پرش به محتوا

حوزه های علمیه ی غیر دولتی در چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۸ توسط Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می‌پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دهه‌ی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزه‌ی علمیه­‌ی غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین چین یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر چین پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام می‌شوند.

امروزه، آموزش‌های اسلامی در چین، در حال احیا و بازسازی هویت جامعه‌ی مسلمانان این کشور و گسترده تر ساختن شبکه‌ی ارتباطات داخلی و بین‌المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاه‌های بین‌المللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد می‌شود[i]، به این روند سرعت بخشیده است[۱].

نیز نگاه کنید به

اسلام در چین؛ مدارس و حوزه های علوم دینی در چین؛ حوزه های علمیه ی دولتی در چین

پاورقی

[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند.

کتابشناسی

  1. armijo@post.harvard.edu.  Jackie Armijo. Islamic Education In China.

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی