شهر آستانا
شهر آستانا(ACTAHA)، که پیدایش آن در سال ۱۸۳۲ با نام قدیمی آکمولینسک نقل شده است، از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۲ تسلینوگراد نام داشت و پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال قزاقستان به آق ملا (یا آکملا) به معنی «مزار سفید» به خاطر مدفون بودن یکی از محترمان مذهبی در این مکان تغییر کرد تا اینکه پس از تصمیم آقای نظربایف رییس جمهور قزاقستان به انتقال پایتخت قزاقستان از آلماتی، آکملا یا آق ملا به آستانا (آستانه) بر گرفته از کلمه فارسی به معنی درگاه، و بارگاه شاهان و در زبان قزاقی در قدیم به معنی آستانه خیمه پادشاه و بعدا معنای پایتخت بکار رفته است که با معنی آق ملا نیز بیگانه نیست بخاطر اشاره به مزار یعنی درگاه و خیمه همان مرد بزرگ مذهبی که در اینجا مدفون شده است.
در ششم ژوین«۱۹۹۶میلادی» نورسلطان نظربایف «رییس جمهوری قزاقستان فرمان انتقال پایتخت را از آلماتی به آستانه صادر کرد و در سال ۱۹۹۷ بنا بر دلایلی از جمله زلزله خیز بودن شهر آلماتی، جلوگیری از تمرکز جمعیت روس‌تبار در منطقه آکمولا، نزدیکی زیاد آلماتی به مرزهای بین‌المللی و تراکم زیاد جمعیت در این شهر، آستانا به عنوان پایتخت جدید "قزاقستان " تصویب شد. و در ژوین ۲۰۰۸ مجلس "قزاقستان" به احترام رییس جمهور "قزاقستان" پیشنهاد تغییر نام این شهر به نورسلطان را ارایه داد که وی آن را نپذیرفت، لذا آکملا به آستانا تغییر یافت.»
پس از اینکه مجلس قزاقستان تغییر نام آستانا و پایتختی این شهر را تصویب کرد برای طراحی و تهیه نقشه شهر آستانا و پایتخت قزاقستان به مزایده بین المللی گذاشته شد که از بین طرح های ارایه شده از سوی معماران بین المللی، طرح یک معمار مشهور ژاپنی بنام «کیشو کوراکاوا»؛ (Kisho Kurokawa) انتخاب شد[۱] و پس از آن با جذب سرمایه خارجی و مشارکت کشورهایی مانند چین، کره، ترکیه، آلمان، آمریکا ساخت شهر جدید آستانا آغاز گردید و ساختمان‌سازی در پایتخت جدید قزاقستان با سرعت ادامه یافت، صدها شرکت داخلی و خارجی، ده‌ها هزار کارگر قزاق، ترک، ازبک، روس، تاجیک، قرقیز و چینی در ساخت بیش از ۶۵۰ مجموعه مسکونی، اداری و تفریحی در این شهر مشغول بکار شدند[۲]. حضور شرکت های کشورهای مختلف و سرعت ساخت و ساز حتی در شب و در ۴۰ درجه سانتیگراد زیر صفر بقدری زیاد بود که زیرساخت های اولیه شهر آستانا در مدت بسیار کوتاهی آماده شد.
نقشه شهر بصورت یک مجموعه هماهنگ طراحی شده است و همه نیازهای شهری، اعم از نیازمندی های عبور و مرور، امور آموزشی، بهداشتی، فرهنگی، هنری، اقتصادی و اجتماعی در نظر گرفته شده است، بر اساس تاکید نظربایف چون «آستانا پایتخت اورآسیا است در معماری این شهر دو سبک معماری شرقی و غربی با هم آمیخته شده است»[۳]. معماری شهر آستانا تحسین بین‌المللی را در برداشته است شهر به موزه‌ای از آثار معماران مشهور جهان مانند کوراکاوا و نورمن فوستر و.. بدل شده است و با تلفیق معماری مدرن و سنتی، شهر آستانا را به کلکسیونی از هنر، خلاقیت و زیبایی تبدیل کرده است، و هر یک از مراکز شهری متناسب با شرایط اقلیمی، سرمای زیاد و زمستان طولانی ساخته شده است تا زندگی در این وضعیت را آسان و تحمل پذیر کند.
حتی برای جلوگیری از بادهای تندی که معمولا در شهر آستانا می وزد و تحمل هوا را برای مردم ساکنین آن سخت می کند مخصوصا در زمستان که سرما را تشدید می کند در سال های اخیر کاشت بیش از ۵۰ هزار هکتار از محیط اطراف شهر درختکاری شده است. تنوع، زیبایی و رفاهی مراکز تفریحی، گردشگری و دیدنی شهر بگونه ای طراحی و ساخته شده است که نه تنها موجب نشاط و آرامش و اسایش مردم شهر آستانا گردیده است، بلکه زمینه جذب گردشگران سایر شهرها و گردشگران خارجی را نیز فراهم کرده است که با توجه به تنوع و فراوانی مراکز تفریحی و دیدنی شهر آستانا به تعدادی از آنها اشاره می‌شود.
«آستانا گرانترین شهر گردشگری در میان کشورهای جامعه همسود با میانگین حدود ۱۰۰ دلار برای اقامت یک شبانه‌روز در هتل محسوب می‌شود».[۴]
آستانا بعد از آلماتی از شهرهای بزرگ قزاقستان بشمار می‌رود طبق آمار اول جولای سال ۲۰۱۰ آستانا ۷۰۵ هزار نفر جمعیت داشته است که ۶۵,۲ درصد آن قزاق، ۲۳,۸ درصد روس، ۲,۹ درصد اوکراینی، ۱,۷ درصد تاتار، ۱,۵ درصد آلمانی و ۴,۹ درصد از سایر نژادها و قومیت ها بوده اند. این شهر که در نیمه شمالی قزاقستان قراردارد شهری است بسیارسردو بادخیزکه دمای هوای آن درزمستان گاه به منفی۴۵ درجه می رسد.
شهر آکمولا بدلیل موقعیت خاص جغرافیایی در دوران حکومت اتحاد جماهیر شوروی به عنوان سه پایگاه مهم انتخاب شده بود، یکی در سال ۱۹۶۱ به عنوان دومین قطب تولید کننده بزرگ گندم و جو شوروی که توسط خورشف ارایه شده بود انتخاب شد که بدنبال آن عده زیادی از مهاجرین روس به این منطقه کوچ داده شدند که همین مهاجرت سرآغاز برخی منازعات قومی گردید، دوم اینکه این منطقه یکی از مراکز مهم تبعیدگاه برای مخالفین یا اسرای جنگی شده بود، مانند تبعید و اسکان آلمان ها در جریان جنگ جهانی دوم در این منطقه و یکی دیگر از پایگاه های مهم اتحاد جماهیر شوروی در این شهر اردوگاه کار اجباری و زندان زنان و خانواده های زندانیان سیاسی و مخلفین نظام کمونیستی بود که یکی از معروف ترین زندان ها و اردوگاه های کار اجباری این منطقه «آلژیر» که به روسی مخفف «زندان زنان آکمولینسک» نام داشته است، این زندان که در ۴۵ کیلو متری غرب آستانای کنون واقع شده و اکنون به موزه آلژیر تبدیل شده است یکی از مخوفترین و هولناکتری زندان های زنان در دوران اتحاد جماهیر شوروی بوده است که در بخش گردشگری و موزه ها به آن پرداخته می شود.
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت قزاقستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ سیری در استانه پایتخت سرد جهان، باشگاه خبرنگاران، قابل بازیابی ازhttp://www.yjc.ir/fa/print/4508849
- ↑ آستانه نام مشترک دوشهر در ایران و قزاقستان، قابل بازیابی ازhttp://caspress.com
- ↑ نگاهی به تاریخچه قزاقستان، قابل بازیابی ازhttp://vapasin.com/world/details
- ↑ گردشگری در آستانا، دفاتر منطقه ای فارس - آسیای مرکزی و روسیه، قابل بازیابی از http://www.farsnews.com/printable.php
منبع اصلی
صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
اصغر صابری