نمادهای ملی افغانستان

از دانشنامه ملل

جمعه روز تعطیل رسمی و عمومی است و همه‌جا تعطیل است. سایر اعیاد و روزهای تعطیل عمومی و رسمی به شرح ذیل است:

روز استقلال. روز استقلال افغانستان از انگلیس ۲۸ مرداد ۱۲۹۸ شمسی/ ۱۹ اوت ۱۹۱۹ است سالگرد چنین روزی تعطیل است و همه‌ساله در افغانستان جشن گرفته می‌شود و با شادی همراه است.

روز هشتم ثور (اردیبهشت). این روز مصادف با شکست نظام کمونیستی در افغانستان و تعطیل رسمی است، این روز به مناسبت مجاهدت‌های مردم افغانستان و ازپای‌درآمدن نظام کمونیستی گرامی داشته می‌شود و از تلاش‌های مردم و مجاهدان افغانستان تقدیر به عمل می‌آید.

پرچم افغانستان. برگرفته از سایت پارسه پرچم، قابل بازیابی از https://parseflag.com/flags/afghanistan

پرچم

از عصر اوستایی در افغانستان بیرق وجود داشته است؛ ولی هر دوره دارای بیرق مخصوص به خود بوده‌اند، در سال ۱۹۲۸

«از طرف لویه جرگه کشور، رنگ بیرق (سیاه، سرخ و سبز) و علامت آن (کوه و آفتاب) معین شد. در سال ۱۹۲۹، مجددا علامت بیرق (محراب، منبر و خوشه گندم) اختیار شد».[۱]

حزب خلق پس از پیروزی در کودتا و تصفیه جناح پرچم، پرچم سه رنگ افغانستان را به رنگ سرخ (شبیه به پرچم اتحاد شوروی سابق) و نشان محراب و منبر را به کلمه خلق، که در وسط آن چرخ و چکش دیده می‌شد، تغییر داد. چرخ و چکش به نحوی شبیه به داس و چکش بود. اعضای طالبان دستار یا لنگی سفید بر سر می‌پیچیدند، رنگ پرچم‌شان نیز سفید بود و این سمبل گروه آنها بود، پس از برکناری طالبان، پرچم افغانستان همانند سابق از رنگ‌های سیاه، قرمز و سبز تشکیل شد. پرچم از سه قطعه با رنگ‌های سیاه، قرمز و سبز تشکیل شده است که به‌صورت عمودی در اندازه مساوی از چپ به راست در کنار هم قرار گرفته‌اند. در وسط پرچم (روی نقطه قرمزرنگ) نشان ملی افغانستان قرار دارد.

«نشان ملی عبارت از محراب و منبر به رنگ سفید است که در گوشه آن دو بیرق و در وسط آن در قسمت فوقانی کلمه مبارک لا اله الا الله، محمد رسول‌الله و الله‌اکبر و اشعه خورشید در حال طلوع و در قسمت تحتانی آن تاریخ ۱۲۹۸ هجری شمسی و کلمه افغانستان جا داشته و از دو طرف با خوشه‌های گندم احاطه شده است».[۲][۳]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. محمد غبار، میرغلام (1359). افغانستان در مسیر تاریخ. قم: پیام مهاجر، ص 10.
  2. علی آبادی، علیرضا (1386). افغانستان (کتاب سبز). تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ص 227.
  3. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 302،303،307 و 308.