ازدواج در اردن

به این دلیل که خانواده کانون زندگی اجتماعی بود، این انتظار از فرزندان می رفت که درسن مناسب ازدواج کنند. هم چنین اشخاص مطلقه و بیوه زن ها نیز می بایست به ازدواج مجدد اقدام کنند.

ازدواج ها باعث افزایش اعتبار مردو زن در جامعه بود. تولد بچه نیز این اعتبار را افزون می کرد. بخصوص برای زنان که احساس امنیت بیشتری درخانواده متأهل داشتند. دراواخر دهه 1980 هنوز هم این که یک مرد جدا از خانواده خود زندگی می کرد غیرمعمول بود، مگر درمواردی که یک کارگرمهاجر یا یک دانش آموز بود.

درمیان روستاییان وقبایل شریک زندگی مطلوب عموزاده بود. دربسیاری از مناطق یک مرد حق عرفی خود برای جلوگیری از ازدواج های دخترعموی خود با یک غریبه را محفوظ می دانست. اگر عموزاده های مناسب برای ازدواج وجود نداشتند ازدواج با یکی ازخویشان پدری گزینه ی بعدی برای ازدواج بود. مطالعات بخش بهداری دانشگاه اردن دراواخر دهه 1980بیانگر این موضوع بود که 50درصد ازدواج ها فامیلی، 33درصد ازدواج ها بین خویشان درجه یک، 7 درصد بین خویشان درجه 2، و 10 درصد با سایر خانواده ها صورت پذیرفته است.

درابتدا زن و مرد باید رضایت خود را از یکدیگر را اعلام کنند. معمولا مردان جوان گزینه خود برای ازدواج را با والدین درمیان می گذارند اما زنان معمولا چنین کاری انجام نمی دهند. هرچند حق ردکردن انتخاب والدین را دارند.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی