مجسمه سازی در سنگال
مجسمه سازي يك فعاليت مذهبي سنتي در آفريقا است و شامل ماسك‌هاي مخصوص مراسم و جشن‌ها، توتم‌ها، فتيش‌ها، ايدول‌ها است كه حتي با آمدن مذاهب اسلام و مسيحيت، جايگاه خود را حفظ كرده و حتي با مدرنيزه شدن سنگال هم پيش رفته است. هر مجسمه هميشه در دستان گروه خاصي ساخته مي‌شود كه در آن تبحر دارند: مانژاك‌ها در كازامانس(Manjaks)، سالوم در طايفه سرر، در سنگال غربي در نزد بديك (Bedik)، باساري (Bassari) و كونياگي (Coniagui) از جمله اين گروه‌ها هستند. در سنگال، مجسمه سازي نه فقط در حوزة مذهبي بلكه از الهامات استادانه اجداد اين رشته نيز نشأت مي‌گيرد. از معروفترین مجسمه سازان سنگالی می توان به "عثمان سو"(Ousmane Sow) و"مصطفی دیمه"(Moustapha Dimé) اشاره کرد. عثمان سو در سال 1935 در شهر داکار به دنیا آمد. وی حدود ده اثر دارد که از مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- "انسان و کودک"(2013)؛ - "مردی که نشسته است و به مهاجران بدون مدرک (اقامت) ادای احترام می کند" (2008). وی این مجسمه را به سفارش ژنو از جنس برنز ساخت؛ - "دونده روی خط حرکت" (2002) که به سفارش کمیته ی بین المللی المپیک این مجسمه را ساخت. (Nicolas, 2009: 86)
مصطفی دیمه در سال 1952 به دنیا و در سال 1998 از دنیا رفت. از هفت اثری که از خود به جای گذاشته می توان به "چهره"(1996) و"نگهبان"(1995) اشاره کرد که با چوب و فلز و طناب ساخته است.(Viye, 1997: 14)
نیز نگاه کنید به
- مجسمه سازی در روسیه
- مجسمه سازی در افغانستان
- مجسمه سازی در تونس
- مجسمه سازی در ژاپن
- مجسمه سازی در کوبا
- مجسمه سازی در لبنان
- مجسمه سازی در مصر