وضعیت مسکن در چین
در گذشته‌ی نه چندان دور، در گوشه و كنار چین مردم اغلب از مشكل مسكن سخن می‌راندند و داشتن خانه‌ی مسكونی شخصی برای بیشتر آنان به یک رؤیا شباهت داشت، اما 30سال و اندی پس از اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز، به ویژه در شهرهای بزرگ این كشور، كمتر خانواده‌ی سه نفره را می‌توان یافت كه آپارتمان مسكونی شخصی نداشته باشند.
حال آنكه سه دهه پیش چنین خانواده‌هایی یا فاقد چنین امكانات بودند و یا منزل مسكونی آنان حداكثر یک اتاق آن هم بدون حمام و آشپزخانه بود. در آن زمان مردم نیز توقع زیادی نداشتند، چرا كه سیاست واحدی در سراسر كشور اجرا می‌شد و در آن وضعیت نابسامان توزیع آپارتمان مسكونی به عنوان یک امتیاز اجتماعی محسوب می‌شد. ولی امروز، همگام با تغییرات شگرف ایجاد شده در تمام جنبه‌های زندگی مردم، چینی‌ها در عرصه‌ی مسكن نیز شاهد یک انقلاب و تحولات بنیادین هستند. لذا، بسیاری از مردم از درآمد بیشتری برخوردار شده و توانسته‌اند برای خود خانه و آپارتمان مسكونی بهتری خریداری نمایند. متراژ برخی از این خانه‌ها كه دارای چندین اتاق خواب و سایر تجهیزات هستند، به بیش از200 متر مربع می‌رسد. در حقیقت، در چند دهه‌ی گذشته، مساحت سرانه‌ی فضای زندگی به مراتب افزایش یافته است و طبق گزارش اداره‌ی آمار ملی، متوسط سرانه‌ی فضای مسكونی جمعیت شهری به 15/5متر مربع رسیده، حال آن كه این میزان در دهه‌ی1990 تنها 9/9 متر مربع بوده است.
نیز نگاه کنید به
رفاه اجتماعی در چین؛ شيائو كانگ
منبع اصلی
سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.399-401.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی