بومیان آرژانتین

از دانشنامه ملل


بومی‌های آرژانتین

در بخش تاریخ آرژانتین اشارهای گذرا به بومیان اصلی این سرزمین و نابودسازی آن‌ها توسّط استعمارگران کاشف این منطقه صورت گرفت. در حال حاضر مهم‌ترین بومیان ساکن آرژانتین ماپوچه ها هستند. سایر اقوام بومیان مثل آگیرا، گوارانی و... به دلیل مهاجرت از این کشور به سرزمین های مهاجر، تعداد قابل توجّهی را در کشور تشکیل نمی دهند[۱]. بنابراین در این بخش تنها به ماپوچه ها اشاره می‌شود.

قتل و نابودی بومیان کشور به منظور استقبال از میهمانان اروپایی

پامپاس در آرژانتین به صورت سنّتی یک منطقهی بدون قانون لقب گرفته بود. محلّ پرورش گاوها و اسبهای وحشی که زبان‌زد بودند و گاوچرانهای بومی معروف به گائوچوی وحشی. بومیان در این منطقه برای سالها و سده‌های متمادی زندگی میکردند. بین سالهای 1878 الی 1879 سیاست جذب مهاجران اروپایی، به سیاست استراتژیک دولت های وقت تبدیل شد و به منظور ترغیب آنها، حاصلخیزترین مناطق کشور و بلکه جهان به عنوان هدیه مهاجران اروپایی تعیین گردید[۲] لذا باقیمانده بومیان ساکن در منطقه پامپاس یا کشته شده و یا به سمت بخش های جنوبی تر کشور و در واقع قطب جنوب رانده شدند. خولیو روکا که خود را فاتح بومیان می خواند این واقعه را یک گام اساسی در روند ایجاد ثبات در پامپاس خواند. همانند سایر نقاط جهان در این دوره با ورود راه آهن به کشور و اتّصال ایالت های مهمّی چون بوئنوس‌آیرس، روساریو و کوردوبا، توسعه شهری شدّت گرفت. کارگران کشاورز از این طریق می‌توانستند به مناطق مرکز کشور بروند و مشغول به کار شوند و محصولات کشاورزی با هزینه کم از نقطه ای به نقطه دیگر حمل شوند.

مهم‌ترین گروههای مهاجر اروپایی را ایتالیایی ها و اسپانیایی‌ها تشکیل میدادند و در بین دو گروه اخیر نیز نسبت ایتالیایی ها به طور محسوسی بیش‌تر بود که علاوه بر آن‌ها تعداد قابل توجّهی از ملل دیگر، همچون فرانسوی ها، آلمانی ها، لهستانی ها، ترک های عثمانی و یهودیان روس به آرژانتین سرازیر شدند. بین سالهای 1860 الی 1940 یش از 3 میلیون نفر از اروپا راهی آرژانتین شدند.[۳]

گفته شد که بومیان اصلی با عنوان گروه های «قانون‌گریز» و «اصلاح‌ناپذیر» یا کشته شدند و یا به مناطق بد آب و هوا کوچانیده شده و در نهایت ناپدید شدند. نکته مهمّ دیگر این است که بخش های وسیع مرکزی کشور، قطعه بندی شده و در اختیار مهاجران اروپایی که متمدّن شمرده می شدند قرار گرفت. از آن موقع این بخش از آرژانتین که جمعیت کمی را در خود جای داده بود، با ورود راه آهن و اهمیت یافتن کشاورزی به قطب اصلی کشور تبدیل شد که در دست اروپایی ها بود. در بخش های بعدی مشخّص خواهد شد که در واقع این مهاجران جدید سرنوشت کشور را در اختیار گرفتند تا جایی که در واقع امروزه مسئولین آرژانتین همه از نسلهای بعدی مهاجران اروپایی هستند.هاجران جدید سرنوشت کشور را در اختیار گرفتند تا جایی که در واقع امروزه مسئولین آرژانتین همه از نسلهای بعدی مهاجران اروپایی هستند[۴].

نیز نگاه کنید به

جامعه و نظام اجتماعی آرژانتین؛ گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی آرژانتین؛ اقلیت های نژادی آرژانتین

کتابشناسی

  1. Leslie R (2008). Language of the Land, The Mapuche in Argentina and Chile,USA: IWGIA. P3.
  2. Luna (1994). P128.
  3. Historia del Pais، Op.Cit
  4. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.100-102.