مینگ زی(منسیوس)، احیا کننده مکتب کنفوسیوس
مقدمه
مینگ زی(منسیوس)، متفکر بزرگ دوران حکومت های هم ستیز(از قرن 5 تا قرن 3پیش از میلاد) و یکی از شاگردان برجستهی مکتب کنفوسیوس بهشمار می رود. وی که در قرن 4پیش از میلاد زندگی میکرد اهل کشور«جو» و ادامه دهندهی اندیشهی کنفوسیوس شمرده می شود. او بهعنوان حکیم دوم پس از کنفوسیوس(←آموزه های کنفوسیوس)،در میان پیروان آیین کنفوسویس(← آیین بومی کنفوسیوس) از احترام خاصی برخوردار بود.
اعتقادات مینگ زی(منسیوس)
او از یک سو اعتقاد داشت که باید اندیشمندان بر دیگران حکومت کنند، و از سوی دیگر معتقد بود که روابط حاکم با رعایا بایستی مانند روابط پدر و مادر با فرزندان خود باشد و حاکم باید همچون پدر و مادر به سختیها و مشکلات مردم توجه کرده و مردم هم احترام حاکم را نگهدارند. وی می گفت، مردم بالاتر از همه چیز بوده و اخلاق اساس سیاست است. وی اخلاق را به 4 بخش خیرخواهی، عدالت، رفتار مؤدبانه و عقل تقسیم کرده و معتقد بود که اگر اعضای جامعه با خیرخواهی و عدالت روابط بین خود را تنظیم کنند، ثبات نظام و وحدت کشور تضمین خواهد شد.
او مدتی تدریس می کرد و با کمک شاگردانش هفت مقاله نوشت و آنها را تحت عنوان کتاب«مینگزِی» منتشر ساخت. در این کتاب گفتهها و اندیشههای«مینگزِی» و مناظرههای وی با نمایندگان مکاتب دیگر مطرح شده است. این کتاب به عنوان یک اثر کلاسیک همیشه مورد احترام مردم بوده است.[۱]
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین