پرش به محتوا

معماری معابد و اماکن مذهبی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mohammad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


[[پرونده:A9b8fea5c753b38cb8d5454c.jpg|بندانگشتی|معماری معابد در چین، قابل بازیابی از https://www.ghasreshirin.com/world-tourism/chinese-palaces/]]
[[پرونده:A9b8fea5c753b38cb8d5454c.jpg|بندانگشتی|معماری معابد در چین، قابل بازیابی از https://www.ghasreshirin.com/world-tourism/chinese-palaces/]]
معماری ساختمان معابد باستانی بودایی در [[چین]]، یکی از سبک ­های معماری­ برجسته­ در این کشور است که از سبک معماری معابد هندی ریشه گرفته است. این نوع از معماری، در عصر [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)|سلسله­ ی امپراتوری«وِی ­شمالی»]] به اوج شکوفایی و پیشرفت خود در فرهنگ جامعه­ ی فئودالی [[چین]] دست یافته و دارای ارزش تاریخی و هنری به­ سزایی است. معماران دوران باستان [[چین]]، در معماری خود از اندیشه­ ی عمیق کیهان شناسی توأم با فلسفه­ ی یین و یانگ پیروی می ­کردند. لذا، بنای معابد معمولا دارای ساختمان ­های چهارگوش مسطح با در نظر گرفتن خط فرضی محوری از جنوب به شمال و با رعایت جدی تقارن و هماهنگی جزء و کل و ترکیبی از بنا و باغ است.
معماری ساختمان‌های معابد باستانی بودایی در [[چین]]، یکی از سبک‌های معماری برجسته در این کشور است که از سبک معماری معابد هندی ریشه گرفته است. این نوع از معماری، در عصر سلسله‌ی امپراتوری «وِی‌شمالی» به اوج شکوفایی و پیشرفت خود در فرهنگ جامعه‌ی فئودالی [[چین]] دست یافته و دارای ارزش تاریخی و هنری به‌سزایی است. [[وضعیت عمومی معماری باستانی چین|معماران دوران باستان چین]]، در معماری خود از اندیشه‌ی عمیق کیهان‌شناسی توأم با فلسفه‌ی یین و یانگ پیروی می‌کردند. لذا، بنای معابد معمولا دارای ساختمان‌های چهارگوش مسطح با در نظر گرفتن خط فرضی محوری از جنوب به شمال و با رعایت جدی تقارن و هماهنگی جزء و کل و ترکیبی از بنا و باغ است.


تلفیق این دو هنر معماری در معابد باعث شده است که معابد [[چین]] دارای محیطی با شکوه و آرام و سرشار از سلیقه و علاقه به طبیعت و محیطی روحانی باشند.
تلفیق این دو هنر معماری در معابد باعث شده است که معابد چین دارای محیطی با شکوه و آرام و سرشار از سلیقه و علاقه به طبیعت و محیطی روحانی باشند.


در ترکیب معماری معابد باستانی، معمولا دروازه­ ی اصلی در مرکز ورودی ساختمان قرار دارد و برج ­های زنگوله و طبل در دو طرف چپ و راست راهرو اصلی واقع است و کاخی که روبروی و در وسط واقع شده، کاخ«تیَن­ وان­دیَن» یعنی کاخ پادشاه آسمانی است. در دو طرف چپ و راست ساختمان و در کنار دیوار 4مجسمه ­ی عظیم الجثه به­ شکل پهلوانان تنومند محافظ دیده می­ شوند که نام چینی آن­ها«جین­گان»است. پشت این کاخ، به ترتیب کاخ«ساکیامونی» و بنای محل نگهداری کتاب­ ها  و آثار و اشیای مقدس به چشم می­ خورد و اتاق آموزشی و استراحی راهبان در دوطرف راهروی اصلی قرار دارد.  
در ترکیب معماری معابد باستانی، معمولا دروازه‌ی اصلی در مرکز ورودی ساختمان قرار دارد و برج‌های زنگوله و طبل در دو طرف چپ و راست راهرو اصلی واقع است و کاخی که روبروی و در وسط واقع شده، کاخ «تیَن‌وان‌دیَن» یعنی کاخ پادشاه آسمانی است. در دو طرف چپ و راست ساختمان و در کنار دیوار 4مجسمه‌ی عظیم الجثه به‌شکل پهلوانان تنومند محافظ دیده می‌شوند که نام چینی آن‌ها «جین‌گان» است. پشت این کاخ، به ترتیب کاخ «ساکیامونی» و بنای محل نگهداری کتاب‌ها و آثار و اشیای مقدس به چشم می‌خورد و اتاق آموزشی و استراحی راهبان در دوطرف راهروی اصلی قرار دارد.


معبد«بِی ما»(اسب سفید) در شهر لو­یانگ، که نخستین معبد ساخته شده در [[سلسله ی خن|عصر سلسله ­ی«خَن»]]([[سلسله هان]]) است، و کاخ معبد«پوتالا» در شهر لهاسا در مرکز تبت، از نمونه ­های بارز معماری­ معابد در [[چین]] به­ شمار می ­روند.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد 3، ص. 1180-1181.</ref>
معبد «بِی‌ما» (اسب سفید) در شهر لویانگ، که نخستین معبد ساخته شده در عصر [[سلسله ی خن|سلسله‌ی «خَن»]] ([[سلسله هان|سلسله‌هان]]) است، و کاخ معبد «پوتالا» در شهر لهاسا در مرکز تبت، از نمونه‌های بارز معماری معابد در [[چین]] به‌شمار می‌روند.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین]]؛ [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین]]
[[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین]]؛ [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین]]
 
== منبع اصلی ==
= منبع اصلی =
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
<references />


== نویسنده مقاله ==
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
علی محمد سابقی
[[رده:هنرهای تجسمی]]
[[رده:هنرهای تجسمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۲

معماری معابد در چین، قابل بازیابی از https://www.ghasreshirin.com/world-tourism/chinese-palaces/

معماری ساختمان‌های معابد باستانی بودایی در چین، یکی از سبک‌های معماری برجسته در این کشور است که از سبک معماری معابد هندی ریشه گرفته است. این نوع از معماری، در عصر سلسله‌ی امپراتوری «وِی‌شمالی» به اوج شکوفایی و پیشرفت خود در فرهنگ جامعه‌ی فئودالی چین دست یافته و دارای ارزش تاریخی و هنری به‌سزایی است. معماران دوران باستان چین، در معماری خود از اندیشه‌ی عمیق کیهان‌شناسی توأم با فلسفه‌ی یین و یانگ پیروی می‌کردند. لذا، بنای معابد معمولا دارای ساختمان‌های چهارگوش مسطح با در نظر گرفتن خط فرضی محوری از جنوب به شمال و با رعایت جدی تقارن و هماهنگی جزء و کل و ترکیبی از بنا و باغ است.

تلفیق این دو هنر معماری در معابد باعث شده است که معابد چین دارای محیطی با شکوه و آرام و سرشار از سلیقه و علاقه به طبیعت و محیطی روحانی باشند.

در ترکیب معماری معابد باستانی، معمولا دروازه‌ی اصلی در مرکز ورودی ساختمان قرار دارد و برج‌های زنگوله و طبل در دو طرف چپ و راست راهرو اصلی واقع است و کاخی که روبروی و در وسط واقع شده، کاخ «تیَن‌وان‌دیَن» یعنی کاخ پادشاه آسمانی است. در دو طرف چپ و راست ساختمان و در کنار دیوار 4مجسمه‌ی عظیم الجثه به‌شکل پهلوانان تنومند محافظ دیده می‌شوند که نام چینی آن‌ها «جین‌گان» است. پشت این کاخ، به ترتیب کاخ «ساکیامونی» و بنای محل نگهداری کتاب‌ها و آثار و اشیای مقدس به چشم می‌خورد و اتاق آموزشی و استراحی راهبان در دوطرف راهروی اصلی قرار دارد.

معبد «بِی‌ما» (اسب سفید) در شهر لویانگ، که نخستین معبد ساخته شده در عصر سلسله‌ی «خَن» (سلسله‌هان) است، و کاخ معبد «پوتالا» در شهر لهاسا در مرکز تبت، از نمونه‌های بارز معماری معابد در چین به‌شمار می‌روند.

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین؛ معماری آرامگاه های سلطنتی در چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی