مینگ زی(منسیوس)، احیا کننده مکتب کنفوسیوس

مینگ زی(منسیوس)، متفکر بزرگ دوران حکومتهای هم ستیز (از قرن 5 تا قرن 3 پیش از میلاد) و یکی از شاگردان برجستهی مکتب کنفوسیوس بهشمار میرود. وی که در قرن 4 پیش از میلاد زندگی میکرد اهل کشور«جو» و ادامه دهندهی اندیشهی کنفوسیوس شمرده میشود. او بهعنوان حکیم دوم پس از کنفوسیوس (آموزههای کنفوسیوس)، در میان پیروان آیین کنفوسیوس از احترام خاصی برخوردار بود.
اعتقادات مینگ زی(منسیوس)
او از یک سو اعتقاد داشت که باید اندیشمندان بر دیگران حکومت کنند، و از سوی دیگر معتقد بود که روابط حاکم با رعایا بایستی مانند روابط پدر و مادر با فرزندان خود باشد و حاکم باید همچون پدر و مادر به سختیها و مشکلات مردم توجه کرده و مردم هم احترام حاکم را نگهدارند. وی میگفت، مردم بالاتر از همه چیز بوده و اخلاق اساس سیاست است. وی اخلاق را به 4 بخش خیرخواهی، عدالت، رفتار مؤدبانه و عقل تقسیم کرده و معتقد بود که اگر اعضای جامعه با خیرخواهی و عدالت روابط بین خود را تنظیم کنند، ثبات نظام و وحدت کشور تضمین خواهد شد.
او مدتی تدریس می کرد و با کمک شاگردانش هفت مقاله نوشت و آنها را تحت عنوان کتاب«مینگزِی» منتشر ساخت. در این کتاب گفتهها و اندیشههای«مینگزِی» و مناظرههای وی با نمایندگان مکاتب دیگر مطرح شده است. این کتاب به عنوان یک اثر کلاسیک همیشه مورد احترام مردم بوده است.
نیز نگاه کنید به
شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین؛ آیین بومی کنفوسیوس
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی