اوقات فراغت در سیرالئون
مردمان سیرالئون با وجود فقر و مشکلات مختلف معیشتی مردمانی شاد و سرخوش محسوب میشوند که چندان توجهی به آینده ندارند و بیشتر زمان حال را درنظر میگیرند از این روی علیرغم فقر شدید مالی سعی میکنند اوقات فراغت خود را بهخوبی و بهنحوی دلپذیر سپری نمایند. یکی از تفریحات مورد علاقه مردمان شهری در آخر هفتهها دیدار از والدین و سفر به روستاهای زادگاه خویش است. در عین حال مردان معمولاً هرهفته یک بار در رستورانهای سنتی محلات خود گردهم آمده و ضمن صرف غذاهای سنتی ارزان قیمت با دوستان خود دیدار کرده و ساعاتی را به گفتوگو با یکدیگر میپردازند. زنان شهرنشین نیز تقریبا آخر هر هفته در محافلی خصوصی به دیدار دوستان خود میشتابند. دید و بازدید با دوستان و همسایگان، تماشای برنامههای تلویزیون (در صورت وجود برق!) ، انجام برخی بازیهای سنتی از جمله نوعی طاس بازی بومی و خرید از بازارهای سنتی میوه و مایحتاج روزانه از دیگر تفریحات شهرنشینان سیرالئون بهشمار میرود. البته متمولین شهری معمولاً در اواخر هفته به تماشای فیلمها و نمایشهای موردعلاقه خود در سالنهای سینما و تئاتر رفته و در رستورانها شام صرف میکنند که این امر بیشتر به ثروتمندان ساکن فریتاون اختصاص دارد[۱].
روستائیان در مقایسه با مردمان شهری از اوقات فراغت و امکانات تفریحی بیشتری برخوردارند. شنا در چشمهها و رودخانههای اطراف، شرکت در مناسبتها و جشنهای سنتی، شکار حیواناتی نظیر خرگوش و گراز، ماهیگیری، کوهنوردی، گشتوگذار در جنگل و انجام برخی بازیهای سنتی از تفریحات مردمان روستایی بهشمار میروند. در عین حال روستائیان بهطور مرتب به منازل یکدیگر رفته و از حال هم قبیلهایهای خود باخبر میشوند[۲].
نیز نگاه کنید به
اوقات فراغت در ژاپن؛ اوقات فراغت در روسیه؛ اوقات فراغت در کانادا؛ اوقات فراغت در کوبا؛ اوقات فراغت در چین؛ اوقات فراغت در افغانستان؛ اوقات فراغت در سنگال؛ اوقات فراغت در تونس؛ اوقات فراغت در فرانسه؛ اوقات فراغت در مالی؛ اوقات فراغت در زیمبابوه؛ اوقات فراغت در اوکراین؛ اوقات فراغت در اسپانیا؛ اوقات فراغت در اردن؛ اوقات فراغت در اتیوپی؛ اوقات فراغت در آرژانتین؛ اوقات فراغت در قطر.
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از:http://www.sierraleone.com//society/2011
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)