پرش به محتوا

روزنامه نگاری در قطر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
در کشور‌های حوزه‌ی [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%AE%D9%84%DB%8C%D8%AC_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3 خلیج فارس]، كشور [[قطر]]، علی‌رغم وسعت و [[جمعیت اتیوپی|جمعیت]] كم، در زمره‌ی‌ کشور‌های رو به توسعه‌ای است که عنصر روزنامه و روزنامه‌نگاری در بین مردم جایگاه ویژه‌ای دارد.
در کشور‌های حوزه‌ی [https://iranology-e.ir/index.php?title=%D8%AE%D9%84%DB%8C%D8%AC_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3 خلیج فارس]، كشور [[قطر]]، علی‌رغم وسعت و [[جمعیت قطر|جمعیت]] كم، در زمره‌ی‌ کشور‌های رو به توسعه‌ای است که عنصر [[روزنامه الشرق در قطر|روزنامه]] و روزنامه‌نگاری در بین مردم جایگاه ویژه‌ای دارد.


تا سی سال پیش در کشور [[قطر]]، اوضاع و جو اجتماعی حاکم بر جامعه چنان بود که اگر کسی درصدد تأسیس روزنامه‌ای برمی‌آمد، بنابر مشكلاتی که جامعه‌ی [[قطر]] با آن روبه‌رو بود، با شکست مواجه می‌شد که از مهم‌ترین علل آن که اصلی‌ترین چالش‌ در این راه بود، یکی کم جمعیتی این کشور بود تا جایی که در آن سالیان، میزان تراکم [[جمعیت اردن|جمعیت]] در این کشور، در هر کیلومتر مربع6.081 نفر بود و دیگر این که در میان همین مقدار [[جمعیت اسلامی الفجر سیرالئون|جمعیت]] کم، تعداد افراد با سواد كه [[روزنامه‌ها و هفته‌نامه‌های خصوصی سیرالئون|روزنامه‌]] مطالعه كنند، بسیار اندک بود، چرا که نهضت آموزشی که در آن سالیان در[[قطر]] متولد شده بود، هنوز به مرحله‌ی بهره‌دهی و محصول آفرینی نرسیده بود. سوم این‌ که حیات اقتصادی و تجاری در این کشور همچنان در حصار سنت‌گرایی به سر می‌برد و از مقوله‌ی تجارت مدرن بی‌بهره و یا کم‌ بهره بود. این سه چالش باعث می‌شد که تعداد خوانندگان [[روزنامه در ژاپن|روزنامه]] زیاد نباشد؛ همچنین، تعداد افراد و مؤسساتی که حاضر به سرمایه‌گذاری در بخش انتشار روزنامه باشند، وجود نداشت و در حد صفر بود.
تا سی سال پیش در کشور [[قطر]]، اوضاع و جو اجتماعی حاکم بر جامعه چنان بود که اگر کسی درصدد تأسیس روزنامه‌ای برمی‌آمد، بنابر مشكلاتی که جامعه‌ی [[قطر]] با آن روبه‌رو بود، با شکست مواجه می‌شد که از مهم‌ترین علل آن که اصلی‌ترین چالش‌ در این راه بود، یکی کم جمعیتی این کشور بود تا جایی که در آن سالیان، میزان تراکم [[جمعیت قطر|جمعیت]] در این کشور، در هر کیلومتر مربع6.081 نفر بود و دیگر این که در میان همین مقدار [[جمعیت قطر|جمعیت]] کم، تعداد افراد با سواد كه [[روزنامه الرایه در قطر|روزنامه‌]] مطالعه كنند، بسیار اندک بود، چرا که نهضت آموزشی که در آن سالیان در[[قطر]] متولد شده بود، هنوز به مرحله‌ی بهره‌دهی و محصول آفرینی نرسیده بود. سوم این‌ که حیات اقتصادی و تجاری در این کشور همچنان در حصار سنت‌گرایی به سر می‌برد و از مقوله‌ی تجارت مدرن بی‌بهره و یا کم‌ بهره بود. این سه چالش باعث می‌شد که تعداد خوانندگان [[روزنامه الرایه در قطر|روزنامه]] زیاد نباشد؛ همچنین، تعداد افراد و مؤسساتی که حاضر به سرمایه‌گذاری در بخش انتشار روزنامه باشند، وجود نداشت و در حد صفر بود.


