سیاستگذاری فرهنگی سنگال
در یک اثرکه توسط یونسکو چاپ شده است، "محمد سینی اِم بنگ" (Mamadou Seyni Mbengue) برای وزارت فرهنگ به طور کامل سیاست فرهنگی در سنگال را توضیح داده است. او می گوید : "تعریف و اجرای سیاست فرهنگی دولت سنگال اهداف و اصول زیر را در بر دارد :
- نقش کلیدی دولت در سیاست فرهنگی کشور؛ - الحاق و توسعه فرهنگی رشد اقتصادی و اجتماعی ملت ؛ - نیاز به ارتقاء فرهنگی عمومی ؛ - تمرکز زدایی فرهنگی و تجهیزات در سطح منطقه ای ؛ - ضخامت ناملموس آزادی نوآوری ؛ - الحاق علوم و تکنولوژی به فرهنگ ملی ؛ - کمک و حمایت به نوآوری متفکرانه و هنری ، - حفاظت از تولیدات ادبی و هنری."( Mbengue, 1973)
پس از استقلال نسل جدید مدیران ضد استعماری و در رأس آن رؤسای جمهوردر همه مناصب این کشور حاکم شدند. در حوزه فرهنگ دولت نو استقلال سنگال تلاش کرد از تمام ظرفیت نخبه گان فرهنگی خود براي ساخت نظام فرهنگي جديد سنگال كه از شرائط بعد از استعمار و ارزش هاي ملي - بومي قبل از استعمار باقي مانده بود، استفاده نماید. این نخبگان به عنوان سیاست گذاران فرهنگی در نهادهای رسمی دولت و نهادهای غیر دولتی همت به یک برنامه ریزی گسترده تحول فرهنگی نمودند. برنامه اصلی آنها این بود كه مجموعهاي از ميراث فرهنگي خودي و ميراث فرهنگي باقي مانده از دوران استعمار را تركيب نمايد. اين عمل نياز به تعريف مجددي مبتني بر ارزش هاي سنتي صحيح سنگال بدون اينكه دستاوردهاي فرهنگي مثبت دوران استعمار نيز طرد گردد، خصوصاً آن بخشي از ارزش هاي فرهنگي استعماري که امروز جزو ميراث فرهنگي سنگال گرديده بود، را شامل می شد. بنابراين آنچه كه نياز بود انجام شود این بود كه حيات جديدي به ارزش هاي فرهنگي گذشته داده شود به گونهاي كه اين ارزش هاي گذشته از درون روح و بستر ارزش هاي جديد عبور داده شود (Guisse 1979: 60) .-
- سیاست فرهنگی سنگال از ریاست جمهوری سدار سنگور تاکنون
سیاست فرهنگی یک کشور را می توان چنین تعریف کرد : مجموعه ای از چشم اندازها، برنامه ها، جهت ها و اعمالی است که یک دولت یا یک نهاد به عنوان تصمیم یا برنامه اجرائی خود به منصه ظهور می رساند، تا هویت و شخصیت خود را به عنوان روابط میان انسان ها تعریف نماید. از فرهنگ یک ملت سیاست فرهنگی آن نشئت می گیرد. این سیاست فرهنگی در سنگال از زمان استقلال (1960) تحت ریاست سدار سنگور ( 1960- 1980) شروع شد و پس از آن توسط عبدو دیوپ ( 1981 - 2000) ادامه یافت و استمرار آن توسط عبد اله واد سومین رئیس جمهور این کشوربا رویکردی دمکراتیک از 19 مارس 2000 تاکنون یعنی چهارمین رئیس جمهور آقای مکی سال ادامه یافته است. سیاست فرهنگی نشانگر سه عامل متوالی و نمادین یعنی متون، دید گاه ها و ابزارهائی است که اراده جدی برای تحقق هر کدام وجود دارد.
الف - سیاست فرهنگی سنگال تحت ریاست جمهوری سدار سنگور و عبدو دیوپ
مبارزه برای دفاع و معرفی ارزش های تمدن دنیای سیاه پوستان که برای آن سدار سنگور بطور مشخص بپا خواست، نشانگر و راهنمائی برای دستیابی به استقلال شد. عصاره این سیاست همان اصول اساسی سیاست فرهنگی اوست که به شرح ذیل است.
1 - اصول سیاست فرهنگی:
- توسعه فرهنگی به عنوان پایه توسعه اقتصادی و اجتماعی ملت؛
- ضرورت ارتقائ توسعه فرهنگی؛
- کمک و حمایت از تولیدات هنری؛
- همکاری فرهنگی بین المللی در زمینه گفتگوی خلاق میان تمدن ها؛
- همگرائی میان علم و تکنولوژی در زمینه میراث فرهنگی ملی؛
- بر نامه ریزی و معرفی فرهنگ در داخل و خارج کشور؛
برای دستیابی به این اصول لازم است وزیر فرهنگ سنگال بر نامه های اجرائی لازم را برای دستیابی به آن طراحی و اجرائی کند.
2 – اهداف سیاست فرهنگی سنگال
- تسهیل و سازماندهی برنامه ها، به صورت بهترین شکل تجلی جمعی مردم در آن علی رغم تفاوت ها و اختلافات کلی آنها که با بر گزاری روزهای فرهنگی حمایت شود؛
- به اجرا در آوردن محیط فرهنگی که قادر باشد به یک توسعه اقتصادی، فرهنگی و فنی منجر گردد و انسان سنگالی بطور عمیق در ریشه های ارزش های مثبت و رسمی وارد شده و قادر گردد به تمام اشکال در ارتقاء تمدن جهانی نقش ایفا کند؛
- توسعه هنرهای تجسمی با رشد نظام مند استعداد ها در تمام قلمرو سنگال؛
- بر نامه ریزی شکوفائی فرهنگ ملی با حمایت از هنرمندان خلاق و مبتکر؛
- بهبود برنامه دفاع از منافع موسیقی دانان سنگالی ایجاد تحرک در بخش هائی که به توسعه کتابخوانی و نشر کتاب کمک کند.
- باز سازی و جهت دهی مجدد نمایشگاه های بزرگ فرهنگی ( نمایشگاه های دو سالانه هنری ، فستیوال های دائمی یا موقت، مجسمه ها و نور پر دازی های هنری)
- حمایت و اتکائ بر نظام آموزشی و ارزش های فرهنگی سنگال
- طراحی یک برنامه گسترده خلاق مبتنی بر سیاست همگرائی آفریقائی سنگال
برای دستیابی به این اهداف اصولی، لازم است یک سری ساختارهای ضروری شکل گیرد.
3 - تأثیر بر نامه های اجرائی ساختاری بر بخش فرهنگ
با اجراء برنامه های ساختاری در بخش فرهنگ دولت موظف است دوباره خود را سازماندهی کند. این مسئله در حوزه فرهنگ به اشکال ذیل تحقق می یابد:
- ادغام بعضی از بخش های خدمات فرهنگی جهت ارتقائ توان و امکانات کتابخانه های عمومی؛
- سازمان ها و نهادهای لازم می توانند در قالب موزه ها، مراکز فرهنگی، مراکز اسناد و آرشیو، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی فرهنگی، مراکز آموزشی فرهنگی، سینماها ، تئأتر ها و ... تحقق یابند.
نیز نگاه کنید به
- سیاست های فرهنگی چین
- سیاستگذاری فرهنگی روسیه
- سياست فرهنگی ژاپن
- سیاستگذاری فرهنگی کانادا
- سیاستگذاری فرهنگی کوبا
- سیاستگذاری فرهنگی لبنان
- سیاستگذاری فرهنگی مصر