دوران ثبات و استقرار دولت چیانگ
چیانگ پس از در اختیار گرفتن کنترل کامل کشور با همکاری جنگ سالاران مناطق شمالی، به مدت یک دهه، دورانی از ثبات و پیشرفت را آغاز کرد. وی با اجازه دادن به برخی از جنگ سالاران به کنترل مناطق تحت تصرف، تا حدودی به آرامش نسبی دست یافته و برنامههای توسعه ی اقتصادی مختلفی را به مورد اجرا گذاشت. وی در 10 اکتبر1928، به ریاست شورای دولتی که معادل پست ریاست جمهوری بود، منصوب شد.
بازسازی کشور
طبق نقشهی سون یات سِن، قرار بود کومین تانگ کشور را در سه مرحله از انقلاب بازسازی کند: ایجاد ثبات با استقرار حکومت نظامی؛ قیمومیت سیاسی با حزب کومین تانگ؛ و ایجاد حکومت قانون. از آنجا که مرحله ی نخست انقلاب از طریق کنترل نظامی کشور به دست آمده بود، لذا آغاز دوران حاکمیت رسمی چیانگ به عنوان دوران قیمومیت سیاسی تلقی می شد.
استقرار دولت چیانگ
در این دوران به اصطلاح عصر جمهوری، شاخصهای مختلف نوگرایی در چین به مورد اجرا گذاشته شده و توسعه یافت.
کشور چین در دههی 1928 تا 1938، تا حدودی شاهد کاهش نفوذ امپریالیسم و رشد خود باوری در چین بود. دولت تلاش کرد سیستم حقوقی کشور را مدرن، قیمت کالاها را تثبیت، بدهیهای خارجی را مستهلک، سیستم بانکی و پولی را اصلاح، ساخت راهها و بزرگراهها را تسریع، امکانات بهداشتی را بهبود، مبارزه با مواد مخدر را قانونی، و تولیدات صنعتی و کشاورزی را تقویت نماید. اگرچه تمامی این پروژهها با موفقیت به سرانجام نرسید، ولی تلاشهایی به عمل آمد تا وضعیت آموزشی بهبود یابد، در جامعهی چین هویت سازی شود و ارزشهای اخلاقی و اجتماعی کنفوسیوس به اجرا گذاشته شود. زبان ماندارین به عنوان زبان استاندارد چینی توسعه یابد، و تسهیلات ارتباطاتی از جمله رادیو گسترش پیدا کند و از تمام این موارد برای ترغیب و تبلیغ نوعی ناسیونالیسم چینی بهره برداری شود. ولی به هرحال، ملتی که از دولت مرکزی قوی برخوردار نباشد، تحقق این اهداف به صورت کامل امکان پذیر نخواهد بود.
نیز نگاه کنید به
مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ؛ سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی