بخش خصوصی در تولید و تامین برنامه های تلویزیونی در چین
گسترش شبکههای تلویزیونی و اصلاحات صورت گرفته در قوانین و مقررات کنترل و نظارت بر رسانههای عمومی، موجب شده که بخش خصوصی حداقل در زمینه تولید برنامههای تلویزیونی، بخش دولتی را به چالش کشیده و دراین زمینه سلطهخود را بر تولید فیلم و سریال و برنامههای متنوع تلویزیونی بگستراند. با توجه به فاصله زیاد بین عرضه و تقاضا و کم هزینهتر بودن تولیدات بخش خصوصی، در حال حاضر اغلب شبکههای تلویزیونی تولید برنامههای خود را به بخش خصوصی واگذار کرده و هزینه خرید این برنامهها را نیز از طریق پخش آگهیهای تولید کنندگان صنعتی بخش خصوصی تأمین میکنند.
در واقع میتوان گفت در حال حاضر بخش دولتی تنها کنترل و نظارت بر اجرای قوانین و مقررات را در دست داشته و این تولید کنندگان بخش خصوصی هستند که نیازهای شبکههای تلویزیونی را از نظر برنامه تأمین میکنند. بخش خصوصی 90 درصد برنامههای شبکههای کابلی را تولید میکنند و در مورد شبکههای غیر کابلی هم سهم عمدهای را به خود اختصاص دادهاند. چون تأمین برنامه برای انبوه شبکههای تلویزیونی موجود و همزمان مدیریت بر این مجموعه کاری سخت و طاقت فرسا است. لذا، بخش تولید با استفاده از امکانات بخش خصوصی و تولیدات مشترک و مبادله و خرید برنامه از کشورهای خارجی، نیازهای خود را تأمین میکند.
پس از اجرای اصلاحات، خیل عظیمی از تولیدات شرکتهای خارجی در زمینههای علمی، آموزشی، ورزشی، تفریحی و سرگرمی و فیلم و سریال با دوبله شدن به زبان چینی و در برخی از موارد با زیر نویس چینی، از شبکههای گوناگون پخش میشود واین بازار عظیم، تولید کنندگان خارجی را نیز علیرغم محدودیتهای اعمال شده از سوی دولت، به این وادی کشانده و آنان با پذیرش تمامی مقررات، به تولید مشترک، و حتی در زمینه پخش مستقیم برنامههای تلویزیونهای خارجی در مناطقی خاص، با شبکههای تلویزیونی چین همکاری میکنند. ولی با همه این اوضاع و علیرغم تلاش بدون وقفه چین برای جذب سرمایههای خارجی در بخش اقتصادی و صنعتی، دولتمردان این کشور همچنان مانع ورود سرمایه خارجی به بخش رسانههای عمومی شده و کنترل خود را در این خصوص حفظ کردهاند[۱].
نیز نگاه کنید به
رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه های چین؛ تلویزیون در چین؛ مهمترین شبکه ی تلویزیونی چین؛ ایجاد فضای بازتر برای برنامه های تلویزیونی در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1319-1321