پرش به محتوا

مدارس قرآنی در مالی

از دانشنامه ملل

مدارس سنتی قرآنی از صدها سال پیش در کشور مالی فعالیت داشته‌اند و از قدیمی‌ترین مراکز آموزشی این کشور بشمار می‌روند که محدوده فعالیت آنها از دیرباز تعلیم علوم و معارف قرآنی بوده است.این مدارس که معمولاً در جوار مساجد کوچک و بزرگ شهرها و روستاهای کشور فعالیت دارند عمدتاً مختص آموزش نحوه حفظ و قرائت قرآن کریم می‌باشند. اساتید این مدارس نیز معمولاً شیوخ و ائمه جمعه و جماعات مساجد مالی بشمار می‌روند که با دریافت شهریه‌ای بسيار اندک از دانش آموزان علوم قرآنی را به آنها می‌آموزند.

مدارس سنتی قرآنی تا پیش از ورود استعمار فرانسه تنها مراكز آموزشی اسلامی محسوب می‌شدند. کودکان مسلمان در این مدرسه‌های کوچک به یادگیری الفبای عربی و اصوات و حروف قرآنی پرداخته و پس از آن از طریق لوح‌های چوبی خود و تکرار واژه‌هایی که توسط معلمان آنها قرائت می‌شد با نحوه قرائت آیات قرآن آشنا می‌شدند. شیوه تدریس در این مدارس سنتی که بسیار مشابه مکتب خانه‌های قدیمی کشورهای اسلامی بود صرفاً مبتنی بر تکرار اصوات و حروف بود و دانش آموزان موظف بودند هر روز تکالیف اساتید خود را بر روی لوح‌ها نگاشته و آنها را به وی ارائه دهند. در این مدارس سنتی تنبیه بدنی در زمره ضروریات تدریس بشمار می‌رفت و دانش آموزان با کوچک‌ترین نافرمانی توسط معلمان خود تنبیه می‌شدند.مدارس سنتی قرآنی که در کشورهای هوسا زبان ماکارانتا خوانده می‌شوند پس از ورود استعمار فرانسه و تأسیس مدارس سبک جدید بتدریج جايگاه خود را از دست دادند با این حال به فعالیت خود ادامه داده و تاکنون توانسته‌اند به بقای خود تداوم بخشند. در حال حاضر این مراکز علاوه بر محوطه مساجد در منازل معلمان قرآن (مارابوها) نیز برگزار می‌شوند و عمده شرکت کنندگان در این کلاس‌ها را دانش آموزان بی‌بضاعت و مستمندی تشکیل می‌دهند که خانواده‌های آنها قادر به تأمین هزینه‌های تحصیل آنها نمی‌باشند[۱]. برخی از دانش‌آموزان این مدارس قرآنی را نیز کودکان خیابانی تشکیل می‌دهند که پس از پایان کلاس‌های روزانه رهسپار خیابان‌های شهرها شده و با گدایی امرار معاش می‌کنند[]. مدارس سنتی قرآنی هم اکنون در تمام شهرها و روستاهای مالی فعالیت دارند و امکانات این مدارس تخته سیاهی است که معلم با آن درس می‌دهد. دانش‌آموزان نیز دروس خود را بر روی لوح‌های چوبی استوانه‌ای شکل یادداشت می‌کنند که شکل ظاهری آن بسیار جالب توجّه است. در این مدارس متون درسی خاصی تدریس نمی‌شود و معمولاً معلمان در نحوۀ تعلیم عربی، قرائت و حفظ قرآن کریم از شیوه‌های آموزشی و تجربۀ خود بهره می‌گیرند[۲].

در برخی از مناطق مالی که مسلمانان در عسرت و تنگدستی به‌سر می‌برند، بسیاری از کودکان مسلمان بی‌سرپرست، شب‌ را در این مدارس که عبارت از اطاق‌های تنگ و تاریک در جوار مساجد است، سپری می‌کنند[ii].

خاطر نشان می‌گردد طی دو دهه گذشته سازمان همكاری اسلامی و برخی کشورهای اسلامی نظیر ایران، عربستان، کویت، قطر، امارات متحده عربی، مصر، الجزایر، لیبی و عمان اقداماتی را برای بهبود وضعیت این مدارس قرآنی انجام داده‌اند. در این راستا علاوه بر اعطای بورسیه تحصیلی دانشگاه‌های این کشورها به برخی از معلمان قرآنی؛ مدارس مزبور مرمت شده و مکان‌های خاصی نیز در جنب مساجد برای این مراکز در نظر گرفته شده‌اند[۳].

مدارس سنتی قرآنی باوجود مشکلات فراوان و کمبود امکانات هم‌چنان از پایگاه‌های اصلی نشر و توسعه دین اسلام به‌شمار می‌روند و تقریباً تمام مسلمانان کشور و بعضی از مقامات عالی‌رتبۀ کشوری و لشکری نیز در ایام طفولیت در این مدارس تحصیل کرده‌اند.