با توجه به موضوعات و چالش‌هایی كه ذكر شد، می‌توان دریافت که چرا طی سالیان یاد شده، گرایش قشر نویسنده و روشنفکر جامعه‌ی [[قطر]] نسبت به تولید و [[چاپ و انتشار کتاب انجیل در چین|چاپ]] [[روزنامه الشرق در قطر|روزنامه]] در این [[کشورها و مجامع تاثیرگذار دینی مذهبی در ساحل عاج|کشور]]، در حد صفر بوده است.
با توجه به موضوعات و چالش‌هایی كه ذكر شد، می‌توان دریافت که چرا طی سالیان یاد شده، گرایش قشر نویسنده و روشنفکر جامعه‌ی [[قطر]] نسبت به تولید و چاپ [[روزنامه الشرق در قطر|روزنامه]] در این کشور، در حد صفر بوده است.


در همین اوان و در سال 1969 در جوی که [[کشورهای ویکی|کشور]] [[قطر]] به لحاظ رونامه‌نگاری و برخورداری از روزنامه در جامعه‌ی خود با شدیدترین بحران‌ها دست به گریبان بود و در لیست کشور‌های صاحب روزنامه جایگاهی نداشت، شیخ خلیفه بن حمدآل ثانی که در آن سالیان ولیعهد کشور بود با عبدالله حسین نعمه که دارای یک کتابخانه‌ی جامع و شامل از مجموعه کتب و روزنامه‌هایی بود که به زبان عربی و دیگر زبان‌های خارجی تدوین شده بود آشنا شد. حسین نعمه که امروزه از او به عنوان پدر روزنامه‌نگاری در [[کشورهای ویکی|کشور]] [[قطر]] یاد می‌شود، با ارائه‌ی یک درخواست خطاب به ولیعهد [[قطر]]، از او خواست که امتیاز [[چاپ و نشر کتاب در لبنان|چاپ]] و نشر اولین مجله با عنوان «العروبه» در [[کشورهای ویکی|کشور]] [[قطر]] را به او واگذار نماید.
در همین اوان و در سال 1969 در جوی که کشور [[قطر]] به لحاظ رونامه‌نگاری و برخورداری از روزنامه در جامعه‌ی خود با شدیدترین بحران‌ها دست به گریبان بود و در لیست کشور‌های صاحب روزنامه جایگاهی نداشت، شیخ خلیفه بن حمدآل ثانی که در آن سالیان ولیعهد کشور بود با عبدالله حسین نعمه که دارای یک کتابخانه‌ی جامع و شامل از مجموعه کتب و روزنامه‌هایی بود که به زبان عربی و دیگر زبان‌های خارجی تدوین شده بود آشنا شد. حسین نعمه که امروزه از او به عنوان پدر روزنامه‌نگاری در کشور [[قطر]] یاد می‌شود، با ارائه‌ی یک درخواست خطاب به ولیعهد [[قطر]]، از او خواست که امتیاز چاپ و [[نشریات ادبی قطر|نشر]] اولین مجله با عنوان «العروبه» در کشور [[قطر]] را به او واگذار نماید.


بدین سان اولین [[روزنامه الشرق در قطر|روزنامه]] در [[کشورها و مجامع تاثیرگذار دینی مذهبی در ساحل عاج|کشور]] [[قطر]] به سال 1970 با عنوان العروبه، پا به عرصه‌ی وجود نهاد و این مطبوعه آبشخور و سرمنشأ وجود بسیاری از معروف‌ترین روزنامه‌ها و نشریات در [[قطر]] گشت که از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به العرب و گلف نیوز و گلف تایمز و الرایه و الشرق و العهد و الفجر و الجوهره و الدوری و اسواق الخلیج و الخلیج الیوم و اخبار الاسبوع و شباب الیوم اشاره نمود.
بدین سان اولین [[روزنامه الشرق در قطر|روزنامه]] در کشور [[قطر]] به سال 1970 با عنوان العروبه، پا به عرصه‌ی وجود نهاد و این مطبوعه آبشخور و سرمنشأ وجود بسیاری از معروف‌ترین روزنامه‌ها و [[نشریات ادبی قطر|نشریات]] در [[قطر]] گشت که از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به العرب و گلف نیوز و گلف تایمز و [[روزنامه الرایه در قطر|الرایه]] و [[روزنامه الشرق در قطر|الشرق]] و العهد و الفجر و الجوهره و الدوری و اسواق الخلیج و الخلیج الیوم و اخبار الاسبوع و شباب الیوم اشاره نمود.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۲

در کشور‌های حوزه‌ی خلیج فارس، كشور قطر، علی‌رغم وسعت و جمعیت كم، در زمره‌ی‌ کشور‌های رو به توسعه‌ای است که عنصر روزنامه و روزنامه‌نگاری در بین مردم جایگاه ویژه‌ای دارد.

تا سی سال پیش در کشور قطر، اوضاع و جو اجتماعی حاکم بر جامعه چنان بود که اگر کسی درصدد تأسیس روزنامه‌ای برمی‌آمد، بنابر مشكلاتی که جامعه‌ی قطر با آن روبه‌رو بود، با شکست مواجه می‌شد که از مهم‌ترین علل آن که اصلی‌ترین چالش‌ در این راه بود، یکی کم جمعیتی این کشور بود تا جایی که در آن سالیان، میزان تراکم جمعیت در این کشور، در هر کیلومتر مربع6.081 نفر بود و دیگر این که در میان همین مقدار جمعیت کم، تعداد افراد با سواد كه روزنامه‌ مطالعه كنند، بسیار اندک بود، چرا که نهضت آموزشی که در آن سالیان درقطر متولد شده بود، هنوز به مرحله‌ی بهره‌دهی و محصول آفرینی نرسیده بود. سوم این‌ که حیات اقتصادی و تجاری در این کشور همچنان در حصار سنت‌گرایی به سر می‌برد و از مقوله‌ی تجارت مدرن بی‌بهره و یا کم‌ بهره بود. این سه چالش باعث می‌شد که تعداد خوانندگان روزنامه زیاد نباشد؛ همچنین، تعداد افراد و مؤسساتی که حاضر به سرمایه‌گذاری در بخش انتشار روزنامه باشند، وجود نداشت و در حد صفر بود.

با توجه به موضوعات و چالش‌هایی كه ذكر شد، می‌توان دریافت که چرا طی سالیان یاد شده، گرایش قشر نویسنده و روشنفکر جامعه‌ی قطر نسبت به تولید و چاپ روزنامه در این کشور، در حد صفر بوده است.

در همین اوان و در سال 1969 در جوی که کشور قطر به لحاظ رونامه‌نگاری و برخورداری از روزنامه در جامعه‌ی خود با شدیدترین بحران‌ها دست به گریبان بود و در لیست کشور‌های صاحب روزنامه جایگاهی نداشت، شیخ خلیفه بن حمدآل ثانی که در آن سالیان ولیعهد کشور بود با عبدالله حسین نعمه که دارای یک کتابخانه‌ی جامع و شامل از مجموعه کتب و روزنامه‌هایی بود که به زبان عربی و دیگر زبان‌های خارجی تدوین شده بود آشنا شد. حسین نعمه که امروزه از او به عنوان پدر روزنامه‌نگاری در کشور قطر یاد می‌شود، با ارائه‌ی یک درخواست خطاب به ولیعهد قطر، از او خواست که امتیاز چاپ و نشر اولین مجله با عنوان «العروبه» در کشور قطر را به او واگذار نماید.

بدین سان اولین روزنامه در کشور قطر به سال 1970 با عنوان العروبه، پا به عرصه‌ی وجود نهاد و این مطبوعه آبشخور و سرمنشأ وجود بسیاری از معروف‌ترین روزنامه‌ها و نشریات در قطر گشت که از جمله‌ی مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به العرب و گلف نیوز و گلف تایمز و الرایه و الشرق و العهد و الفجر و الجوهره و الدوری و اسواق الخلیج و الخلیج الیوم و اخبار الاسبوع و شباب الیوم اشاره نمود.

نیز نگاه کنید به

روزنامه در ژاپن؛ روزنامه های اردن؛ روزنامه ها در قطر؛روزنامه های زیمبابوه.

کتابشناسی

  • الصحافه الیومیه العربیه فی قطر، ص 70-.71
  • ↑ متن مصاحبه‌ی حمدبن خلیفه در مجله‌ی العروبه شماره‌ی 1 آرشیو دارالکتب القطریه
  • ↑ العروبه شماره 2 ارشیو دارالکتب القطریه و نیز به روزنامه العرب، ویژه نامه روز ملی سال 2009
  • ↑ العروبه، شماره 1 مرکز ارشیو دارالکتب القطریه
  • ↑ العروبه شماره 17، آرشیو دارالکتب القطریه
  • ↑ هفته نامه الرایه، شماره1 ، ارشیو دارالکتب القطریه
  • ↑ روزنامه الشرق، 13/فوریه/1990
  • ↑ الرایه، دسامبر19/12/1990، مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
  • ↑ العرب، دسامبر،19/12/1990 مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
  • ↑ دسامبر، 19/12/1990، مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
  • ↑ روزنامه الشرق 15/ژانویه دارالکتب القطریه.

منبع اصلی

احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).

نویسنده مقاله

محمد مهدی احمدی