آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی
با شروع قرن بیستم، سیستم آموزشی قدیمیدیگر نتوانست نیازهای مردم را تأمین نماید و به همین دلیل سیستم آموزشی جدیدی به صورت غیر مذهبی و با حمایت دولت به وجود آمد. اولین مدرسه عمومیجدید در سال 1907 در آدیس آبابا تأسیس شد و یک سال بعد نخستین مدرسه ابتدایی در منطقه حرار افتتاح گردید. در این مدارس زبانهای خارجی، ریاضیات و علوم اولیه به همراه دروس امهریک و مذهبی برای تعدادی از دانش آموزان تدریس میشد. در سال 1925 دولت طرحی را به منظور گسترش آموزش غیر مذهبی تصویب نمود و بتدریج تعداد مدارس دولتی به شیوه نوین در این کشور افزایش یافت به گونه ای که در دهه 1960، تعداد 310 مدرسه خصوصی داخلی و خارجی در زمینه آموزش در اتیوپی فعالیت میکردند[۱].
مقاطع تحصیلی در مدارس اتیوپی
سیستم آموزشی اتیوپی در دهههای 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:*ابتدایی (شش سال )؛
- مرحله اول متوسطه (دو سال)؛
- مرحله آخر متوسطه (چهار سال ).
در پایان هر دوره (سالهای ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمونهای جامع در سطح کشوری برگزار میگردید. پس از استقرار دولت انقلابی اتیوپی در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجاد کرد. کرد[۲].
نیز نگاه کنید به
آموزش های ابتدایی کانادا؛ آموزش های ابتدایی روسیه؛ آموزش های ابتدایی تونس ؛ آموزش های ابتدایی ژاپن؛ آموزش های ابتدایی کوبا ؛ آموزش های ابتدایی لبنان؛ آموزش های ابتدایی مصر؛ آموزش پایه(دوره ابتدایی)درچین؛ آموزشهای ابتدایی سنگال؛ آموزش های ابتدایی فرانسه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه آرژانتین؛ آموزش های ابتدایی مالی؛ آموزش های ابتدایی سودان؛ آموزش های ابتدایی زیمبابوه؛ آموزش های ابتدایی و متوسطه اسپانیا؛ آموزش های ابتدایی اردن؛ آموزش های ابتدایی تایلند؛ آموزش های ابتدایی سیرالئون .
کتابشناسی
- ↑ دفتر مطالعات سیاسی (1389). ص 37و38.
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 249-250.