ازدواج در آرژانتین
مراسمی در گذشته وجود داشته که امروزه نیز کم و بیش بین جوانان میتوان آن را مشاهده نمود. یک شب قبل از برگزاری مراسم عروسی، دوستان داماد جشنی را به افتخار وی ترتیب میدهند که هزینههای آن را نیز خودشان پرداخت میکنند. این جشن غیررسمی که «خداحافظ تجرد» نام دارد، سرشار از شادیها و شوخیهای دوستانه است و ممکن است ساعتها بدون داشتن هیچگونه محدودیتی ادامه یابد. مکان آن میتواند یک رستوان تا حتی پارک و اماکن دیگر باشد. در این جشن معمولا فقط گروه دوستان نزدیک حضور دارند و اگر دعوتی هم هست به صورت غیررسمی و دوستانه میباشد[۱].
ثبت ازدواج
ازدواج از نظر قانون مدنی آرژانتین زمانی رسمیت مییابد که در دفاتر اسناد رسمی ثبت شده باشد. برای ثبت ازدواج سن زوجین باید ۲۱ سال تمام باشد. ثبت ازدواج نیز بدین صورت است که یکی از دو طرف، درخواست ازدواج را حداقل ۳۰ روز قبل از برگزاری مراسم در دفترخانه رسمی به ثبت میرساند. سه روز قبل از مراسم نیز مدارک شناسایی خود و شاهدین ازدواج که حداقل یک نفر از هر طرف و حداکثر ۴ نفر از هر دو طرف میباشد را به دفترخانه مزبور تحویل داده و درخواست انجام آزمایشهای پزشکی را دریافت میکند. این آزمایشها تنها در بیمارستانهای مشخصشده دولتی انجام میشوند[۲].
در روز برگزاری مراسم، زوجین به همراه شهود در محل دفترخانه حضور مییابند. به صورت سنتی تعدادی از دوستان نزدیک و خانوادههای دو طرف نیز این دو را همراهی کرده و در بیرون دفترخانه منتظر میمانند. ثبت ازدواج بسیار سریع صورتگرفته و سند ازدواج که قبلا آماده شده، پس از امضای زوجین تحویل آنها میشود. بدین ترتیب زوج جدید در حالیکه سند ازدواج خود را در دست دارند، از دفترخانه خارج میشوند. در این لحظه خانواده و دوستان از آنها با باران برنج استقبال میکنند.گفته میشودکه پاشیدن برنج از فرهنگ عربی- اسلامی مهاجران مسلمانگرفته شده است چراکه مسلمانان برنج را محصول مقدسی دانسته و معتقدند ریختن برنج بر سر عروس و داماد، شگون داشته و دوام ازدواج آنها را تضمین مینماید. جشن عروسی در مناطق مختلف بسیار متفاوت است. به عنوان مثال در بوئنوسآیرس، یک مراسم تشریفاتی برگزار میشودکه میهمانان رسمی در آن حضور دارند و ممکن است به صرف کوکتل برگزار گردد.این مراسم میتواند قبل از ظهر و یا بعد از ظهر باشد. امروزه بسیاری از مراسم عروسی رسمی، تنها به صرف کوکتل انجام میشود. مراسم و جشن دیگری با حضور خانواده و دوستان برگزار میگردد که بسیار مفصل بوده و همراه با شام و موسیقی است. در مناطق داخلی آرژانتین و استانهای دورتر از مرکز، سنتهای متفاوتی برای برگزاری مراسم عروسی وجود دارد. به عنوان مثال در روستاها یک مراسم جشن بسیار طولانی برگزار میشود و از ابتدای شب تا سحرگاه ادامه مییابد. در حالی که شام که معمولا کباب سنتی «آسادو» است از اواسط مراسم و در حین جشن و پایکوبی داده میشود. اینگونه پذیرایی معمولا تا اواخر میهمانی ادامه مییابد. دوستان و خانواده و اقوام و همه کسانی که در مراسم شرکت کردهاند، معمولا هدایایی را به عروس و داماد هدیه میکنند. این هدایا در مراسم عروسی تقدیم نمیشود بلکه از قبل از مراسم لیستی از ملزومات مورد نیاز این زوج (جهیزیه) تهیه شده و در اختیار یکی از نزدیکان قرار میگیرد و همه خانواده و مدعوین از بین لیست، هدیه مورد علاقه خود را انتخاب و خریداری نموده و بعد از مراسم ارسال میکنند. امروزه این لیست در اختیار برخی فروشگاههایی که در این زمینه فعالیت میکنند، قرار میگیرد و به خانواده و دوستان اطلاعرسانی میشود. فامیل و دوستانی که علاقهمند به هدیه دادن به زوجین هستند با حضور در فروشگاه معرفی شده، نسبت به مشاهده لیست و خریداری اقلام مورد نیاز اقدام میکنند. پس از جمعآوری کلیه هدایا، این فروشگاه کلیه کالاهای خریداری شده را به صورت یکجا در اختیار عروس و داماد قرار میدهد. ممکن است این فروشگاه خود نسبت به حمل و نصب کلیه لوازم و کالاهای خریداری شده اقدام نماید[۳][۴].
نیز نگاه کنید به
ازدواج در ژاپن؛ ازدواج در روسیه؛ ازدواج در چین؛ ازدواج در مصر؛ ازدواج در تونس؛ ازدواج در افغانستان؛ ازدواج در سنگال؛ ازدواج در فرانسه؛ ازدواج در مالی؛ ازدواج در ساحل عاج؛ ازدواج در زیمبابوه؛ ازدواج در اوکراین؛ ازدواج در اسپانیا؛ ازدواج در اردن؛ ازدواج در اتیوپی؛ ازدواج در کوبا؛ ازدواج در لبنان؛ ازدواج در قزاقستان؛ مراسم خواستگاری و ازدواج در بنگلادش؛ مراسم خواستگاری و ازدواج در تاجیکستان؛ مراسم ازدواج در سریلانکا؛ ازدواج در سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ Leitner, G (2000). Argentina, Australia: Companion Travel Guide Book. P123.
- ↑ برگرفته از https://www.argentina.gob.ar
- ↑ برگرفته از https://www.argentino.com.ar
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 244-246.