آب و هوای سوریه

سوریه در تاریخ، به تنوع جغرافیایی و ویژگی­های آب‌وهوایی بسیار معروف است؛ اما به دلیل جنگل­زدایی، چرای بیش‌ازحد، فرسایش خاک و بیابان‌زایی‌های فراوان، در سوریه کنونی، به جهت وجود مناطق کوهستانی پراکنده و همچنین هم­جواری با مدیترانه و رودخانه فرات و سرشاخه­های آن، ­این سه­گانه آب‌وهوایی خاصی وجود دارد: ساحلی و جنگلی مرطوب، بیابانی و قاره­ای (نیمه­بیابانی کوهستانی) که خود به سه بخش سرد و گرم نیمه‌خشک و کویری تقسیم می­شود.

نقشه مناطق آب­وهوایی سوریه

آب­وهوای مرطوب

محدود به استان‌های ساحلی کم وسعت «لاذقیه» و «طرسوس» در غرب سوریه و حاشیه مدیترانه که به جهت چین­خوردگی رشته‌کوه ساحلی، رطوبت خوبی را از بادهای مدیترانه­ای در فصول بارندگی دریافت می­کنند؛ یعنی حدود 700-800 میلی لیتر باران در دشت ساحلی و تقریباً دو برابر این در کوهستان. این منطقه، دارای آب‌وهوای مدیترانه ای است و از ماه خرداد تا آبان، باران کم می­بارد.  میانگین دمای تابستان 32 درجه سانتی­گراد است؛ اما در کوهستان خنک‌تر است. زمستان، معتدل با دمای حدود 10 درجه سانتی‌گراد است.

آب­وهوای بیابانی

شامل بادیة الشام، «تَدمُر» (پالمیرا)، شرق حمص و حما و جنوب حسکه و دیرالزور و جزیره سفلی؛ یعنی تقریباً بخش بزرگی از منطقه فرات و نیمی از سوریه است و حدود 58 درصد از خاک سوریه را شامل می شود. این اراضی مواج که اغلب دشت نامیده می‌شوند، ارتفاعی بین 298 تا 500 متر از سطح دریا دارند و پوشیده از شن هستند؛ اما به‌طور پراکنده شامل صخره‌های شنی و دشت‌های صخره‌ای نیز می­شوند؛ علاوه بر این، این منطقه حاوی یک منطقه کوهستانی در منطقه مرکزی - جنوبی به نام «الحمد» نیز هست.

واحه­ی اصلی منطقه، پایین کوه های پالمیرا با چشمه‌های گوگردی است و به‌طورکلی، کمتر از 200 میلی لیتر در سال بارندگی دارد و بادهای گرم و خشک در طول سال؛ به خصوص در فصول گرم، در آن فعال­اند.

آب­وهوای قاره­ای (نیمه­بیابانی و کوهستانی)

در داخل سوریه، آب‌وهوا نسبتاً همگن است، بااین‌حال، قاره­ای­تر است؛ یعنی تابستان­های گرم­تر و زمستان­های سردتری دارد؛ در کوهستان­ها، هوا گاهی در زمستان با برف و یخبندان همراه است؛ اما در دامنه­ها گرم­تر و گاهی بسیار گرم است؛ خصوصاً جانب شرقی رشته‌کوه قلمون که یک یا دو بار در سال بادهای ماسه‌دار یا بادهای «پنجاه روزه» (الخُماسين)[23] وزیده از بخش بیابانی، دیواره‌ای از گردوغبار به ارتفاع 1500 متر را به وجود می­آورند!

استان‌های اینمنطقه، عبارت­اند از:

ž      استان‌های ناحیه شرق رشته‌کوه­های شرقی لبنان و رشته‌کوه ساحلی؛ یعنی غرب «حمص» و «حماه» و دمشق

ž      استان‌های واقع در فلات شمالی؛ یعنی «حلب» و «ادلب»

ž      استان‌های فلات جنوبی حوران؛ یعنی «السویداء» و «درعا»

ž      شمال استان‌های منطقه فرات و سرشاخه­های آن (جزیره سبز شمالی)؛ یعنی «الحسکة» و «دیرالزور» که قاره‌ای‌ترین نواحی را دارند.