شب برات در بنگلادش
شب نیمه شعبان در میان اکثریت قاطع مسلمانان بنگلادش، «شب برات» شناخته شده است. بدین مناسبت اکثر مردم، شب را در مساجد و درحال تعبد و نیایش میگذرانند. مردم به زیارتگاهها میروند و مزار اولیا و بزرگان مذهبی در این شب رونق خاصی پیدا میکند.
«شب برات» واژهای فارسی است و نشانگر نفوذ فرهنگ فارسی در این منطقه است. طبق روایات اهل سنت، بعد از شب قدر، شب نیمه شعبان بزرگترین و پربرکت ترین شب سال محسوب میشود کـــه در آن شب خداوند (جل و علا) حیات و ممات و روزی بندگان را مقدر میکند و گنـــاه گنهکاران را به اغماض مینگرد. خداوند بندگان خود را مخاطب قرار میدهد و میفرماید که آیا کسی هست که از من مغفرت طلب کند تا من او را عفو نمایم؛ آیا کسی هست که از من طلب رزق کند تا من به او رزق بدهم. در این باب روایات زیادی درکتب اهل سنت وجود دارد. هر چند طرفداران وهابیت این روایات را جعلی تلقی میکنند. «شب برات» در جامعه بنگلادش سنتی حسنه است و به فرهنگی ریشه دار تبدیل شده است. مردم ترجیح میدهند که آن شب را در مساجد در بیداری و عبادت بگذرانند. روزنامههای بنگلادش گزارشها و مقالههای ویژهای در این رابطه انتشار میدهند. این روز تعطیل رسمی است و شیعیان این شب را که سالروز تولد حضرت ولی عصر (عج) است، گرامی می دارند[۱].
نیز نگاه کنید به
عید قربان در بنگلادش ؛ محرم در فرهنگ بنگلادش ؛ عید میلاد النبی در بنگلادش ؛ جشن جلوس عیدالنبی در بنگلادش ؛ نماز عیدین در بنگلادش
کتابشناسی
منبع اصلی
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسندگان مقاله
محمد مهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی