آب و هوای گرجستان

گرجستان به علت دارا بودن نواحی مختلف جغرافیایی دارای آب و هوای متفاوتی است. رشته کوه‌های عظیم قفقاز، گرجستان را در مقابل توده‌های هوای سردی که ممکن است از شمال تجاوز کند، محافظت می‌کند. با این وجود، این توده‌های هوا از دامنه‌های کوه‌ها در شرق و غر ب نفوذ می‌کنند، اما در تماس با آب گرم دریای سیاه و سطح گرم شده زمین، گرجستان سرمای کمتری دریافت می‌کند. در سایه‌ این اقلیم اینجا گرم‌تر از نواحی مجاور در همان عرض جغرافیایی است. رشته کوه‌های گرجستان غربی و دریایی که سواحل آن را می‌شوید، در تشکیل اقلیم تاثیر زیادی دارد. گرجستان غربی ناحی‌های مرطوب، دریایی و دارای اقلیم جنب مداری است، در حالی که گرجستان شرقی با اقلیم خشک و به ندرت مرطوب جنب مداری مشخص می‌شود. گرجستان غربی در تمام طول سال باران کافی دریافت می‌کند (1000-  1200 میلی متر در سال)، اما حداکثر بارندگی در پاییز و زمستان اتفاق می‌افتد. قسمت جنوبی کولخیس به ویژه منطقه پرباران است (بیش از 2500 میلی متر در ساحل باتومی). در جهت شمال اقلیم کمتر مرطوب است (650 میلی متر در پوتی و 1400 میلی متر در سوخومی) در شرق ساحل دریا نیز باران کم می‌بارد. در پاره‌ای اوقات نیز حتی خشک است در گرجستان غربی زمستان‌ها ملایم و گرم است. متوسط درجه حرارت در سردترین ماه‌ها، در قلمروهایی که در ارتفاع 600 تا 700 متری از سطح دریا واقع شده‌اند، هرگز به کمتر از صفر درجه نمی‌رسد. زمستان به ویژه در سرزمین‌های پست کولخیس و تپه‌های کوه پایه‌ای که آن را احاطه کرده‌اند، گرم است. این مهم‌ترین منطقه مرطوب جنب مداری به جهت بارندگی فراوان و زمستان ملایم و گرم و تغییرات اندک دما، بسیار معروف است. در اینجا گیاهان در تمام طول سال سبزند. در قسمت‌های 4 درجه سانتی گراد و در جولای - وسیعی از کولخیس، متوسط درجه حرارت در ژانویه 6 درجه سانتیگراد است. دورتر از دریای سیاه زمستان‌ها سردتر و تابستان‌ها 5 درجه و در ساکارا 3 درجه گرمتر است. از این رو متوسط درجه حرارت ژانویه در پوتی 4 درجه است. متوسط درجه حرارت در اوت در پوتی 23 درجه است، در حالی که در ساکارا 24 درجه است. آب و هوای گرم و آفتابی غالباً در تمام سواحل شرقی دریای سیاه، حتی زمستان وجود دارد. در ماه دسامبر، موقع ی که کوهستان‌ها پوشیده از برف‌اند، در کولخیس درختان سبزند، گل‌های رز شکوفه می‌دهند و خورشید می‌درخشد. بعضی اوقات، هر چند به ناگهان هوا در کولخیس سرد می‌شود و روزهای یخبندان و بارش بارف اتفاق می‌افتد که در اثر نفوذ هوای قطبی است. این نوع سرمای کوتاه مدت، سبب نابودی درختان گرمادوست و مرکبات می‌شود.

در کولخیس بادهای شرقی و بادهای غربی تسلط دارند. بادهای شرقی، بادهای خشک و گرم دامنه کوه است، یعنی اینکه باد گرم و خشک از کوهستان‌ها می‌وزد، این بادها به ویژه در قسمت‌های شرقی اراضی پست کولخیس قوی هستند (در نواحی زستافونی، ترجولا و کوتائیسی). این بادها سبب کاهش رطوبت هوا و افزایش دما می‌شوند. باد شمال دریا معمولاً در نواحی ساحلی می‌وزد و خنکی مناسبی را درگرمای تابستان با خود به همراه می‌آورد. ناهمواری‌های کوهستان‌ها در گرجستان، علت عمده وجود نواحی اقلیمی‌کاملاً مشخص عمودی است. برای نمونه، در کولخیس اقلیم ویژگی‌های جنب مداری خود را 500 متری سطح دریا، نگه می‌دارد. در حالی که بالاتر از آن ناحیه - تقریباً تا ارتفاع 600 اقلیم مرطوب و معتدل گرم است. از ارتفا ع حدود 1000 متری ناحیه اقلیم معتدل سرد آغاز می‌شود، در حال ی که کمی‌بالاتر اقلیمی‌است با زمستان‌های سرد و مرطوب و 2000 متری سطح دریا) - تابستان خشک. بالاتر از خط پوشش گیاهی جنگلی (2200 3400 متری، برف‌های دائمی‌و یخچال‌ها - ناحیه اقلیم سرد و آبی است. در ارتفاع 3500 تسلط دارند.

