نقش مساجد در حفظ هویت دینی مسلمانان در چین

طبق اسناد و مدارک تاریخی، اسلام درچین عمدتا به وسیله­ی تجار و بازرگانان مسلمان ایرانی و عرب در سراسر این کشور گسترش یافته است. این بازرگانان که برای انجام معاملات و داد و ستد کالا به اقصی نقاط چین رفت و آمد می­کردند، برای رفع نیاز ابتدایی خود به مسکن و غذای پاک و حلال( ذبح اسلامی) در مسیر کاروان های تجاری،  اقدام به تشکیل هسته­های کوچکی از محله ­های مسلمان نشین می­کردند تا ضمن تأمین نیاز­های اقامتی و پذیرایی از تازه واردین، به عنوان افراد مورد اعتماد و بنکدار آشنا به بازار و کالاهای تجاری مورد نیاز مردم و کالاهای مرغوب صادراتی چین، به بازار­یابی برای آنان می­پرداختند.

از نوشته­ های آقای بَی­شويی یکی ازمورخان برجسته و مشهور مسلمان چین( 1983) و یانگ خوای جونگ( 1991) و علي يوجن­گويی(1995) و دیگران چنین فهمیده می­شود که نمایندگان و تجار مسلمانی که وارد چین می­شدند، بدون استثناء مرد بودند. آنان در چین به عنوان میهمانان عزیز قلمداد شده و دولت با آنان برخورد احترام آمیزی داشت. تجار مسلمانی که اقامت در چین را انتخاب می­کردند، اغلب با مقامات محلی مراودات دوستانه برقرار و با آنان رابطه­ی فامیلی از طریق ازدواج پیدا کرده و از این طریق در ردیف نخبگان سیاسی و اقتصادی جامعه جای می­گرفتند. فرزندان دو رگه­ ی آنان( خارجیان متولد شده در محل)(Tusheng Fan Ke) خوانده شده و در امتحانات دستیابی به پست­ های بالای مملکتی شرکت جسته و جزو مقامات عالیرتبه می­شدند.

نیز نگاه کنید به کاربری های مهم مساجد در چین؛ مساجد در چین