پرش به محتوا

معبد، اقامتگاه و جنگل سنگی کنفوسیوس

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۶ توسط Mahdi (بحث | مشارکت‌ها) (نیز نگاه کنید به)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
معبد، اقامتگاه و جنگل سنگی کنفوسیوس. قابل بازیابی از http://www.teachenglishinchina.com/index.aspx?id=1272

کنفوسیوس یکی از بزرگ­ترین فلسوفان جهان و بنیادگذار مکتب فکری کنفوسیوس در چین است. در شهر چو فو(Qufu) در استان شاندونگ (Shandong) در شرق چین، برای بزرگداشت این اندیشمند بزرگ، مجموعه بنایی ساخته شده که معروف به«معبد، اقامتگاه، و جنگل سنگی کنفوسیوس(Temple and Cemetery of Confucius. Shandong Parovince)» است. این مجموعه در طول دو هزار سال اخیر، همیشه مورد توجه و احترام امپراتوران و مردم چین بوده و مکتب فکری وی را محترم شمرده و اندیشه­‌های او در تاریخ و فرهنگ چین و جهان شرق جایگاه برجسته‌­ای دارد.

این مجموعه در سال 478 پیش از میلاد، یعنی دو سال پس از فوت کنفوسیوس، توسط پادشاه کشور«لو» در زادگاه کنفوسیوس ساخته شده و در آن لباس و کلاه و ظروف قربانی متعلق به کنفوسیوس نگهداری و همه ساله مراسم یادبود وی برگزار می‌شود. این مجموعه در طول تاریخ و به دست امپراتوران و پیروان کنفوسیوس مرتب بازسازی و تجدید بنا شده و در اوایل قرن 18 به دستور امپراتور «یون­ جِن» از سلسله­‌ی چینگ(Qing) مرمت و امروزه به ساختمان پر شکوه و جلالی مبدل شده است. معبد فعلی همان بنای مرمت شده است .

در این مجموعه، افزون بر معبد کنفوسیوس تعداد 9 قصر باشکوه و بیش از دو هزار لوح سنگی متعلق به سلسله­‌های مختلف چین به­‌صورت عمودی با نوشته‌­هایی در خصوص شخص کنفوسیوس و افکار و اندیشه‌­های او قرار داده شده که بزرگترین جنگل سنگی(با بیش از 100هزار آرامگاه فرزندان کنفوسیوس و 5هزار لوح سنگی) در چین به­‌شمار می‌رود.

این مجموعه اقامتگاه به مساحت 50 هزار متر مربع و500 اتاق که نسل­‌های کنفوسیوس در آن سکونت داشتند، پس اقامتگاه­‌های خاندان امپراتوران مینگ و چینگ (1368- 1911) بزرگترین مجموعه اقامتگاهی در چین است. این مجموعه‌­ی عظیم در سال 1994میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.

نیز نگاه کنید به

آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ دیوار بزرگ چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی