شهر جلال آباد
جاده کابل- پیشاور، که قدیمی‌ترین راه تجارتی این منطقه محسوب می‌شود، از جلال‌آباد عبور می‌کند جلال‌آباد شهری جدید است. تا قبل از احداث راه جدید، جاده قدیمی از کنار شهر کوچک بالاباغ در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی جلال‌آباد در نزدیکی سرخ‌رود عبور می‌کرد و بالاباغ شهر مهم این مسیر بود.
با تغییر مسیر جاده در ۱۹۲۴، بالاباغ از جاده دور افتاد و رونق خود را از دست داد و به منطقه‌ای روستایی تبدیل شد و شهر جدید جلال‌آباد درکنار جاده جدید رو به توسعه گذارد و تجار و صنعتگران مستقر در بالاباغ به جلال‌آباد هجرت کردند. ابتدا حکام مغول جلال‌آباد را ایجاد کردند. جلال‌آباد تا زمان تغییر مسیر جاده رونقی نداشت؛ ولی با احداث جاده از کنار شهر، اعتبار و رونق فراوان یافت.
آب‌وهوای جلال‌آباد به سبب ارتفاع کم معتدل است؛ به‌ویژه برای زمستان‌ها اقامتگاه خوبی است و شاهان افغانستان ایام زمستان را معمولا در آنجا سپری می‌کردند و این شهر در مواقع اقامت شاهان و درباریان در حکم پایتخت زمستانی یا پایتخت دوم افغانستان بود.
اقامتگاه مطلوب پادشاهان افغانستان در نیمه اول قرن نوزدهم، پیشاور بود. شاه‌شجاع بیش از دیگران به پیشاور علاقه داشت؛ ولی پس از جدایی پیشاور، جلال‌آباد جای آن را گرفت و پادشاهان و درباریان، به‌ویژه حبیب‌الله خان، ایام زمستان را معمولا در آنجا سپری می‌کردند.
پس از کشته شدن امیر حبیب‌الله خان در ۱۹۱۹، برادرش، نصرالله خان در جلال‌آباد اعلان سلطنت کرد و جلال‌آباد به مدت سه روز پایتخت افغانستان شد. جلال‌آباد همانند مزار شریف در مقایسه با سایر شهرهای افغانستان، ساختار زیربنایی مدرن‌تر و بهتری دارد. این شهر مرکز ولایت ننگرهار است. ننگرهار ۳۱۲ هزار هکتار کشتزار دارد و از مناطق مهم کشاورزی افغانستان است.[۱]
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت افغانستان؛ ولایات افغانستان؛ شهرهای پایتخت افغانستان
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 431-432.