فرقه به | این طریقه یکی از انشعابات فرقه شاذلیه، منسوب به شیخ محمد بن احمد، بن نبهان پسر خضر زبیدی است که به لقب نبهانی که نام جد اوست مشهور گردید. شیخ در سال 1318 ه ق(1900 میلادی) در منطقه باب النیرب حلب [[سوریه]] متولد شد. افکار شیخ نبهانی در علوم تربیتی و روحی با اندیشه های تصوف هماهنگ است. ولی در بعضی آداب و رسوم طریقت با آنان تفاوت دارد. شیخ در طریقت به ملازمه کامل شریعت معتقد بود و در راه مبارزه با انحراف [[تصوف در عراق|تصوف]] تلاش فروان داشت و به حاکمیت مطلق شریعت، قرآن و سنت در همه امور صوفیان اعتقاد داشت. فرقه نبهانیه امروز بیشتر در ناحیه غرب [[عراق]] از جمله استان الانبار حضور دارد و بیشتر مریدان این فرقه از کسانی هستند که اهل علم و تقوی محسوب می شوند و آنان در این استان فعالیت و نقش اجتماعی مهمی داشته اند<ref>عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، '''''لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه،''''' 2(31)، ص 686.</ref>. | ||
در میان طریقه های بالا سه مورد نخست جزو طریقت های کهن و اصلی و سه مورد بعدی جزء فرقه های نوظهور تصوف در عراق هستند. در کنار این موارد می توان به برخی دیگر از فرقه های تصوف در عراق اشاره کرد که از جمله عبارتند از: سهروردیه، شاذلیه، علویه، حیدریه و ملامتیه. | ==== [[طریقه خضریه]] ==== | ||
این فرقه به حضرت خضر (ع) منسوب است و خضر در اعتقاد [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%B5%D9%88%D9%81%DB%8C%D9%87 صوفیه] نماد مراد و پیر کامل است. موسس این فرقه در عراق سید علی سید احمد صوفی نعیمی حسینی، مردی بیسواد اهل شهر موصل است که در سال 2016 وفات یافت. پیروان این طریقت می گویند سید علی در سال 1972 میلادی در لب رود فرات با حضرت خضر (ع) دیدار کرده و طریقت و عهد را از او گرفته است. پیروان خضریه پیر و مرادی ندارند و معتقدند حضرت خضر مرشد کامل است. این طریقت را میتوان طریقتی باطنی نامید که در برابر آن [[طریقه قادریه|طریقت های قادری]] و [[طریقه نقشبنديه|نقشبندی]] جزء طریقت های ظاهری به حساب می آیند. این فرقه بجز در بحث رابطه با پیر یا انسان کامل طرز فکر متفاوت و خاصی ندارند و در راه تصوف و سیر و سلوک، پیرو فرقه های کهن تر مانند [[طریقه قادریه|قادریه]] و [[طریقه رفاعيه|رفاعیه]] هستند. پیروان این طریقت هیج یکی از طریقت های دیگر را نفی یا تخریب نمی کنند. مرکز فعالیت این فرقه ابتدا در شهر موصل عراق بود، ولی به تدریج به بغداد و دیالی منتقل شد. در حال حاضر مرکز فعالیت این فرقه در شهر دیالی است و پیروان آنان در میان مردم تاثیرات اجتماعی و فرهنگی دارند<ref>عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، '''''لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه،''''' 2(31)، ص 687.</ref>. | |||
در میان طریقه های بالا سه مورد نخست جزو طریقت های کهن و اصلی و سه مورد بعدی جزء فرقه های نوظهور [[تصوف در عراق]] هستند. در کنار این موارد می توان به برخی دیگر از فرقه های [[تصوف در عراق]] اشاره کرد که از جمله عبارتند از: سهروردیه، شاذلیه، علویه، حیدریه و ملامتیه. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تصوف در عراق]]؛ [[مکاتب تصوف در عراق]]؛ [[طریقه قادریه]]؛ [[طریقه نقشبنديه]]؛ [[طریقه رفاعيه]]؛ [[طریقه کسنزانیه]]؛ [[طریقه نبهانیه]]؛ [[طریقه خضریه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی اکبر اسدی | |||
[[رده:مکاتب و جریان های شاخص تصوف]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۵
جریان ها یا طریقت های تصوف در عراق شامل جریان های متعددی هستند که در زیر به اصلی ترین آنها می پردازیم.
طریقه قادریه
این جریان یکی از قدیمیترین و گستردهترین جریان های تصوف در عراق است که به عبدالقادر گیلانی نسبت داده میشود. شيخ عبدالقادر گيلانی متوفی در سال 562 هـ ق در محله باب الشيخ در بخش شرقی بغداد دفن شده است. هم اکنون مرقد شيخ عبدالقادر گيلانی ملقب به قطب اعظم زيارتگاه پيروان اين طريقت است که علاوه به مردم سنی عراق، پيروان بسياری در شبه قاره هند دارد. پيروان اين مکتب، وحدت وجودی را قبول دارند و به محبت و خدمت شهرت دارند. اگر چه در اصل از بيم حنابله برخاستهاند، اما تا حدود زيادی اهل تسامح هستند. در اين طريقت بر حفظ سنت و شعائر تأکيد می شود و اين طريقت در سراسر بلاد اسلامی منتشر شده است. تکیههای قادریه در بغداد از جمله مکانهایی هستند که جلسات ذکر، مدح نبوی و فعالیتهای خیریه مانند اطعام، کمک به نیازمندان و توزیع کمکهای غذایی برگزار میشوند. مهمترین تکیههای این جریان شامل تکيه قادریه مرکزی در محله باب الشيخ، تکیه البندیجی و تکیه قادریه در عظمیه است[۱].
طریقه رفاعيه
اين طرقيت منسوب به ابوالعباس سيدی احمد رفاعی بصری است متوفی در سال 578 هـ ق است. او از شهر بصره است ولی سلسله شيوخ اين طريقت به معروف کرخی می رسد. پيروان اين طريقت، جهانگرد و خانه به دوش و در کار رياضت و تربيت و ترتيل ذکر تندروتر از قادريهاند. اين طريقت در عراق رواج دارد و در بسياری از شهرهای سنی نشين مراسم ذکر خود را برگزار می کنند و در سالروز ولادت پيامبر اکرم (ص) در دوازدهم ربيعالاول هر ساله مراسمی را در کنار قبر ابوحنيفه (الامام الاعظم) در محله اعظميه بغداد برگزار می کنند. طریقت رفاعیه تأکید زیادی بر عمل به قرآن و سنت و همچنین محبت به اهل بیت و صحابه پیامبر داشت. این طریقه به حضور قلب و ذکر الله به ویژه در جمعهای عمومی تأکید دارد. تکیههای رفاعیه در بغداد عبارتند از:
- تکيه عليّه رفاعيه در منطقه الغزاليه؛
- تکيه بيت أبی خمره الرفاعيه و؛
- تکيه الرفاعيه در منطقه الأعظميه[۲].
طریقه نقشبنديه
اين طريقت منسوب به خواجه بهاءالدين محمد نقشبند متوفی در سال 792 هـ ق است. نقشبنديه شاخهای منشعب از سلسله خواجگان است که به خواجه احمد عطا سيوی معروف به حضرت ترکستان منسوب بوده است. بعدها اين سلسله در هند مخصوصاً در دوره اقتدار مغولان هند، نفوذ داشتند. این طریقه به توبه مستمر، اطاعت از شریعت، صحبت با صالحان و مشاوره با شیخ در امور دنیوی و اخروی تأکید دارد. پيروان اين طريقت در آغاز طرفدار زهد و فقر و سادگی بودند و انديشه وحدت وجودی داشتند، اما بعدها برخی از آنان به مدح گويی و مال اندوزی روی آوردند. در این طریقه، درک حقیقت و رسیدن به کمال معنوی از طریق پیروی از اصول اسلام و عرفان است. در عراق اين طريقت بويژه در منطقه کردستان عراق پيروانی دارد و بسياری از شخصيتهای سياسی کرد عراق بويژه خاندان بارزانی در گذشته جزو شيوخ اين طريقت بودند، قبل از آنکه به عرصه سياست روی بياورند. طریقه نقشبندیه در بغداد پیش از سال 2003 میلادی بسیار محبوب بود و تکیههای خاص خود را داشت. اما با شروع جنگ و اشغال عراق، بسیاری از تکیهها بسته شدند و فعالیتهای این طریقه کاهش یافت. در دوران اشغال، "جيل رجال الطريقة النقشبنديه" به عنوان یک گروه مقاومت ضد اشغالگری آمریکایی شناخته شد. این گروه در عملیاتهای نظامی علیه نیروهای اشغالگر فعال بود و پس از آن بسیاری از تکیههای نقشبندیه در بغداد بسته یا به مناطق دیگر منتقل شدند[۳].
طریقه کسنزانیه
یک شاخه از طریقه قادریه است که در عراق به ویژه در مناطق کردستان رواج دارد. نام این طریقه از کلمه "کسنزان" به معنی "ناپیدا" یا "راز بزرگ" گرفته شده است. کسنزانیه به شیخ عبدالکریم معروف به شاه کسنزان که در سال 1240 ه ق در منطقه شمال عراق متولد شد، منسوب است. در این طریقت تمام دستورهای شریعت دین اسلام رعایت می شود و شروع آن با توبه به درگاه خدا و بیعت مستقیم به دست پیر طریقت توسط خلیفه هایی که پیر برگزیده است، آغاز می شود. این طریقه بهطور خاص به سر الأسرار یا رازهای الهی اشاره دارد که تنها توسط خانوادههای خاصی مانند عشیره برزنجیه حفظ میشود. تکیههای کسنزانیه نیز در بغداد وجود دارد که شامل تکیه القادریه الکضرزانية در محله الموصل و دیگر محلهها است. در این تکیهها، حلقه های ذکر، آموزشهای دینی و مناسبتهای مذهبی مانند میلاد پیامبر و میلاد عبدالقادر گیلانی برگزار میشود[۴].
طریقه نبهانیه
این طریقه یکی از انشعابات فرقه شاذلیه، منسوب به شیخ محمد بن احمد، بن نبهان پسر خضر زبیدی است که به لقب نبهانی که نام جد اوست مشهور گردید. شیخ در سال 1318 ه ق(1900 میلادی) در منطقه باب النیرب حلب سوریه متولد شد. افکار شیخ نبهانی در علوم تربیتی و روحی با اندیشه های تصوف هماهنگ است. ولی در بعضی آداب و رسوم طریقت با آنان تفاوت دارد. شیخ در طریقت به ملازمه کامل شریعت معتقد بود و در راه مبارزه با انحراف تصوف تلاش فروان داشت و به حاکمیت مطلق شریعت، قرآن و سنت در همه امور صوفیان اعتقاد داشت. فرقه نبهانیه امروز بیشتر در ناحیه غرب عراق از جمله استان الانبار حضور دارد و بیشتر مریدان این فرقه از کسانی هستند که اهل علم و تقوی محسوب می شوند و آنان در این استان فعالیت و نقش اجتماعی مهمی داشته اند[۵].
طریقه خضریه
این فرقه به حضرت خضر (ع) منسوب است و خضر در اعتقاد صوفیه نماد مراد و پیر کامل است. موسس این فرقه در عراق سید علی سید احمد صوفی نعیمی حسینی، مردی بیسواد اهل شهر موصل است که در سال 2016 وفات یافت. پیروان این طریقت می گویند سید علی در سال 1972 میلادی در لب رود فرات با حضرت خضر (ع) دیدار کرده و طریقت و عهد را از او گرفته است. پیروان خضریه پیر و مرادی ندارند و معتقدند حضرت خضر مرشد کامل است. این طریقت را میتوان طریقتی باطنی نامید که در برابر آن طریقت های قادری و نقشبندی جزء طریقت های ظاهری به حساب می آیند. این فرقه بجز در بحث رابطه با پیر یا انسان کامل طرز فکر متفاوت و خاصی ندارند و در راه تصوف و سیر و سلوک، پیرو فرقه های کهن تر مانند قادریه و رفاعیه هستند. پیروان این طریقت هیج یکی از طریقت های دیگر را نفی یا تخریب نمی کنند. مرکز فعالیت این فرقه ابتدا در شهر موصل عراق بود، ولی به تدریج به بغداد و دیالی منتقل شد. در حال حاضر مرکز فعالیت این فرقه در شهر دیالی است و پیروان آنان در میان مردم تاثیرات اجتماعی و فرهنگی دارند[۶].
در میان طریقه های بالا سه مورد نخست جزو طریقت های کهن و اصلی و سه مورد بعدی جزء فرقه های نوظهور تصوف در عراق هستند. در کنار این موارد می توان به برخی دیگر از فرقه های تصوف در عراق اشاره کرد که از جمله عبارتند از: سهروردیه، شاذلیه، علویه، حیدریه و ملامتیه.
نیز نگاه کنید به
تصوف در عراق؛ مکاتب تصوف در عراق؛ طریقه قادریه؛ طریقه نقشبنديه؛ طریقه رفاعيه؛ طریقه کسنزانیه؛ طریقه نبهانیه؛ طریقه خضریه
کتابشناسی
- ↑ کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه، 8(1)، ص. 121-156.
- ↑ کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه، 8(1)، ص 235-236.
- ↑ کاپلان، محمد نور، غیاث الخفاجی، خیری (2024)، الحرکه الصوفيه المعاصره فی بغداد.. أشکالها وآثارها، دراسه وصفيه تحليليه"، مجلهی تحقیقات الهیات ترکیه، 8(1)، ص 239-241.
- ↑ عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه، 2(31)، ص 684-685.
- ↑ عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه، 2(31)، ص 686.
- ↑ عیسی کاظم، محمد، تقوی، محمد (2018) "بررسی فرقه های نوظهور تصوف در عراق و نقش اجتماعی و فرهنگی آنها، کسنزانیه، نبهانیه و خضریه"، لارک للفلسفه واللسانيات والعلوم الاجتماعيه، 2(31)، ص 687.
نویسنده مقاله
علی اکبر اسدی