گروه‌ها و نهاد‌های موثر اجتماعی سنگال

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۵ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مردم مسلمان این کشور عمدتاً پیرو طرق تیجانیه، مریدیه، قادریه و لاین هستند و تسبیح و ذکر دائم خداوند متعال و قرائت قرآن و یا گوش دادن به آیات الهی در بین پیروان هر چهار طریقه بسیار مرسوم و متدوال است. چندین هزار شیعه سنگالی و لبنانی نیز در این کشور وجود دارد. اقلیت های پیروان مسیحیت که عمدتاً در جنوب این کشور ساکن هستند و ادیان بومی نیز در این کشور با تعامل و صلح در کنار یکدیگر زندگی می کنند. گروهای قومی، نژادی و زبانی مانند ولوف، سِرِر، پُلار و عرب و.. در این کشور وجود دارد که اکثریت با ولوف ها می باشد همگی از حقوق برابر سیاسی- اجتماعی بر خوردار هستند. از آنجایی که سنگال کشوری با نظام دموکراتیک سکولار است گرایش های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از راست تا چپ سکولار و یا دینی- مذهبی در قالب تشکل ها، احزاب سیاسی و سازمان های مردم نهاد در این کشور وجود دارد که در بخش های آینده پیرامون آن‌ها بحث خواهد شد. نقش این تشکل ها و نهاد ها در تحولات اجتماعی – فرهنگی این کشور بسیار زیاد است.

نهادهای اجتماعی مانند خانواده، احزاب و تشکل های اجتماعی - سیاسی مختلف، اتحادیه ها و سندیکا های شغلی و نهاد های دینی مانند مساجد و کلیسا ها و نهاد های آموزشی مانند مدارس و دانشگاه ها و رسانه های جمعی نقش کلیدی در آموزش و ترویج فرهنگ، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی در این کشور بازی می کنند. در کنار سیستم آموزشی رسمی، مدارس و کلاس های درسی که بصورت ساده و ابتدایی و سبک سنتی قدیم به تدریس قرآن می پردازند که در سراسر سنگال پراکنده است در کنار خانواده نقش مؤثری در این زمینه دارا می باشند.[۱]

نیز نگاه کنید به

گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی آرژانتین؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی مالی؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی اردن؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی سیرالئون؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی روسیه؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی کانادا؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی  تونس؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی کوبا؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی ژاپن؛ گروه‌ها و نهاد‌های موثر اجتماعی مصر؛ نهادها و سازمان‌های فرهنگی لبنان

کتابشناسی

  1. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)