مناطق کوهستانی داخلی سوریه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰ توسط Momeni (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در این مناطق با افزایش ارتفاع، دمای هوا به‌ویژه در شب و زمستان کاهش می‌یابد و در برخی نقاط مثل، کوه حرمون در غرب، جبل حوران (الدروز) در جنوب غربی و «قامشلی» در شمال، برف هم می­بارد.

ازنظر میزان بارندگی ، مرطوب‌ترین مناطق داخلی، جانب شرقی رشته‌کوه­های ساحل با بارندگی بیش از 1100 میلی متر (43 اینچ) در سال است و پس‌ازآن، شمال رشته‌کوه شرقی لبنان با بیش از 900 میلی متر (35 اینچ). در منطقه حوران و جبل الدروز، نیز بارندگی به 400 میلی متر (15.7 اینچ) می­رسد؛ در فلات حلب نیز که پرباران­ترین مناطق شمال در امتداد مرز با ترکیه در غرب است، بارندگی سالانه از 300 میلی متر (12 اینچ) و در برخی موارد حتی از 500 میلی متر (20 اینچ) فراتر می­رود و آب‌وهوای آن، نیمه سرد است؛ درحالی‌که در حمص، از 430 میلی متر (17 اینچ) و در قامشلی از 400 میلی­متر بالاتر نمی­رود.

در بقیه نقاط این منطقه؛ ازجمله در دمشق که زمستان­های نسبتاً سرد و تابستان­های سوزناک (گرم و خشک) دارد، میزان بارندگی به کمتر از 250 میلی متر (10 اینچ) در سال می­رسد و گرچه آب‌وهوای دمشق، مانند بیشتر جاهای سوریه، نیمه بیابانی است؛ بااین‌حال، گاهی اوقات بارش برف و یخبندان از دسامبر تا فوریه رخ می‌دهد. در حلب نیز بااینکه حلب، در ارتفاع 400 متری از سطح دریا است و زمستانی کاملاً سرد دارد و میانگین دمای آن در ژانویه 6 درجه سانتیگراد (43 درجه فارنهایت) است، بارندگی از 330 میلی متر (13 اینچ) در سال تجاوز نمی­کند و در طول زمستان، از دسامبر تا فوریه یا اوایل مارس، دوره‌های سرد چندروزه همراه با برف و یخبندان ممکن است رخ دهد.[۱]

نيز نگاه کنید به

سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات تایلند؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر

کتابشناسی

  1. شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)