آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی

از دانشنامه ملل

با شروع قرن بیستم، سیستم آموزشی قدیمی دیگر نتوانست نیازهای مردم را تأمین نماید و به همین دلیل سیستم آموزشی جدیدی به صورت غیر مذهبی و با حمایت دولت به وجود آمد. اولین مدرسه عمو‌می‌جدید در سال 1907 در آدیس آبابا تأسیس شد و یک سال بعد نخستین مدرسه ابتدایی در منطقه حرار افتتاح گردید. در این مدارس زبان‌‌های خارجی، ریاضیات و علوم اولیه به همراه دروس امهریک و مذهبی برای تعدادی از دانش آموزان تدریس ‌می‌شد. در سال 1925 دولت طرحی را به منظور گسترش آموزش غیر مذهبی تصویب نمود و بتدریج تعداد مدارس دولتی به شیوه نوین در این کشور افزایش یافت به گونه ای که در دهه 1960، تعداد 310 مدرسه خصوصی داخلی و خارجی در زمینه آموزش در اتیوپی فعالیت ‌می‌کردند[۱].

مقاطع تحصیلی در مدارس اتیوپی

سیستم آموزشی اتیوپی در دهه‌های 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:

ابتدایی (شش سال )

مرحله اول متوسطه (دو سال)

مرحله آخر متوسطه (چهار سال )

در پایان هر دوره (سال‌‌های ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمون‌‌های جامع در سطح کشوری برگزار ‌می‌گردید.

پس از استقرار دولت انقلابی اتیوپی در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجاد کرد[۲].

نیز نگاه کنید به

آموزش های ابتدایی کانادا؛ آموزش های ابتدایی روسیه؛ آموزش های ابتدایی تونس ؛ آموزش های ابتدایی ژاپن؛ آموزش های ابتدایی کوبا ؛ آموزش های ابتدایی لبنان؛ آموزش های ابتدایی مصر؛ آموزش پایه(دوره ابتدایی)درچین؛ آموزش‌های ابتدایی سنگال؛ آموزش های ابتدایی فرانسه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین؛ آموزش های ابتدایی مالی؛ آموزش های ابتدایی سودان؛ آموزش های ابتدایی زیمبابوه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا؛ آموزش های ابتدایی اردن؛ آموزش های ابتدایی تایلند؛ آموزش های ابتدایی سیرالئون .

کتابشناسی

  1. دفتر مطالعات سیاسی (1389). ص 37و38.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 249-250.