جشنواره قصیّ

قصی، جشنواره‌ای است که آداب آن برگرفته از فرهنگ هندوهاست. در حقیقت این جشنواره، توسط هندوها در سطح وسیعی انجام می‌شود و مسلمانان نیز به شکلی محدودتر آن را برگزار می‌کنند.

مسلمانان این مراسم را صرفا به منظور سرگرمی و شادی انجام می‌دهند، اما هندوها این جشن را جزو آداب و رسوم خود دانسته و به آن پایبند هستند.

این فستیوال از نیمه شب آغاز می‌شود و تا نزدیکی‌های صبح ادامه دارد. پیش از انجام برنامه اصلی، همه لوازم و نیازهای ضروری پیش بینی و تهیه می‌شود. شرکت کنندگان حدود یک ماه قبل از مراسم، تخم پالم هندی را که در زمین کاشته بودند، از زمین بیرون آورده و بر روی سبدی مخصوص می‌گذارند، سپس داخل همان سبد را مزین به انواع میوه‌های مختلف، صدف‌ها و مرواریدهای گوناگون می‌کنند. پس از تزیین سبد مخصوص، اطراف آن را غذاهای خوشمزه و خوراکی های متنوع می‌گذارند و تا سپیده صبح به صرف خوراکی‌ها می‌پردازند.

در همان شب مراسم، همه حاضرین تکه‌هایی از چوب، از درختان مختلف را برداشته و آن‌ها را بر روی آب به طور شناور می‌ریزند و طی مدت شب، چوب‌ها در آب خیس می‌شوند؛ سپس زمانی که خورشید طلوع کرد، حاضرین در مراسم در همان آب استحمام می‌کنند. آن‌ها معتقدند که استحمام در این آب، مصونیت از امراض را برای مدت یکسال به همراه خواهد داشت.

از فعالیت‌های دیگر که برای شب مراسم انجام می‌دهند،این است که یک روز پیش از مراسم، نزدیکی عصر، مقداری علف‌های آبی بر روی برکه‌های آب ریخته تا خیس شوند و در نیمه‌های شب مراسم، خودشان علف‌ها را جمع‌اوری کرده و سپس بر روی رودخانه‌های مختلف روانه می‌کنند. آن‌ها معتقدند که علف‌ها به رودخانه اصلی، بعد به دریا و در نهایت به سوی اقیانوس روانه می‌شود. مسلمانان به این اعتقادند که راهشان و هدفشان به خواجه خضر منتهی می‌شود.

پس از اتمام شب و روشنایی روز، کلیه حاضرین به نیت پاکی و خلوص و مصونیت از امراض مختلف، در همان آب استحمام می‌کنند و سپس به تناول خوراکی‌ها و میوه جات تزیین شده می‌پردازند.

برای هندوها، سبد مزین شده به منزله خدای رفاه و آسایش است و برای مسلمانان جبنه تفریحی دارد. برگزاری این مراسم به منزله پیک نیک و تفریح مطرح است. در حقیقت این مراسم در میان مسلمانان و هندوها رواج دارد و در حال حاضر یکی از آداب رایج بنگالی‌ها است که از فرهنگ هندوها سرچشمه گرفته است.

نیز نگاه کنید به

جشن‌ها و سرودها در بنگلادش ؛ سرودهای سنتی در بنگلادش ؛ جشن لالّن و حسن در بنگلادش ؛ مسابقه كشتی سنتی در چیتاگنگ در بنگلادش ؛ جشنواره نوبانا( دروکردن) در بنگلادش

منبع اصلی

توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار).

نویسندگان مقاله

محمد مهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی