روابط خارجی تاجیکستان با کشورهای جهان

از دانشنامه ملل

روابط خارجی تاجیکستان با کشورهای جهان شامل عربستان؛ اسرائیل؛ آمریکا است.

عربستان

عربستان از زمان استقلال کشورهای مسلمان آسیای مرکزی در صدد نفوذ و صدور فرقه وهابیت و مقابله با نفوذ فرهنگ ایرانی و مذهب شیعه در این کشورها بوده است. این کشور برای حفظ حضور خود در تاجیکستان پول‌های هنگفتی را در این کشور صرف می‌کند. همچنین پخش کتب از جمله حدود 200 هزار جلد قرآن کریم، کمک‌های مالی، توسعه حوزه‌‌های علمیه و تبلیغ وهابیت و تأسیس مؤسسات انتشاراتی از دیگر روش‌های تقویت حضور این می‌باشد[۱].

اسرائیل

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی رژیم صهیونیستی با توجه به پتانسیل خاص منطقه و منافعی که این رژیم در منطقه آسیای مرکزی داشته و دارد در زمینه های گوناگون در جمهوری های این منطقه نفوذ همه جانبه‌ای کرده است. سابقه روابط اسرائیل با کشورهای منطقه آسیای مرکزی در سه دوره تاریخی مجزا قابل بررسی است. قبل از روی کار آمدن "گورباچف" و از سال 1948 که اسرائیل به وجود آمد. در بیشتر این دوره، شوروی موضعی خصمانه در قبال اسرائیل اتخاذ نموده و بالطبع جمهوری‌های منطقه آسیای مرکزی که هیچ‌گونه ارتباطی به جزء از طریق حکومت مرکزی با جهان خارج نداشتند نیز از هیچ رابطه‌ای با اسرائیل برخوردار نبودند.

دومین دوره که از زمان روی کار آمدن گورباچف شروع و تا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ادامه داشت. در این دوره سیاست شوروی در قبال اسرائیل 180 درجه چرخش یافته و تا پایان سال 1991 سفیر بین طرفین مبادله شد و به یهودیان روسیه اجازه داده شد تا مهاجرت همگانی به اسرائیل داشته باشند.

سومین مرحله با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال جمهوری‌های مشترک المنافع آغاز گردید. در این دوره اسرائیل به عنوان یکی از رقبای بانفوذ وارد صحنه رقابت منطقه‌ای گردید[۲].

استراتژی اسرائیل در توسعه روابط با کشورهای منطقه آسیای مرکزی قفقاز را می‌توان در قالب سیاست‌های کلی این رژیم از ابتدای شکل گیری تاکنون تعریف کرد. در بیان ساده این سیاست می‌توان نظر «بن‌گورین» اولین رئیس جمهور اسرائیل را مطرح نمود. وی بر اساس آموزه «اتحاد پیرامونی»(Peripheral Alliance) معتقد بود که سیاست خارجی اسرائیل باید متکی بر کشورهای پیرامونی و غیرعرب باشد زیرا اسرائیل به جهت اینکه در محاصره کشورهای عرب متخاصم قرار دارد، امکان توسعه روابط سیاسی و اقتصادی را با همسایگان ندارد و لذا باید با کشورهای پیرامونی مرتبط گردد. با فروپاشی اتحاد شوروی، مقامات سیاسی اسرائیل فرصت مناسبی پیدا کردند تا با حضور و ایجاد ارتباط در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی سیاست توسعه روابط با کشورهای پیرامونی را در پیش بگیرند و دوباره آموزه اتحاد پیرامونی را در سرلوحه سیاست‌های خود قرار دهند[۳]. امروزه برخی از استراتژیست‌های اسرائیلی، محدوده دکترین پیرامونی را از شرق تا کره شمالی، از شمال تا دریای سیاه، از جنوب تا خلیج عدن، از غرب تا تنگه جبل الطارق و از شرق تا دریای خزر معرفی کرده‌اند[۴]. لذا اسرائیل با توجه به وجود تهدیدات رو به فزاینده تکنولوژی موشک‌های بالستیک از طرف کشورهای منطقه به دنبال دوستان بیشتری در منطقه است که امروزه در میان کشورهای دوست اسرائیل، ترکیه و کشورهای آسیای میانه و قفقاز از اهمیت خاصی برخوردارند.

تاجیکستان بدلیل دارا بودن منابع سرشار مواد خام و نیروی کار توجه بسیاری از سرمایه‌گذاران از جمله سرمایه‌گذاران یهودی و دولت اسرائیل را به خود جلب کرد. رژیم صهیونیستی یکی از نخستین کشورهایی بود که به علت منافع خاصی که در تاجیکستان داشت پس از استقلال این کشور سعی در برقراری رابطه کرد. یکی از علل حضور نزدیک به 5000 یهودی در تاجیکستان است.

روابط اسرائیل و تاجیکستان بدنبال دیدار سفیر اسرائیل در روسیه با رئیس جمهور تاجیکستان در اگوست 1992 میسر گردید. در اوت 1992 نبی اف رئیس جمهور تاجیکستان از آریا لوین سفیر اسرائیل در دوشنبه استقبال کرد. گسترش روابط مدیون بازرگانان و کارشناسان اسرائیل بود. بدنبال این ملاقات‌ها "نبی اف" رییس جمهور وقت تاجیکستان برای گسترش همکاری اعلام آمادگی نمود. برغم وجود جنگ داخلی در سال 1992 اسرائیل روابط دیپلماتیک خود را با این جمهوری حفظ کرد و سفیر اسرائیل با اقامت در مسکو جریان روابط را هدایت می‌کرد. جمعیت‌های اسلامی که نفوذ و نقش بسزایی در تحولات جامعه تاجیکستان دارند در ابتدا سعی نمودند از گسترش روابط تاجیکستان با اسرائیل جلوگیری کنند و با برگزاری تظاهرات‌های گسترده، اسرائیل و آمریکا را محکوم می کردند[۵].

تاجیکستان همواره جایگاه آخر را در بین اولویت‌های اسرائیل در منطقه آسیای مرکزی را داشته است. علی‌رغم وجود روابط دیپلماتیک، روابط دوجانبه هنوز به حد سایر کشورهای آسیای میانه نرسیده است. در ابتدا اسرائیلی‌ها به خاطر موقعیت خاص تاجیکستان در نزدیکی به ایران با اشتیاق بسیاری به امکانات فراهم شده پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در این کشور فارسی زبان مسلمان که در قلب آسیا قرار دارد، می‌نگریستند. اما جنگ داخلی که سراسر جمهوری را در سال‌های دهه 90 قرن گذشته در بر گرفته بود و حضور نیروهای مذهبی مانع از گسترش روابط اسرائیل و تاجیکستان در دهه 90 گردید. پس از پایان جنگ نیز اسرائیل سفارت خود را در دوشنبه تاسیس نکرد و امور مربوط به تاجیکستان را از طریق سفیر خود در ازبکستان انجام می‌دهد. بعد از 2003 میلادی بنا به دلایلی باز تاجیکستان مود توجه اسرائیل قرار گرفته است. در آن زمان اسرائیل مورد انتفاد دائم جهان اسلام بود. تقریباً همزمان با کنفرانس صلح در عقبه که با حضور اردنی‌ها و فلسطینیان در ماه ژوئن سال 2003 برگزار شد، دیپلمات‌ها و بازرگانان اسرائیلی دیدارهای خود از دوشنبه را افزایش دادند[۶].

اسرائیل در تاجیکستان در زمینه کشاورزی و صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی حضور فعالی دارد. با توجه به تکنواوژی برتر اسرائیل در زمینه آبیاری و کاشت صنعتی محصولات کشاورزی، شرکت ای اسرائیلی در این زمینه‌ها در تاجیکستان سرمایه گذاری‌هایی را انجام داده اند[۷].

