روابط فرهنگی تونس و ایران
امروزه، با توجه به پیوندهای عمیق تاریخی از یکسو و وجود مؤلفههای مشترک فرهنگی از سوی دیگر، توسعه روابط فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تونس یک ضرورت است. بیاطلاعی یا کماطلاعی دو ملت ایران و تونس از موضوعات و مسائل فرهنگی و اجتماعی جاری جوامع یکدیگر از مهمترین موانعی است که توسعه روابط فرهنگی ایران و تونس را دچار مشکل کرده است. تونسیها آشنایی اندکی با جامعه و فرهنگ معاصر ایران دارند و همین امر موجب شده است تا تصویر درستی از مؤلفههای فرهنگی ایران معاصر نداشته باشند. معارفه و آشنایی مستقیم و چهرهبهچهره نخبگان فرهنگی و علمی ایران و تونس از یک سو و از سوی دیگر ایجاد تسهیلات برای رفتوآمد عموم مردم مسلمان دو کشور، بهویژه تقویت بسترهای لازم برای گردشگری، مهمترین راهکارهای مناسب جهت تحقق توسعه پایدار ارتباطات فرهنگی میان ایران و تونس است، مهمترین مانع در تثبیت و ارتقای روابط فرهنگی ایران و تونس را میتوان در دسترسینداشتن فرهیختگان دو کشور به منابع اصیل فرهنگ و تمدن یکدیگر دانست که کتاب و مجله از مهمترین مصادیق آن است. امروزه، از یک طرف این منابع اروپایی هستند که مواد خام ایرانشناسی را البته از نگاه خود به جامعه مشتاق تونس عرضه میکنند و از طرف دیگر، نبود منابع تونسی، بهویژه منابع نوشتاری این کشور در بازار کتاب ایران، موجب شده است عموم ایرانیان، شناخت شایسته و بایستهای از جامعه و فرهنگ تونس نداشته باشند. بنابراین، ضروری است نهادها و مراکز سیاسی، فرهنگی و علمی ایران و تونس تلاش لازم را برای فراهمسازی بسترهای ارتباطگیری هرچه بیشتر و بهتر دو ملت ایران و تونس را با یکدیگر فراهم سازند.[۱]
نیز نگاه کنید به
- روابط فرهنگی روسیه و ایران
- روابط فرهنگی مصر و ایران
- روابط فرهنگی لبنان و ایران
- روابط فرهنگی کانادا و ایران
- روابط فرهنگی کوبا و ایران
کتابشناسی
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص265-266.