نیز نگاه کنید به

اسلام در مالی؛ تاریخ اسلام در مالی؛ مدارس اسلامی در مالی

پاورقی

[i]- از سال 2000 میلادی و تدوین برنامه نوسازی و توسعه شهری مالی، بازسازی و توسعه باماکو در رأس برنامه‌های عمرانی کشور قرار گرفته و مناطق جدید زیبایی دراین شهر ساخته شده‌است. پیش بینی می‌شود چهره شهر باماکو در آینده نه چندان دو،ر به‌طور قابل توجّهی تغییر یابد و به شهری نسبتاً امروزی تبدیل شود.

[ii] - شهر سگو نیز همانند شهرهای دیگر مالی دربرنامه نوسازی دولت این کشور قرار دارد.

بخش مهمّی‌از کشاورزی این کشور از استان سگو آغاز و تا استان موپتی ادامه می‌یابد زیبا‌‌ترین مناطق گردشگری مالی نیز بین سگو و موپتی واقع شده‌است.

دولت مالی درسال 2010 با کمک کشورهای اسلامی‌ و بانک توسعه اسلامی‌ سد تاوسا را با هدف بهبود وضعیت کشارزی این منطقه در ایالت گائو احداث نمود. این در حالی بود که ساخت سد مزبور از بدو استقلال مالی و نیجر از موارد اختلاف دو کشور محسوب می‌شد و مقامات دولتی نیجر معتقد بودند احداث این سد بر روی رود نیجر، سبب کاهش ورودی آب به کشور نیجر خواهد شد. با این همه به‌دنبال اطمینان خاطر کشورهای عربستان و اتّحادیه اروپا به دولت نیجر مبنی بر حفظ حق آب این کشور، سرانجام سد مزبور در ایالت گائو ساخته شد. احداث سد تاوسا نویدبخش آینده خوبی برای ایالت گائو بوده و موجب تغییر چهره گائو در آینده‌ای نه چندان دور و تبدیل آن به یکی از مناطق مهم کشاورزی و ماهی‌گیری مالی خواهد شد.

1 شهر تمبوکتو علی‌رغم وضعیت محقر و ساختمان‌های قدیمی ‌از زیبایی خاصی برخوردار و در تمام فصول سال مملو از گردشگران خارجی است. شهر با خیابان‌ها و کوچه‌های پر از خاک رس و گرد و غباری که در هوا پراکنده است و منازل نسبتاً بزرگ با بخش‌های اندرونی و بیرونی، ببیشتر به شهرهای قرون سوم و چهارم هجری قمری جهان اسلام شباهت دارد و انسان با قدم زدن در کوچه‌های تنگ و پیچ‌درپیچ آن و مشاهده گله‌های گاو و گوسفند و الاغ‌های بارکش احساس می‌کند به نخستین سده‌های اسلامی ‌بازگشته است. از زیبا‌‌ترین جلوه‌های اسلامی‌ شهر تمبوکتو، نوای روح بخش اذان است که صبح و ظهر و شامگاه در سراسر این شهر کوچک طنین‌انداز می‌گردد. تمبوکتو در حال حاضر به‌دلیل سه مسجد تاریخی سانکوره، بیرگاربیر و سید یحیی که در گذشته‌های دور دانشکده‌های دانشگاه سانکوره به‌شمار می‌رفتند و باوجود گذشت بیش از یک هزار سال، هنوز با صلابت بر جای مانده‌اند، شهرت جهانی دارد. کتابخانه‌های قدیمی‌ با انبوه نسخه‌های خطّی متعلق به قرون اولیه هجری قمری، سبک قرار گرفتن این شهر در حاشیه اقیانوس بی‌کران صحرا و مجاورت با قبایل صحرانشین طوارق نیز بر معروفیت آن افزوده است. سازمان همکاری اسلامی ‌این شهر را در سال 2006 پایتخت فرهنگی جهان اسلام معرفی کرد و بودجه‌ای قابل توجّه را برای بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی تمبوکتو به مسئولان عالی‌رتبه سیاسی کشور اعطا نمود که البته بخش بسیار کمی‌از آن در تمبوکتو هزینه شد!

مردم تمبوکتو بسیار صمیمی، مهربان و بسیار مقید به مراعات دستورات اسلامی‌ هستند و شهر کاملاً رنگ و بوی اسلامی‌ دارد. این امر در مورد زنان مسلمان کاملاً مشهود است. حجاب اسلامی‌در تمبوکتو کاملاً رعایت می‌شود و اکثر مردان در نمازهای جماعت شرکت می‌کنند. مردم این شهر از اطلاعات خوبی پیرامون جهان اسلام برخوردارند.بازارهای جالب محلی این شهر که پر از اجناس وارداتی از کشور موریتانی است، در سراسر غرب آفریقا شهرت دارد.

کتابشناسی

  1. وانگاری ، شیخ احمد ( مدرس قرآن (مارابو)) ، تمبوکتو ، آذر 1387 ( گفت‌وگو)
  2. Saul, 1984: 71-87
  3. مطالعات ميدانی و مشاهدات عينيی نويسنده، باماكو ، سگو و تمبوكتو، 1387

منبع اصلی

عرب احمدی، امیر بهرام(1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 174-176.

نویسنده مقاله

امیر بهرام عرب احمدی