در سایر زمینه‌های صنعتی نیز  همکاری‌هایی بین تاجیکستان و اسرائیل وجود دارد برای مثال در سال 1370کارخانه مشترک ازبکستان- تاجیکستان و رژیم صهیونیستی بنام "سیلگاد" در زمینه تولید کاسه‌های سفالی و شیشه‌های تزیینی کار خود را آغاز کرد.

در تاجیکستان نخستین فعالیت فرهنگی اسرائیل با رفتن یک گروه موسیقی تاجیکی به اسرائیل در 1992 آغاز شد که تلویزیون تاجیکستان کل این برنامه را پوشش داد.

اسرائیل بیشتر تمرکز خود را روی بهائیان تاجیکستان قرار داده است. در سال 1330 گروهی از بهائیان شهرهای مشهد، بلوچستان به منطقه آسیای میانه مهاجرت کردند. تا سال 1992 بهائیان به صورت پنهانی در دوشنبه تبلیغ می‌کردند که رهبری این گروه را فردی بنام بیگلری بر عهده داشت. این گروه ابتدا تمرکز خود را بر روی دانشجویان قرار داده بود اما بعدا به عرصه هنر، فرهنگ و تئاتر نفوذ کردند و سرانجام در سال 1995 کنگره بزرگ بها ئیت را در اوکراین تشکیل دادند. در این کنگره روی مسائل عاطفی، خانوادگی و روابط زن و مرد همراه با رقص‌های عجیب و غریب پرداختند و تلویزیون تاجیکستان کل برنامه را پوشش داد. (هما کلهری، 1377: ص 17)رژیم صهیونیستی از این گروه برای نفوذ فرهنگی، اجرای مقاصد خود و مبارزه با بنیادگرایی اسلامی استفاده می‌کند. از طرف دیگر با نفوذ اسراییل ‘بهاییان ایرانی ساکن لس انجلس به ریاست نمایندگی‌های سازمان‌های بین‌المللی سازمان ملل متحد‘ و یونیسف و ... در تاجیکستان انتخاب می‌شوند. در کنار گروه بهائیت اسرائیل از یهودیان مقیم تاجیکستان به عنوان ابزار نفوذ فرهنگی در این کشور استفاده می‌کند[۸].

آمریکا

پس از فروپاشی شوروی، آمریکا برای غارت منابع و عقب نگاه داشتن تاجیکستان الگوی توسعه سیاسی و اقتصادی را به این کشور ارائه کرد و سعی نمود از نفوذ جمهوری اسلامی ایران در این کشور جلوگیری کند. لذا سرمایه‌گذاری در بخش صنعت و معدن را وسیله‌ای برای غارت سرمایه‌های ملّی تاجیکستان و ایجاد فقر بیشتر در این کشور قرار داد و دلسوزانه وام 110 میلیون دلاری در اختیار این کشور گذاشت و برای خالی نبودن عریضه 35 هزار تن از گندم خود را که هر ساله به دریا می‌ریزد، در سال 1994م. تحت شرایطی به تاجیکستان صادر کرد.

آمریکا پس از ایران دومین کشوری بود که سفارت خود را در شهر دوشنبه تأسیس کرد، لیکن طولی نکشید که در اکتبر سال 1992م. در اوج جنگ داخلی به خاطر مشکلاتی که برای امنیتش وجود داشت، سفارت خود را بست و تا مارس سال 1993م. همچنان بسته بود و این در حالی بود که سفیر وقت ایران به تنهایی در شهر دوشنبه تردد کرده از محبوبیت و امنیت کامل برخوردار بود. در طول جنگ داخلی پس از کمک‌های غذایی و دارویی ایران به مردم تاجیکستان، آمریکا نیز مواد غذایی و دارویی به تاجیکستان ارسال کرد و با تاجیکستان به همکاری در برنامه‌های تکنولوژی فنون زلزله که از زمان شوروی آغاز شده بود ادامه داد. در اواسط سال 1990م. سیاست آمریکا در قبال تاجیکستان متمرکز در حمایت از مذاکرات صلح و سوق دادن تاجیکستان به طرف صندوق بین‌المللی پول و دیگر سازمان‌های مالی در جهت اهداف خود بود.

حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001، زمینه‌ای برای حضور علنی نیروهای نظامی و تجهیزات پیشرفته امریکا در منطقه آسیای مرکزی به وجود آورد. در این میان، ناتوانی دولت‌های تازه استقلال یافته در تأمین امنیت مرزهای جغرافیایی خود به ویژه کشورهای هم مرز با افغانستان، باعث توسعه و استمرار حضور نظامی ایالات متحده در کشورهای مذکور شد. براین اساس بود که ازبکستان پایگاه خان آباد و ترمذ، ترکمنستان پایگاه هوایی مرو و سرخس، قرقیزستان قرارگاه مناس را در اختیار نظامیان آمریکا قرار دادند و آمریکا از طریق این پایگاه‌ها، تجهیزات خود را به افغانستان منتقل می‌کرد. علاوه بر این، تاجیکستان از سال 2001 حریم هوایی خود را در اختیار ناتو قرار داد و ازبکستان راه انتقال تدارکات نیروهای ناتو شد.

ضمن آنکه احتمال گسترش افراط‌گرایی اسلامی، قاچاق مواد مخدر و تروریسم از افغانستان پس از خروج ناتو از این کشور، رهبران این کشورها را بیش از پیش نگران کرده است. این مسئله به ویژه برای تاجیکستان بیشتر از سایر کشورها حائز اهمیت است.‌ آمریکا، با بودجه 10 میلیون دلاری یک مرکز آموزش نظامی برای نیروی هوایی این کشور ساخت که نقش مهمی در تأمین امنیت تاجیکستان داشت. ارتباط نظامی روزافزون امریکا با کشورهای آسیای مرکزی، ضمن حفظ موقعیت این کشور برای نظارت بر امنیت و اتفاقات افغانستان و ایجاد پایگاهی برای حضور در این منطقه، نوعی زورآزمایی با روسیه در حیاط خلوت سابقش و نیز راهی برای تحت فشار قراردادن جمهوری اسلامی ایران است. در فوریه سال 2013، ایالات متحده، تحت عنوان کمک امنیتی، مبالغی را در اختیار دولت‌های آسیای مرکزی قرار داد که قرقیزستان با دریافت 9/2 میلیون دلار، بیشترین میزان و تاجیکستان 9/8 میلیون دلار، قزاقستان 5/8 میلیون دلار و ترکمنستان 2/8 میلیون دلار دریافت کردند. با این اوصاف، باید افزود که علاوه بر انگیزه‌های نظامی و سیاسی، موقعیت ژئواکونومیک این منطقه نیز، باعث شده است، واشنگتن در پی تقویت روابط با این کشورها و استحکام پایگاه‌های خود برآید[۹][۱۰].

نیز نگاه کنید به

روابط خارجی تاجیکستان؛ روابط خارجی تاجیکستان با کشورهای همسایه؛ عضویت تاجیکستان در سازمان های بین المللی و منطقه ای

کتابشناسی

  1. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 180
  2. رضایی علی اکبر(1377)، اسرائیل در آسیای مرکزی، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، ص. 66-67
  3. Brecher, Michael(1972); The forihgan policy System of Israel; London: OXFORD University Press, p. 62
  4. رهنورد، حمید(1386)، کتاب خاورمیانه ویژه حضور اسرائیل در مناطق همجوار ایران، مراکز و موسسات اسرائیلی و یهودیان ترکیه، تهران: موسسه ابرار معاصر تهران، ص. 181
  5. خالد إبراهیم بعباع،  برگرفته از http://hayahooha.parsiblog.com/
  6. برگرفته از http://www.iransharghi.com/
  7. freedman o rober, Israeal and central Asia’s preliminary anlaysis"central Asia monitor, p. 23
  8. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 180-183
  9. برگرفته از http://www.javanonline.ir/fa/news/612007
  10. زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 183-184