مهاجرت های داخلی مردم قزاقستان
که در این نوع مهاجرت مردم و ساکنین روستاها و شهرهای کوچک و کمتر توسعه یافته بخاطر پایین بودن امکانات رفاهی و عدم وجود کار و اشتغال به شهرهای بزرگتر و توسعه یافته مهاجرت میکنند که بر اساس آمار منتشره از سوی مراکز رسمیدولت قزاقستان بین سالهای ۱۹۹۹-۲۰۱۳ تعداد مهاجران بین منطقهای ۱۴۱ ۷۰۰، نفر بوده است که بتدریج سالانه با ۳,۲ درصد رشد مواجه شده است که بیشترین تعداد مهاجرین از روستاها به شهرهای کوچک و یا از روستاها و شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ کوچ کردهانددر حالی که آستانا پایتخت فعلی قزاقستان و آلماتی پایتخت قبلی و بزرگترین شهر قزاقستان و پس از آن غرب کشور بیشترین سهم را در پذیرش مهاجرین داشتهاندکه به دلیل برخورداری از توسعه شهری، امکانات و زمینههای تولید و رشد اقتصادی و دارا بودن ظرفیت کار و اشتغال، زمینه مهاجرت مردم جویای کار را از روستاها و شهرهای کوچک فراهم کرده است که در نتیجه مهاجرت مردم مناطق روستایی به مناطق شهری به روند شهرنشینی در کشور کمک کرده است. به گزارش آژانس آمار قزاقستان از ابتدای سال ۲۰۱۳ نرخ رشد شهرنشینی در قزاقستان به ۵۴,۹ درصد رسیده است که در کشورهای توسعه یافته، این رقم ۷۰-%۸۰ میباشد.
همچنین در سال ۲۰۱۳، توازن مهاجرت بین منطقهای با تعادل مثبت در چهار منطقه کشور رخ داده است. در آستانه ۱۶۴۶۴ نفر، آلماتی ۱۵۷۵۴ نفر، پاولودار ۲۹۹ نفر و آکتائو۹۶ نفر، در جنوب قزاقستان ۴۹۲۳، در منطقه ژامبول ۴۲۹۴ نفر، شمال قزاقستان ۲۱۲۲ نفر و در شرق قزاقستان ۲۱۰۸ نفر در این سال بخاطر بالاترین تراز منفی مهاجرت که در روستاها رخ داده شده است مردم روستا این اتفاق را جشن گرفتهاند. و در همین سال، بالاترین نرخ بیکاری در پایتخت جمهوری (۵,۷%)، آلماتی (۵,۶%) و منطقه مانگستائو (۵,۷%) ثبت شده است که این رقم نشانگر میزان رشد و توسعه اقتصادی و قدرت جذب این مناطق در مقابل
مهاجرین میباشد.
هرچند مهاجرت مردم از روستاها به شهرها موجب توسعه شهرها میشود ولی به همان میزان روستاها دچار خسارت میشوند و تولیداتی مانند محصولات کشاورزی و دامداری که عموما در روستاها انجام میشود با کاهش مواجه میگردد. که وضعیت ناهنجار کوچ از روستاها و کاهش تولید کشاورزی بیشتر در در مناطق شمالی و شرقی کشور رخ داده است که در نتیجه آن در طول ۱۵سال گذشته جمعیت ۱۶۸ روستا از ۲۹۸ روستا با کاهش جمعیت مواجه شده است[۱]. لذا به خاطر عدم تناسب توزیع جمعیت در مناطق شمالی و جنوبی و روند کاهش جمعیت در مناطق شمالی قزاقستان در سالهای اخیر باعث شده تا مقامات این کشور درصدد اجرای طرح «مهاجرت بزرگ» از جنوب به سمت شمال کشور برآیند و برای چاره جویی این معضل مقامات وزارت بهداشت این کشور اعلام کردهاندکه بهتر است این مهاجرتها تا قبل از سال ۲۰۵۰ که تعداد جنوبیها چهار برابر بیشتر از شمالیها خواهد بود، انجام شود حال آنکه در صورت ادامه روند فعلی پیشبینی میشود در سال ۲۰۵۰ در مناطق شمالی قزاقستان کاهش قابلتوجه جمعیتی تا حدود یک میلیون نفر رخ دهد. وزیر بهداشت اعلام کرده است که برای انتقال جمعیت از جنوب به شمال کشور، دولت چند بسته تشویقی جهت حمایت از مردم جنوب که علاقمند به نقل مکان و سکونت در استانهای شمالی دارند را پیش بینی کرده است که به مورد اجرا گذاشته خواهد شد. و یکی از اهداف توزیع جمعیتی قزاقستان ایجاد زمینه جذب قزاقهای مهاجر از کشورهای دیگر به قزاقستان برای کشاورزی اعلام شده است.
بنابراین، روند موجود مهاجرت در قزاقستان مانع توسعه اقتصادی کشور است که دولت را بر آن داشته تا برای مهاجرتهای داخلی تدابیری بیاندیشد تا با ایجاد امکانات رفاهی و اشتغال مردم روستاها و شهرهای کوچک را به باقی ماندن در روستاها تشویق کند[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
مهاجرت و پناهندگی در قزاقستان؛ جامعه و نظام اجتماعی قزاقستان؛ قزاقستان
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از آژانس آمار جمهوری قزاقستان
- ↑ برگرفته از http://www.mashreghnews.ir/fa/news
- ↑ صابری، اصغر(1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)