نمادهای فرهنگی اسپانیا
نمادهای فرهنگی در کشور اسپانیا شامل دون کیشوت، پاسا دبله، فلامنگو، ختا، ساردانا، اوروسکو دِ اُنُر، مونیِرا، ریانخِیرا، کاستِیِرها، ثارثوئِلا است که در ذیل شرح داده شده است:
دون کیشوت
آلونسو کیخانو نام نجیب زاده ای است که قهرمان یکی از معروفترین آثار ادبی اسپانیا و جهان و یکی از پر ترجمه ترین کتاب‌هاست. کتاب دن کیخوته د لا مانچا توسط میگل د سروانتس ساآبدرا نوشته شده و در سال 1605 به طبع رسیده است.
پاسا دُبله
یک نوع موسیقی بین راه رفتن و نوعی رقص است. این مارش، یک اثر موسیقایی است که دارای ترکیبات تعریف شده ای از حرکت و ریتم می‌باشد و در صورتیکه مارشی منظم باشد تعداد مشخصی از افراد در آن شرکت دارند. این سبک موسیقی درسراسر اسپانیا گسترده است، اما در والنسیا به‌دلیل وجود آیین گروه های موسیقایی خیابانی وارتباط آن‌ها باجشن‌ها و مراسم سنتی، بسیار رایج است. این موسیقی ارتباط تنگاتنگی با جشنواره‌های گاوبازی دارد.
فلامنکو
فلامنکو یک سبک موزیک و رقص است که از قرن 18 در آندالوسیای غربی گسترش پیدا کرد. توسعه و رواج آن تا حدزیادی تحت تاثیر کولی‌های اندلس بوده است. آوازخواندن، نواختن گیتار و رقصاز جنبه‌ها یاصلیفلامنکو است. فلامنکو به یکی از چهره‌های کلیدی فرهنگ اسپانیایی درسراسر جهان تبدیل شده است.
خُتا
ختا یک نوع رقص رایج در منطقه اسپانیاست. در مناطق مختلف انواع متفاوتی از این رقص وجود دارد. رقص ختای آراگون بسیار معروف است اما ختای لامانچا، کاستیا و لئون، ناباررا و ریوخا، کوه‌های کانتابریا، آستوریاس، گالیسیا، اکسترمادورا، آلتا آندالوسیا، والنسیانا و مورسیا نیز محبوب هستند. به عنوان یک کار نمایشی، ختا با رقص و آواز و قاشقک همراه است و اجراکنندگان معمولاً لباس‌های محلی می‌پوشند. در والنسیا و همینطور در کاتالونیا و به خصوص مناطق اِبرو (آمپوستا،تورتسا) قبلاً، ختا در مراسم‌های تدفین انجام می‌شد.
ساردانا
ساردانا یک رقص گروهی و دایره وار است که اصالتاً متعلق به جزیره ی ایتالیایی سِردِنیا بوده و به‌طور سنتی در کاتالونیا، آندورا و منطقه فرانسوی(روسلون) انجام می‌شود.
اوروسکو دِ اُنُر
یک رقص باسکی است که برای تکریم و ادای احترام انجام می‌شود. این رقص همراه با نوای یک نوع خاص فلوت و یک رقاص می‌باشد و در عروسی‌ها، در مراسم تجلیل و قدردانی و برنامه‌های عمومی شمال اسپانیا بسیار مرسوم است: پاییس باسکو، ناباررا و در حدی کمتر در مناطقی از بورگوس.
مونیِرا
مونیرا (در زبان گایگو به معنی فرز) یک رقص محبوب در گالیسیا و آستوریاس است که همراه با رقص و آواز و نوای نی انبان، طبل یا درامر، دایره زنگی، تمبور و دهل می‌باشد.
ریانخِیرا
یک ترانه‌ی محبوب گالیسیایی است که به سمبل فرهنگی گالیسیا تبدیل شده و به طور خاص متعلق به کولونی‌های مهاجرین و آواره ها می‌باشد.
کاستِیِرها
کاستیر شخصی است که در ساخت کاستِل شرکت می‌کند(واژه ای کاتالان به معنی قلعه). نام سنت مخصوص برخی نواحی کاتالان و والنسیا، به خصوص تاراگونس، آلتا کمپ، آلتو پندس و ریبرا آلتا می‌باشد و ریشه آن به مویخرانگا دِ آلخِمِسی والنسیا بر می‌گردد. این رسم شامل بالابردن برجه‌ای انسانی در چندین طبقه می‌شود.
ثارثوئِلا
ثارثوئِلا شکلی از موسیقی تئاتری یا نوعی موسیقی نمایشی اسپانیاست که دارای سه قسمت است: بخش نواها، بخش آواها و بخش کلامی. ثارثوئِلا با اپرا تفاوت دارد. در آن به اسپانیایی خوانده می‌شود و به جای از بر خوانی‌های اپرا شامل بخش‌های کلامی است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
نمادهای فرهنگی ژاپن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی کانادا؛ نمادهای فرهنگی کوبا؛ نمادهای فرهنگی چین؛ نمادهای فرهنگی تونس؛ نمادها و سمبل های فرهنگی آرژانتین؛ نمادها و سمبل های فرهنگی فرانسه؛ نمادهای فرهنگی مالی؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سودان؛ نمادهای فرهنگی زیمبابوه؛ نمادها و سمبل های فرهنگی اردن؛ نمادها و سمبل های فرهنگی سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.wikimedia.org/los%20s%C3%ADmbolos%20de%20Espa%C3%B1a
- ↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)