منطقه مرطوب معتدل جنب مداری گرجستان شرقی در همان ارتفاعی است که توسط رژیم حرارتی متفاوت مشخص می‌شود. متوسط درجه حرارت در ژانویه به طور 1 درجه سانتیگراد است که پایین تر از گرجستان غربی است. دشت‌ها و - معمول 2400 میلی متر در سال - تپه‌های کوه پایه‌ای باران کمتری دریافت می‌کنند که از 700 تجاوز نمی‌کند. در کوهستان‌ها رطوبت افزایش می‌یابد و در ناحیه «گردنه صلیب» بارندگی سالانه به 1500 میلی متر می‌رسد. خشک‌ترین دوره در گرجستان شرقی در زمستان است و حداکثر بارندگی در اواخر بهار و آغاز تابستان صورت می‌گیرد. کاختی داخلی نسبتاً گرم و مرطوب است. به ویژه در دشت آلازانی، جایی که 23 درجه و - 0 درجه و در گرم‌ترین ماه سال 25 - متوسط درجه حرارت در ژانویه 1800 میلی متر است. - متوسط بارندگی سالانه 1000 اقلیم دشت کارتلی داخلی تغییرات زیادی نسبت به کاختی داخلی ندارد. اختلافات فقط در مقدار بارندگی و شدت زمستان است (متوسط درجه حرارت در ژانویه1 درجه سانتیگراد است). کارتلی پایین دارای اقلیم استپی معتدل / در کارتلی داخلی 50 درجه تا / گرم با تابستان‌های داغ است. در اینجا متوسط درجه حرارت در ژانویه از 2صفر درجه و در جولای بین 23 تا 25 درجه سانتیگراد و متوسط بارندگی سالانه 500 میلی متر است.

فلات ایوری دارای اقلیم خشک استپی با زمستان‌های معتدل سرد و تابستان‌های داغ است. در تپه‌های کوه پایه‌ای اقلیم بین خشک استپی تا معتدل مرطوب در نوسان است. در استپ شیراک و دیگر گودی‌های فلات ایوری، زمستان‌ها معمولاً کاملاً سخت 3 درجه سانتیگراد) می‌باشد، در حالی که متوسط / (متوسط درجه حرارت در ژانویه 8 سالانه فقط به 493 میلی متر می‌رسد. منطقه بورجومی‌ باکوریانی با اقلیم معتدل سرد تیپ اروپایی  غربی مشخص می‌شود، اما به علت ناهمواری‌های کوهستانی، شرایط اقلیمی‌در ارتباط با ارتفاع، تغییر می‌کند. در قسمت پایین، در دره تنگ بورجومی، شرایط درجه حرارت در 5 ماه سال بالاتر از 10 درجه است، درحالی که در ماه‌های تابستان بیش از 15 درجه سانتیگراد است. دمای گرم‌ترین ماه حدود 19 درجه است، در حالی که زمستان برفی و کاملاً سخت است، متوسط درجه حرارت 3- درجه سانتیگراد می‌باشد. در ارتفاعات بالاتر 1600-1700 متر بالاتر از سطح دریا) اقلیم خیلی سخت‌تر است. متوسط درجه حرارت) گرم‌ترین ماه به حدود 15 درجه و سردترین ماه به منفی 4 تا منفی 7 درجه سانتیگراد می‌رسد. در کوهستان‌هایی که باکوریانی را احاطه کرده‌اند، اقلیم ویژگی آلپی به خودمی‌گیرد. در ناحیه تپه‌های کوه پایه‌ای گرجستان شرقی، اقلیم معتدل مرطوب با زمستان‌های معتدل سرد و طولانی و تابستان‌های گرم است.

