ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا

سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگی­‌‌‌های این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را می­توان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّه­‌‌‌ها، دشت­‌‌‌ها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوه­‌‌‌های بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شد‌‌ه‌اند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله(Pidurutalagala)" یا "آدامز پیک(Adam’s Peak)" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع  دارد. دشت­‌‌‌ها و سرزمین­‌‌‌های پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیع‌­ترین دشت‌‌‌ها در بخش شمالی جزیره قرار گرفته‌اند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالاب‌‌‌‌ها، اکثرا شنی و ماسه‌­ای هستند هر چند به ندرت سواحل صخره‌­ای با شیب­‌‌‌های تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد.

نیز نگاه کنید به

سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات تایلند؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر