نظام آموزشی سنگال

قانون هدایت 22-91 در 16 فوریه سال 1991 بیان می کند که «مطابق گزینه های پانزدهمین طرحی که در نگرش ایجاد یک کادر اقتصاد بزرگ زنده گنجانده شده است و روی بهینه سازی مداوم رقابت در اقتصاد، توسعه انسانی دائم و هدایتی خوب تاکید می­کند. با توجه به اینکه آموزش و پرورش و تحصیلات، ابزار مهمی در روند رشد و توسعه هستند، دولت سنگال برای آن چنان اولویتی قرار داده که بیشتر از 30 درصد بودجه خود را به آن تخصیص داده است.

در این راستا، دولت سنگال یک برنامه ده ساله آموزشی و تعلیمی طرح ریزی کرده که مبتنی بر توسعه دسترسی به آموزش و تعلیم در حوزه مهارت‌های مفید در زندگی است. دستیابی به گنجایش‌­ها و ارائه یک سیستم پرورشی مناسب و با کیفیت در کلیه سطوح، فراهم کردن شرایط برای هماهنگ سازی موثر سیاست ها و برنامه­ های آموزشی و بهینه سازی معقول و کاربرد منابع تعقیب می شود. اهداف آموزش و پرورش عبارت است از:

• بهتر کردن مدیریت بخش تحصیلی با در نظر گرفتن روند تمرکز زدایی و پشتیبانی کردن از احتیاجات بنیادی؛
• مردم سالاری کردن آموزش مهد کودک به وسیله گسترش مهدکودک ها به نفع مردم؛
• توسعه دادن دسترسی به آموزش ابتدایی برای به دست آوردن یک سیستم آموزشی جهانی با داشتن برنامه های منسجم، ساختن مدارس و استخدام معلم (آموزش معلمان و نشر کتاب های درسی). این مورد بیشتر برای مناطق محروم است؛
• بهتر کردن کیفیت آموزش متوسطه، مخصوصاً در موارد آموزش فنی حرفه‌ای (توسعه آموزش، رشته های مرتبط، و روش های جدید تمرکز مشارکت با شرکت های خصوصی)؛
• انطباق آموزش عالی با نیازهای بازار کار به وسیله تقویت کردن تحقیقات علمی و فنی؛
• کاهش میزان بی سوادی به روشی که با بخش غیر رسمی آموزشی و زبان های ملی مطابقت داشته باشد؛
• گسترش کاربرد فنون جدید رایانه‌ای و ارتباطات برای بهینه سازی مدیریت و تقویت کیفیت آموزش در تمام سطوح.

علی‌رغم موارد فوق، کشور سنگال برای تحقق این اهداف با مشکلاتی مواجه است. یونسکو در گزارش جهانی خود تحت عنوان «آموزش برای همه» در سال 2007، یادآوری کرده است که کشور سنگال بودجه‌ی کمی برای آموزش پیش دبستانی (کمتر از 5/0%) اختصاص داده است. میزان سوادآموزی با وجود کمک های زیاد خارجی کمتر از 60% بوده است. طبق سایت وزارت آموزش و پرورش سنگال این کشور دارای 469 موسسه آموزش پیش دبستانی است که تعداد 365 عدد آن خصوصی است (32 دانش آموز در کلاس های موسسه های دولتی و 24 دانش آموز در موسسات خصوصی وجود دارد)، برای دانش آموز ابتدایی، تنها 10% موسسات خصوصی هستند (تعداد دانش آموز در کلاس ها در همه موسسات دولتی و خصوصی یکسان است).

به نظر می رسد که برای دختران، دسترسی به آموزش در مدارس دولتی سخت تر از مدارس خصوصی باشد (52% دختران در مهد کودک و 46% در ابتدایی در دو بخش خصوصی و دولتی، در برابر 46% در آموزش متوسطه خصوصی و 5/37% در بخش دولتی). از نظر یونسکو نسبت دانش آموز/ مربی به سختی کم می شود، زیرا تعداد مربیان مجرب نمی تواند به رشد جمعیتی برسد. از طرف دیگر گزارش یونسکو تحت عنوان «مربیان و کیفیت آموزش» در سال 2006 تعدادی آمار درباره شرایط تجدید مربیان، وضعیت درآمدشان و تحصیلاتشان ارائه داده است: 42% مربیان ابتدایی قراردادی هستند که درآمد ماهیانه‌ی آنها تقریباً کمتراز نصف مربیان رسمی است. این مربیان قراردادی بیشتر به علت کمبود معلم بکار گرفته می شوند. بطور مثال در مورد مربی ریاضی یا زبان های خارجی، علاوه بر مربیان رسمی و قراردادی از دولت سنگال درخواست کمک هزینه های مسکن و تحقیقات و تحصیلات نیز دارند.

نیز نگاه کنید به

نظام آموزشی اسپانیا؛ اصول کلی نظام آموزشی کانادا؛ نظام آموزشی ژاپن؛ نظام آموزشی کوبا؛ نظام آموزشی لبنان؛ نظام آموزشی مصر؛ نظام آموزشی چین؛ نظام آموزشی کشور مالی؛ نظام آموزشی کشور اردن؛ نظام آموزشی قدیم سیرالئون؛ نظام آموزشی جدید سیرالئون؛ نظام آموزشی گرجستان؛ نظام آموزشی بنگلادش؛ نظام آموزشی سریلانکا