نقش ارتش سرخ در تحولات چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
تصویر ارتش سرخ

ارتش چین(ارتش آزادی‌بخش سرخ) افزون بر امور نظامی، در تحولات عمده­‌ی سیاسی اجتماعی این کشور، مانند پیروزی انقلاب و استقرار حکومت کمونیستی، جنگ کره، تصمیم گیری‌­ها و اختلافات متعدد دستگاه رهبری، انقلاب فرهنگی، جنگ با هند و ویتنام، و برخورد مرزی با شوروی، دست­گیری گروه چهار نفری و به قدرت رساندن دنگ شیائوپینگ، نقش مهمی ایفا نموده است.

در طول بیش از 6 دهه­‌ی گذشته موضع‌گیری نظامیان در قبال مسایل نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ایدئولوژیکی و آموزشی در سطوح مختلف کشور اهمیت زیادی داشته  و تاریخ جمهوری خلق چین نشانگر این حقیقت است که پیروزی یا شکست سیاست­‌های دستگاه رهبری همیشه در گرو پشتیبانی ارتش بوده است. همزیستی نزدیک حزب کمونیست چین با ارتش آن کشور و تفکیک ناپذیری عضویت اکثر افراد هر یک در دیگری، روابط دو نهاد عمده­‌ی حکومت کمونیستی چین را احتمالاً به عنوان پراهمیت ترین روابط در آن کشور جلوه‌گر می سازد. هر یک از این دو ارگان در اغلب موارد مکمل دیگری و متکی به آن بوده است. ولی در بعضی مواقع نیز رقیب یکدیگر بوده اند.

دنگ شیائوپینگ پس از اجرای سیاست اصلاحات، استراتژی جدیدی را برای استقرار روابط نوین میان حزب و ارتش به‌­گونه‌­ای که ارتش از لحاظ نظامی مستقل، ولی از لحاظ سیاسی تابع حزب باشد استوار ساخت. نظر وی در این مورد، کاهش منافع و قدرت سیاسی ارتش بود. از دیگر نقطه نظرات دنگ شیائوپینگ، کاهش مداخله‌­ی سیاسی حزب کمونیست در مسایل نظامی، مانند دکترین، تاکتیک، سازمان و آموزش ارتش، به منظور اعطای آزادی بیشتر به ارتش در اجرای وظیفه­‌ی عمده‌­اش، یعنی دفاع ملی بود. به طور خلاصه، اهداف دوگانه­‌ی دنگ در مورد ارتش عبارت بود از 1- کاهش نقش داخلی و اهمیت سیاسی ارتش. 2- افزایش کارایی نظامی ارتش و به عهده گرفتن نقش بیشتری در امور دفاع ملی[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

کتاب‌شناسی

  1. سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص428-429
  2. دفتری، مریم(1365). نقش ارتش آزادیبخش خلق در نظام سیاسی چین. انتشارات دفتر مطالعات سیاسی وزارت امورخارجه. چاپ اول.