کتاب های درسی در مدارس تاجیکستان
همزمان با تأسیس مکاتب اصول جدید، یکی از مشکلات عمده عدم وجود کتاب‌های درسی به زبان فارسی تاجیکی بود. در میان روشنفکران تاجیک سیداحمد وصلی یکی از نخستین کسانی بود که به تألیف چنین کتاب درسی با نام «بیان‌الحروف» اقدام کرد که این کتاب در سال 1903 در دسترس معلمان و شاگردان قرار گرفت.
یکی از نخستین مؤسسان مکتب اصول جدید به زبان فارسی تاجیکی در شهر باستانی سمرقند و عموماً آسیای میانه عبدالقادر شکوری چند کتاب درسی از قبیل «جامع‌الحکایات»، «زبده‌الاشعار»، الفبای «رهبر سواد» را تهیه نمود.
«جامع‌الحکایات» ع.شکوری کتاب قرائت است برای دانش آموزان سال دوم مکاتب ابتدایی. این کتاب سال 1907 تهیه و در سال‌های 1909 و 1911 به چاپ رسیده‌است.
سال 1911 این کتاب که به عنوان چاپ اول در شهر سمرقند صورت گرفته بود، شامل 72 صفحه شده، با حروف بزرگ و زیبا در کاغذ نفیس چاپ شده‌است. عبدالقادر شکوری در ابتدای کتاب در خصوص اصول آموزش و پرورش در مکاتب اصول جدید پندها و نصایح آموزشی داده‌است. در این کتاب 49 حکایت و 14 پاره منظوم قرار دارد. از 49 حکایت این کتاب 10 حکایت آن از روسی ترجمه شده‌است.
عبدالقادر شکوری خود راجع به کتاب گفته‌است:
«این رساله برای اخلاق شاگردان کلاس دوم مکتب ابتدایی از کتاب‌های فارسی و ترکی ترجمه و تألیف شد[۱]».
«جامع‌الحکایات» از نظر زبان و اسلوب بیان یکی از بهترین نمونه‌های زبان ادبی فارسی تاجیکی آن دوره محسوب می‌شود که با اسلوبی روان و مناسب با فهم کودکان تنظیم شده‌است.
در سال 1908 میرزا عبدالواحد منظم برای دانش آموزان مکتب جدیدی که در شهر بخارا با همدستی صدرالدین عینی، احمدجان حمدی و حامدخواجه مهری تأسیس نموده‌بود، شیوه‌نامه نگارش الفبای فارسی را با نام «رهبر خط» تألیف و تنظیم نمود که شامل 42 صفحه بود و در پیش‌گفتارش تأکید شده که «برای آسانی خطنویسی کودکان نوآموز این دفتر «رهبر خط» را به نظر قبول معلمین گرام منظور گردانیده[۲]».
در این دوره صدرالدین عینی نیز چند کتاب درسی برای مکاتب اصول جدید از قبیل «تهذیب‌الصبیان»، «ترتیل‌القرآن»، «ضروریات دینیه»، «بهار دانش» و «خالده یا قِزباله» تهیه نموده‌است.
قسمت اول کتاب «تهذیب‌الصبیان» در مورد مکتب و معارف، علم و دانش، حرمت استاد و والدین، اهمیت دانش آموزی، دوستی و رفاقت، نیکوکاری و عالی‌همتی، همچنین فصل‌های سال و عالم نباتات و حیوانات و قسمت دوم آن که «خاندان خوشبخت» نامیده شده، پیرامون زندگی خانواده‌ای کشاورز با زبانی سلیس و روان است.
از دیگر کتاب‌های درسی که صدرالدین عینی برای دانش آموزان دوره ابتدایی دخترانه تهیه نموده بود «خالده یا قِزباله» می‌باشد. این کتاب درسی ماه فوریه سال 1922 نوشته شده، پس از دو سال یعنی 2 ژانویه سال 1924 با مساعدت میرزا عبدالواحد منظم در شهر برلین آلمان به چاپ رسید که شامل20 صفحه، 30 حکایت کوچک پند و اخلاقی از قهرمان داستان دختری به نام خالده است.
«الفبای مکتب اسلامیه»، «کتاب‌الاطفال»، «تاریخ مختصر اسلام»، «عملیات اسلام»، «مدخل جغرافیای عمرانی»، «مختصر جغرافیای روسیه»، «منتخب جغرافیای عمومی»، «اسباب سواد» و خریطه‌ها ترکستان، بخارا، خیوه و … از جمله کتاب‌های درسی دیگر به قلم محمد خواجه بهبودی بودند که از طریق انتشارات «بهبودی» در دسترس خوانندگان قرار گرفت. او این کتب درسی را بر اساس کتاب‌های درسی روسیه و به تقلید از کتاب‌های درسی مکاتب اصول جدید کشورهای شرق همسایه تألیف نمود.
عصمت‌الله رحمت‌الله‌زاده بر اساس تجارب بیش از ده ساله معلمی خود، در سال 1913 کتابی با نام «رهبر مکتب» تهیه نمود که سال 1915 در شهر تاشکند چاپ شد. «رهبر مکتب» با اصول آوازی- هجایی در 46 صفحه و برای 90 درس تهیه شده‌است.
طی همین سال‌ها تعدادی کتب درسی دیگر برای مکاتب ابتدایی اصول جدید تاجیکی نیز تألیف گردید که «استاد اول» سعید رسول سعیدعزیزاف، «رهبر فارسی» و «منتخب گلستان یا قرائت فارسی» ملا محمد رسولی، «راهنمای سواد»، «خوانش» و «رهبر سواد» حاجی معین، «معیار الاخلاق» و «تاریخ عام» سیاح، «ترتیل‌القرآن» و «گنجینه حکمت» صدیقی عجزی، «سال نخستین» و «دبستان تاجیک» سعیدرضا علی‌زاده، «راهنمای حساب» و «الفبای تاجیک» نصارمحمد افغان و باز چندی دیگر از این قبیل اند.
به طور کلی وضع آموزش و پرورش در مجموع و تعداد مکاتب و مدارس و سطوح مختلف آن پاسخگوی زمانه نبود.
تقریباً در تمام مکاتب و مدارس سنتی، تعلیم و تربیت با اصول قدیم صورت می‌گرفت و علوم جدید تدریس نمی‌شد.
مکاتب روسی- محلی نیز به دانش آموزان دانش کافی ارائه نمی‌کردند. به این دلیل که برای دولتمداران روس از میان جوانان محلی، از جمله تاجیکان، دستیار خدمتکار می‌خواستند، نه عالم و دانشمند! برخی از مکاتب جدید تحت تأثیر ایدئولوژی پان‌ترکیسم باقی مانده‌بود. به این دلیل که این مکاتب تحت تأثیر مکاتب جدید ترکی بودند و به دلیل عدم وجود کتب درسی به زبان فارسی تاجیکی طی چند سال اول، از کتب ترکی استفاده می‌کردند.
در دوره پان‌ترکیست‌ها که پس از انقلاب‌های روسیه و بخارا به قدرت رسیده بودند، فرزندان تاجیک در مکاتب تازه تأسیس شوروی، ابتدا به زبان ترکی عثمانی و از سال 1922 به زبان ازبکی تحصیل می‌نمودند که این وضعیت غیر قابل تحمل بود.
تعداد دانش آموزان در این مکاتب بسیار ناچیز بود و اکثر کودکان از آموزش و پرورش بی‌نصیب بودند. چنانکه سال 1907 در شهر خجند که دارای 36283 نفر اهالی بود، همگی 1 آموزشگاه روسی - محلی با 57 نفر، 1 دوره شبانه با 60 دانش آموز، 39 مدرسه با 668 نفر و 43 مکتب با 415 دانش آموز که همگی 110 نفر را تشکیل می‌داد فعالیت می‌نمود.
در آن قسمت آسیای میانه که تحت تسلط بیشتر روسیه بود، در بخش آموزش و پرورش نیز بی عدالتی و نابرابری به چشم می‌خورد. چنانچه سال 1911 در سراسر ولایات سمرقند، فرغانه و سیردریا همگی 143 مکتب روسی- محلی فعال بوده، در آنها 8961 نفر تحصیل می‌نمود که از تعداد عمومی اهالی این ولایات 77 درصد را تشکیل می‌داد. حال آنکه سال 1909 در ولایت فرغانه که همگی 14722 نفر اهالی روس‌زبان زندگی می‌کرد، 26 مکتب فعالیت می‌کرد و دارای 2625 دانش آموز بود[۳].
نه تنها حکومت بخارا، بلکه روسیه پادشاهی نیز به آموزش و پرورش توجهی نمی‌کرد و نسبت به دیگر مراکز دیگر، بودجه بسیار ناچیزی برای آموزش و پروش اختصاص می‌داد. چنانکه سال 1905 در شهر خجند برای اداره پلیس شهری مبلغ 7927 روبل، سال 1910 میلادی 9952 روبل، سال 1916 میلادی 16075 روبل و برای مکاتب در سال 1905 همگی 571 روبل، سال 1910 میلادی 1210 روبل و سال 1916 میلادی 2635 روبل اختصاص داده شده‌بود[۴]. از همین رو آموزش و پرورش در تمام سطوح نیاز به اصلاحات و تغییرات جدی داشت.
تعداد دانش آموزان در تاجیکستان از ابتدای قرن 21 تاکنون تغییرات چندان زیادی نداشته‌است. اما از میزان کودکان محروم از تحصیل کم شده‌است که نشان دهنده‌ی توسعه انسانی این کشور در این حوزه می‌باشد. تعداد دانش آموزان در مقطع دبیرستان با شیبی ملایم در حال افزایش است که نشان دهنده افزایش کیفیت زندگی و تعداد تحصیل کردگان در این کشور است[۵].