کتابخانه ملی سیرالئون
در سیرالئون كتابخانه ملی وجود ندارد و اساسا مشکلات اقتصادی و جنگ داخلی ده ساله هیچ گاه امکان تأسیس این نهاد عظیم فرهنگی را فراهم نیاورده است. در غیاب كتابخانه ملی، هیأت امنای كتابخانههای سیرالئون برخی وظایف كتابخانه ملی را انجام میدهد. مطابق آییننامه نشر كتاب مصوب 1962 سیرالئون، كتابخانه متعلق به هیأت امنای مزبور، یكی از دو كتابخانهای است كه بر موضوع حق التالیف مؤلفین نظارت میكند. هیأت امنای كتابخانههای سیرالئون، در غیاب کتابخانه ملی، فهرست سالانه انتشارات كشور را نیز تهیه و منتشر میكند. این فهرست را نمیتوان كتابشناسی ملی کشور درنظر گرفت، زیرا دربرگیرنده کلیه انتشارات سیرالئون نیست، با این حال منبع مفیدی برای دستیابی به اطلاعات مربوط به انتشارات دولتی بهشمار میرود. مركز اسناد دولتی سیرالئون نیز مسئولیت گردآوری و نگهداری اسناد تاریخی مهم را بر عهده دارد و آنها را در دسترس پژوهشگران، مقامات دولتی و عموم مردم قرار میدهد. این مرکز متعهد شده است در آینده نزدیک برخی اسناد مربوط به جنگ داخلی و قاچاق الماس کشور را منتشر و حقایق مهمی را در اختیار محققان داخلی و خارجی قرار دهد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابخانه و آرشیو ملی کانادا؛ کتابخانه ملی خوزه مارتی کوبا؛ كتابخانه ملی لبنان؛ سازمان کل کتابخانه و اسناد ملی مصر؛ کتابخانه ملی تونس؛ کتابخانه ی ملی چین؛ کتابخانه ملی سنگال؛ کتابخانه ملی آرژانتین؛ کتابخانه ملی فرانسه؛ کتابخانه ملی ساحل عاج؛ کتابخانه ملی زیمبابوه؛ کتابخانه ملی تایلند؛ کتابخانه ملی اسپانیا؛ کتابخانه ملی اردن؛ کتابخانه ملی اتیوپی؛ کتابخانه ملی مالی
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)