معماری دوران سلسله ی سونگ
دوران سلسلهی سونگ (960 تا 1279 میلادی) عصر زوال سیاسی و نظامی چین بود، ولی در این دوران، اقتصاد، صنایع دستی و تجارت به پیشرفت بسیاری نائل آمده و علوم و فنون شاهد توسعه بود که ظرافت و خوش ترکیبی و توجه به تزئینات ظاهری بنا از خصوصیات معماری این دوران است. در شهرهای این عصر ترکیب خیابانها منظم و معمولاً مغازهها رو به خیابان دایر میشد و در تأسیسات آتشنشانی، حمل و نقل، راهها و ترافیک، مغازهها و پلها پیشرفت نوینی حاصل شد و سطح معماری بناهای سنگی و آجری در عصر این سلسله پیوسته ارتقا یافت.
در عصر سلسلهی «سونگ» و بهدنبال پیشرفت جامعه در زمینهی اقتصاد، معماری باغسازی نیز با مفهوم هنری آن، آغاز شد. در باغسازی کلاسیک این عصر چین، زیبائی طبیعی با ایجاد صخرهها و جویبارها و گلها و درختان مصنوعی تلفیق و نوعی محیط سرشار از هنر و طبیعت به وجود آمد.
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ وضعیت عمومی معماری باستانی چین؛ معماری دوران سلسله ی تانگ؛ معماری دوران سلسله ی یوان؛ معماری دوران سلسله ی مینگ؛ معماری دوران سلسله ی چینگ؛ معماری دوران معاصر چین؛ سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی