کناره گیری دنگ شیائوپینگ از قدرت
مائو که نسبت به طرح های اصلاحات اقتصادی لیو شائوچی و دِنگ شیائوپینگ مشکوک شده بود، با اجرای انقلاب فرهنگی در سال1966، ورق را برگرداند و تمام قدرت حزب و دولت را در اختیار خود و طرفداران افراطیش گرفت و لیو و دِنگ را وادار به کناره گیری از تمام پست های حزبی و دولتی کرد.
در سال1966، دِنگ و لیو هدف اصلی مبارزات دوران انقلاب فرهنگی واقع شدند. چون هر دو در خصوص چگونگی روند توسعهی اقتصادی چین با مائو اختلاف نظر داشتند. مائو می ترسید که جایگاه رهبری و نقش انقلابیش از سوی این دو نفر خدشه دار شود.
مائو علیرغم اذعان به توانایی های دِنگ از این که او بدون مشورت با او تصمیم می گیرد همیشه ناراحت بود. لذا، دِنگ و لیو توسط افراطیون گارد سرخ مائو کاملا تحقیر و مورد انتقاد قرار گرفته و پس از محاکمه تمام موقعیت ها و پست های دولتی و حزبی خود را از دست داده و دِنگ از سال1969تا1973 به همراه خانواده اش به بخش دور افتادهای در استان جیانگ شی در جنوب تبعید گردید.
در این مدت او مشغول مطالعه ی آثار مائو و کارل مارکس و کار در یک تعمیرگاه تراکتور شد. در مدت 4سال اقامت اجباری دِنگ در جیانگ شی، فرزندان وی نیز بارها از سوی اعضای گارد سرخ مورد اهانت و شکنجه واقع شده و پسر بزرگ او که دانشجوی رشتهی فیزیک در دانشگاه پکن بود از پنجره به بیرون انداخته شد که موجب معلولیت دائمی وی گردید[۱].
نیز نگاه کنید به
دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین؛ اجرای انقلاب فرهنگی در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.240.