آموزش دین اسلام در کانادا
آموزش، که در همه جوامع یکی از عوامل مهم رشد و توسعه قلمداد میشود، در جامعه مسلمانان به دلیل خصوصیات مردم شناختی آنان اهمیت فوق العاده مییابد. بیشتر جمعیت مسلمانان را کسانی تشکیل میدهند که در سن کار و تحصیل قرار دارند. یکسوم مسلمانان کمتر از 17 سال سن دارند. این نسبت در مورد کاناداییها به یکچهارم میرسد. بسیاری از این افراد در مدرسه به تحصیل اشتغال دارند و یا به زودی وارد مدرسه میشوند. بنابراین، مسلمانان سهم زیادی در ارتقای کیفی و تأمین مالی بخش آموزش دارند.
بعد از ساختن مساجد، اولویت بعدی مسلمانان تأمین امکانات تحصیل برای فرزندان خود میباشد. آنها پیشرفت قابل توجهی نیز در این زمینه داشتهاند. در ابتدا تنها مدارس مسلمانان در مساجد و صرفاً در روزهای یکشنبه دایر بود. این تنها امکان موجود برای آنان به شمار میرفت. امروزه، علاوهبر موارد مذکور، که هنوز در شهرهای کوچکی که جمعیت مسلمانان در آنها زیاد نیستند وجود دارند، مدارس ابتدایی مسلمانان در همه شهرها دایر شدهاند. دبیرستان تنها در شهرهای بزرگ مانند تورنتو و مونترال یافت میشود که جمعیت مسلمان قابل توجهی دارند. جامعه مسلمانان برای توسعه مؤسسات آموزش عالی نیز تلاش کردهاند. مدارس مسلمان در بدو تأسیس سه یا چهار پایه ارائه میکنند. با افزایش جمعیت دانشآموزان پایههای بیشتری ایجاد میشود. این یک رویه منطقی است؛ زیرا آنها برای تأسیس دبیرستان از منابع مالی کافی و نیروی انسانی در دسترس برخوردار نیستند.
در حال حاضر، مؤسسات آموزشی مسلمان تنها بخش کوچکی از فرزندان مسلمانان را پوشش میدهند و بقیه آنها در مدارس عمومی و خصوصی عادی تحصیل میکنند. مدارس عمومی با توجه به ترکیب مذهبی این کشور خود را با واقعیت جدید و دگرگونیهایی تطبیق دادهاند که در ترکیب مذهبی کانادا پدید آمده است. بسیاری از آنها فعالیتهای مذهبی مبتنی بر اعتقادات مسیحی در مدارس را با در نظر گرفتن ترکیب دانشآموزان تعدیل نموده و یا به کلی حذف کردهاند.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
آموزش دین اسلام در افغانستان؛ آموزش علوم اسلامی چین در دوران معاصر؛ آموزش دین اسلام در روسیه؛ آموزش مذهبی در سنگال؛ ساختار آموزش دین اسلام در فرانسه؛ آموزش دین اسلام در تایلند؛ مراکز آموزشی مسلمانان در اتیوپی
کتابشناسی
- ↑ Statistics Canada, (2011), Population data 2011 Census, Retrieved from 2012-05-16.
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.234-236.