در نواحی دامنه‌های متوسط و مرتفع قفقاز بزرگ و قفقاز کوچک، اقلیم غالب، معتد ل مرطوب با زمستان‌های سرد و تابستان‌های خشک است. این ناحیه با جنگل‌های پهن برگ، عمدتاً راش مشخص می‌شود. و دارای بارندگی فراوان است که حداکثر آ ن در بهار و آغاز تابستان و حداقل آن در زمستان صورت می‌گیرد. در بالای منطقه جنگلی، اقلیم آلپی غالب است. سرزمین‌های بلند آتش فشانی جاواختی دارای اقلیم کاملاً مشخص تازه‌ای است. 4 ماه بیش از 10 درجه - تابستان‌ها گرم و طولانی است، متوسط درجه حرارت برای 5 سانتیگراد و در گرم‌ترین ماه 17 درجه سانتیگراد است. از طر ف دیگر، زمستان سخت است (متوسط درجه حرارت در ژانویه 8- درجه سانتیگراد است). در این ناحیه باران 550 میلی متر در سال) - کمتری نسبت به سایر نواحی گرجستان در همان ارتفاع (4 ماه سال) دوام دارد. - می‌بارد، پوشش برف حدود آب‌های داخلی یا هم‌جوار رشته کوه‌های سورامی، مسختی و آرسیانی، رودها‌ی گرجستان را به دو حوضه دریای سیاه و دریای خزر تقسیم می‌کنند. به علت بارندگی فراوان، رودهای حوضه دریای سیاه شبکه متراکم‌تری را تشکیل داده و حجم آب بیشتری را نسبت به گرجستان شرقی، جاری می‌سازند. گرجستان غربی با تعداد زیادی از رودهای کوچک که از نزولات باران و قسمتی از مرداب‌ها تغذیه می‌شوند، مشخص می‌شود. این رودها مستقیماً وارد دریای سیاه می‌شوند. در حوضه رود کُر چنین نمونه‌هایی از رودهایی مردابی وجود ندارد، اما رودها دارای جریان‌های فصلی هستند و در تابستان این رودها خشک می‌شوند. تعداد رودخانه‌های این جمهوری بالغ بر 25 هزار رودخانه است. رود ریونی پرآب‌ترین رود گرجستان غربی از آب پخشان اصلی کوه‌های قفقاز بزرگ از پای کوه پاسیسمتا Pasismta آغاز می‌شود. ریونی از سرچشمه خود تا کوتائیسی، رودخانه‌های کوهستانی تندآبی و سیلابی است که از دره‌ای تنگ و عمیق می‌گذرد. پس از احداث نیروگاه‌های برق آبی «ریونی» و «گوماتی» Gumati، بر روی آن، جریا ن رود آرام شده است. در جنوب کوتائیسی، رودخانه به فضای باز و گسترده دشت کولخیس وارد می‌شود و تعداد زیادی از شاخابه‌های آن (قویریلا Qvirila، خانیس تسقالی Khanistsqali، تسخنیس تسقالی Tskhenistsqali و تعدادی دیگر) که از دامنه‌های قفقاز بزرگ و کوچک سرچشمه می‌گیرند، به آن می‌پیوندند. دومین رودخانه بزرگ و پر آب جمهوری رودخانه «اینگوری» است. پر آبی آن بدین علت است که‌ این رودخانه از یخچال بزرگ و وسیعی از بلندترین قسمت قفقاز مرکزی سرچشمه می‌گیرد.

اینگوری با جوش و خروش بسیار مسیر خود را در درون دره‌ای تنگ و عمیق طی می‌کند. در هنگام خروج به فضاهای باز و گسترده کولخیس، در دره تنگ جواری، jvari توسط نیروگاه برق آبی اینگوری، مهار می‌شود. پس از خروج از این دره آب آرام و پاکیزه آن وارد دریا می‌شود. رودهای بزرگ دیگر گرجستان عبارتند از تسخنیس تسقالی، کودوری، Kodori بزیب، Bzyb که از قلل یخی قفقاز بزرگ سرچشمه می‌گیرند. دیگر رودخانه‌های ساحلی گرجستان در دریای سیاه (خوبی Khobi، تخوری، گالیدزگا و کلاسوری) از نواحی پیشکوهی سرچشمه می‌گیرند. این رودها با آ ب باران تغذیه می‌شوند و رژیم‌های متفاوتی دارند. دوره سیلابی آن‌ها منطبق بر پرباران‌ترین زمان است (آغاز بهار و پاییز). رودخانه چوروخ Chorokh، در جنوب با تومی‌ به دریای سیاه می‌ریزند. سرچشمه‌های این رود، خارج از قلمرو گرجستان در ترکیه است. رودخانه آجاریستوالی Ajaristsvali، بزرگ‌ترین شاخه چوروخ در قلمرو جمهوری گرجستان، از ناحیه آلپی رشته کوه آرسیانی سرچشمه می‌گیرد. رودخانه‌های سوپسا و ناتانبی از رشته کوه‌های مسختی به دریای سیاه می‌ریزند. بزرگ‌ترین قسمت این رودها، جویبارهای شاخص کوهستانی است که از آب باران تغذیه می‌شود و پس از رسیدن به زمین‌های پست کولخیس، به آرامی‌جریان می‌یابند. رودخانه کُر (کور) طولانی‌ترین رودخانه گرجستان و راه آبی اصلی گرجستان شرقی از رشته کوه‌های بلند آناتولی (در ترکیه) در خارج از قلمرو گرجستان سرچشمه می‌گیرد.

نیز نگاه کنید به

آب و هوای چین؛ آب و هوای ژاپن؛ آب و هوای مصر؛ آب و هوای تونس؛ آب و هوای کوبا؛ آب و هوای افغانستان؛ آب و هوای کانادا؛ آب و هوای روسیه؛ آب و هوای آرژانتین؛ آب و هوای فرانسه؛ آب و هوای اسپانیا؛ آب و هوای مالی؛ آب و هوای ساحل عاج؛ آب و هوای سوریه؛ آب و هوای اردن؛ آب و هوای قطر؛ آب و هوای سیرالئون؛ آب و هوای اتیوپی؛ آب و هوای زیمبابوه؛ آب و هوای اوکراین؛ آب و هوای سودان؛ آب و هوای سنگال