آکادمی ملی علوم جمهوری قزاقستان
آکادمی ملی علوم جمهوری قزاقستان (RK NAS) واقع در خیابان شوچنکو ساختمان شماره ۲۸ متشکل از ۲۶۰ عضو دانشمند و متخصص دانشگاهی مانند م - آویزف، آ- بکتروف، روساکوف و دیگران از دانشگاه‌های داخلی و خارجی به عنوان اعضاء اصلی و افتخاری در ۱ ژوئن سال ۱۹۳۲ به عنوان یک موسسه علمی اتحاد جماهیر شوروی (SSR) تأسیس شد و در سال ۱۹۴۶ به مرکز اصلی علوم و هماهنگ کننده تحقیقات علمی در جمهوری قزاقستان جماهیر شوروی تبدیل شد.
و در خلال جنگ جهانی دوم علاوه بر دانشمندان قزاقی دانشمندانی از دانشگاه‌ها مانند: و- ومادسکی، م-برگ، ن- ماندلشتام، ل - گومیلف و دیگران در این آکادمی کار کرده‌اند.
این آکادمی در بدو تأسیس ۴ بخش: منابع معدنی، علوم فیزیکی و ریاضی، علوم زیستی و پزشکی، علوم اجتماعی داشته است و مطالعه گسترده‌ای در توسعه منابع طبیعی و توسعه نیروهای مولد کشور و حل مشکلات توسعه اقتصادی، اجتماعی و معنوی جامعه قزاقستان را آغاز کرد.
در سال ۱۹۵۲-۱۹۴۶ دانشمند مشهور جهان و بنیانگذار مکتب زمین شناسان قزاقستان ساتپایف کانیش ایمانتایویچ بعنوان اولین رئیس آکادمی فرهنگستان علوم اتحاد جماهیر شوروی انتخاب شد.
آکادمی ملی علوم قزاقستان از بدو تأسیس مخصوصا بعد از استقلال این کشور در تأسیس و راه‌اندازی مراکز علمی زمین شناسی، زیست شناسی، اقتصادی، صنعت و ذوب فلزات و ... در دانشگاه‌ها اقدامات گسترده‌ای انجام داد[۱].
در بین سال‌های ۱۹۵۰-۱۹۶۰ مؤسسات تحقیقاتی: فیزیک هسته ای، ریاضیات و مکانیک، میکروب شناسی ویروس شناسی و در بین سال‌های ۱۹۷۰-۱۹۸۰ موسسات انرژی، زلزله شناسی و سایر موضوعات تحقیقاتی راه‌اندازی شد.
ساختمان آکادمی علوم ملی جمهوری قزاقستان که در سال ۱۹۵۷ ساخته شده است، یک بنای تاریخی و معماری بسیار زیبا بدست بزرگترین معمار شوروی؛ آ - شاوسف طراحی و ساخته شده است.
در سال ۱۹۹۹، به مناسبت دویستمین سالگرد پوشکین مجسمه نیم تنه شاعر در سمت شرق ساختمان نصب شد[۲][۳].
کتابشناسی
- ↑ معرفی آکادمی ملی جمهوری قزاقستان، CupaBxa o Haunouaboit axateM ay Pecny6iuK Kasaxcra http://nauka- nanrk.kz/ru/ http://cabmarket.kz/catalog/company/issledovatelskie-tsentry?page=2
- ↑ معرفی آکادمی علوم جمهوری قزاقستان، AKateMHa HayK Pecty6IHK Ka3axcraH http://almatykala.info/thesaurus/akademiya-nauk-respubiki-kazahstan.html
- ↑ صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 409-410.