رود الخابور سوریه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)

الخابور (Khabur)[26]: خابور بعد از فرات و العاصی، سومین رود بزرگ سوریه است و با ‌طول ۴۶۰ کیلومتر، یکی از دو شاخه­ تغذیه‌کننده اصلی کرانه چپ فرات است. «بلیخ» و خابور، رودخانه­های کوچکی هستند که از منطقه مرزی سوریه و ترکیه سرچشمه می­گیرند و منطقه سرسبز شمال سوریه را که اصطلاحاً «الجزیرة العلیا» نامیده­اند، ایجاد کرده­اند.

خابور بعد از طی مسافتی بیش از 120 کیلومتر، از شمال شرقی به‌طرف جنوب غربی، به استان­ حسکه و دیرالزور می­رسد و بعد از پیوستن با چند رود دیگر، در «بُصیرة»[27]، به فرات می­پیوندد.

به برکت این رود، تمامی سرزمین پیرامون آن، از دیرباز به حاصلخیزی شهرت دارند و درختان آن، در اشعار عرب ستوده شده و میوه‌های آن از دیر باز صادر می‌شود. امروزه نیز دره خابور با ۱۶ هزار کیلومتر مربع زمین کشاورزی، مکان اصلی تولید گندم سوریه است. مرکز تولید نفت در سوریه نیز در شمال خاوری منطقه خابور قرار دارد.

خابور در ترکیه از فرات جدا می­شود؛ در واقع یکی از شاخه­های منشعب از خود فرات است؛ اما چشمه‌های ارتفاعات «رأس‌العین»[28] سوریه منبع اصلی حجم بالای آب این رود هستند؛ در مقابل بسیاری از چشمه‌ها نیز از خابور تغذیه می‌شوند؛ مانند «حصان»، «زرقاء» شمالی و جنوبی، «فواره» و دو چشمه به نام «کبریت». چشمه کبریت دوم و چشمه زرقاء شمالی پرآب­ترین چشمه‌های خابور هستند.[29]


حوضه آبرفتی و انهار تغذیه کننده رود خابور