مناطق کوهستانی داخلی سوریه
در این مناطق با افزایش ارتفاع، دمای هوا بهویژه در شب و زمستان کاهش مییابد و در برخی نقاط مثل، کوه حرمون در غرب، جبل حوران (الدروز) در جنوب غربی و «قامشلی» در شمال، برف هم میبارد.
ازنظر میزان بارندگی ، مرطوبترین مناطق داخلی، جانب شرقی رشتهکوههای ساحل با بارندگی بیش از 1100 میلی متر (43 اینچ) در سال است و پسازآن، شمال رشتهکوه شرقی لبنان با بیش از 900 میلی متر (35 اینچ). در منطقه حوران و جبل الدروز، نیز بارندگی به 400 میلی متر (15.7 اینچ) میرسد؛ در فلات حلب نیز که پربارانترین مناطق شمال در امتداد مرز با ترکیه در غرب است، بارندگی سالانه از 300 میلی متر (12 اینچ) و در برخی موارد حتی از 500 میلی متر (20 اینچ) فراتر میرود و آبوهوای آن، نیمه سرد است؛ درحالیکه در حمص، از 430 میلی متر (17 اینچ) و در قامشلی از 400 میلیمتر بالاتر نمیرود.
در بقیه نقاط این منطقه؛ ازجمله در دمشق که زمستانهای نسبتاً سرد و تابستانهای سوزناک (گرم و خشک) دارد، میزان بارندگی به کمتر از 250 میلی متر (10 اینچ) در سال میرسد و گرچه آبوهوای دمشق، مانند بیشتر جاهای سوریه، نیمه بیابانی است؛ بااینحال، گاهی اوقات بارش برف و یخبندان از دسامبر تا فوریه رخ میدهد. در حلب نیز بااینکه حلب، در ارتفاع 400 متری از سطح دریا است و زمستانی کاملاً سرد دارد و میانگین دمای آن در ژانویه 6 درجه سانتیگراد (43 درجه فارنهایت) است، بارندگی از 330 میلی متر (13 اینچ) در سال تجاوز نمیکند و در طول زمستان، از دسامبر تا فوریه یا اوایل مارس، دورههای سرد چندروزه همراه با برف و یخبندان ممکن است رخ دهد.[۱]
نيز نگاه کنید به
سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات کانادا؛ ارتفاعات مصر؛ ارتفاعات افغانستان؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات تایلند؛ ارتفاعات و ناهمواری های فرانسه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سوریه؛ ارتفاعات و ناهمواری های سودان؛ ارتفاعات ساحل عاج؛ ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه؛ ارتفاعات و ناهمواری های اوکراین؛ ارتفاعات و ناهمواری های اسپانیا؛ ارتفاعات و ناهمواری های اردن؛ ارتفاعات و ناهمواری های قطر
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)