مناطق گردشگری تونس

حمامات سوسه، مهدیه، تونس، منستیر، بنزرت، طبرقه، جم و صفاقس مهم‌ترین مناطق ساحلی تونس، به‌ویژه برای شناکردن و بازی گلف هستند و شهرهای قیروان، توزر، قابس، نفیضه و قفصه نیز برای گردشگرانی‌که به صحرا و بیابان علاقه دارند، امکانات خوبی را فراهم کرده است. حمام آب‌گرم منطقه قربص و منطقه کوهستانی عین‌دارهم نیز بسیار دیدنی است و مناظر طبیعی زیبایی دارد. تونس

شهر تونس تفریحگاه بسیاری از حاکمان تونس، به‌ویژه در دوران اغلبیا نبوده است (ابن ابی دینار، ۱۶:۱۲۸۶). تونس در منابع قدیمی «احد القیروانیین» خوانده می‌شد؛ این شهر برای نخستین‌بار در عصر حفصیان، پایتخت مغرب الادنی در نظر گرفته شد و از عصر همین دولت بود که این شهر اهمیت پیدا کرد (ناصری طاهری، ۳۵۸:۱۳۷۵) و امروزه، از مهم‌ترین مناطق بازدید جهانگردان است و از امکانات گردشگری بسیار خوبی به‌ویژه در منطقه ساحلی قمرت برخوردار است. سواحل دریایی تمیز، هتل‌های فاخر و زمین‌های گلف بسیار زیبا به همراه آثار باستانی رومی و بناهای تاریخی اسلامی مجموعه گردشگری

a ۱۲۷

۱۲۸

دلچسبی را برای مهمانان خارجی این کشور فراهم کرده است. مهم‌ترین مناطق دیدنی پایتخت تونس به شرح زیر است: قرطاج. مجموعه‌ای از بقایای قدیمی شهر قرطاج و آثار رومی، مانند حمام، آمفی‌تئاتر و عبادتگاه رومیان است. آغاز تاریخ شهر قرطاج را هشت هزار سال پیش از میلاد گفته‌اند.

مدینه عتیقه. بخش قدیمی تونس با مرکزیت القصبه است و نخست‌وزیری و برخی از وزارتخانه‌های تونس در آن قرار دارد. دروازه‌های قدیمی. دروازه‌های شهر تونس قدیمی، مانند باب البحر (قرن ۳ ق)، باب علیوه (قرن ۸ ق)، باب فله (قرن ۸ق)، باب الخضراء (قرن ۸ ق)، باب سعدون (قرن ۸ ق)، باب سویقه و باب العسل (قرن ۱۰ ق).

منطقه توریستی المرسی. منطقه‌ای سرسبز و زیبا در شمال شهر با هوایی بسیار فرح‌بخش و نسیم روح‌نواز درکنار دریای مدیترانه. منطقه توریستی سیدی بوسعید. منطقه‌ای سرسبز و زیبا در شمال شهر و مشرف به دریای مدیترانه با بندری کوچک برای قایق‌های تفریحی که نامش را از ابوسعید باجی از بزرگان صوفیه مدفون در این منطقه‌گرفته است. بازار صنایع‌دستی و خالکوبی آن برای گردشگران جالب است، به این منطقه جبل‌المنار یا مرسی قرطاجه نیز گفته می‌شود.

منطقه توریستی قمرت. منطقه‌ای ساحلی با هتل‌های زیبا و آرامشی مثال‌زدنی که در حاشیه شمال شهر قرار دارد.

مرکز موسیقی نجمه الزهراء. این مکان زیبا که به قصر بارون نیز معروف است در منطقه سیدی بوسعید قرار دارد و در حال حاضر مرکز موسیقی عربی مدیترانه‌ای است.

جامع زیتونه، از مهم‌ترین مساجد قدیمی جهان اسلام که در قرن دوم ساخته شده است و خراسانی‌ها نیز در ساخت آن مشارکت داشته‌اند؛ نام یکی از درب‌های ورودی آن «باب بنی خرسان» است. موزه باردو. «موزه علوی» نام نخستین موزه باردو بود. آثاری از دوران ماقبل تاریخ و دوران اسلامی، مانند قرآن آبی، فسیفساء، مجسمه‌ها و جواهرات در آن نگهداری می‌شود.

خیابان بورقیبه. این خیابان که نقشه آن از خیابان شانزلیزه فرانسه و فرانسویان از چهارباغ اصفهان گرته‌برداری کرده‌اند، معروف‌ترین خیابان شهر تونس است که از شرق به میدان ساعت و از غرب به باب البحر منتهی می‌شود و معروف‌ترین مقاهی، فروشگاه‌های تونس، تئاتر شهر، سینماها و بیشتر مراکز فرهنگی تونس در این خیابان قرار دارد.

باغ بلفیدر. این باغ با صد هکتار در مرکز شهر و در مجاورت میدان پاستور قرار دارد و از باغ‌وحش آن بازدید عمومی می‌شود. دریاچه لاک پلاس. این منطقه در مسیر المرسی قرار دارد و مکانی تفریحی است و شهربازی تونس در کنار آن است.

بندر حلق‌الوادی. این منطقه از بنادر مهم تونس است و مسافرت دریایی به اروپا از آنجا صورت می‌گیرد.

قبرستان تاریخی جلاز یا زلاج. این قبرستان تاریخی در جنوب شهر تونس قرار دارد و دارای قدمتی هفتصدساله است. خانقاه

a ۱۲۹

۱۳۰

یا مغاره ابوالحسن شاذلی که از بزرگان تصوف در تونس و دیگر کشورهای اسلامی است، در بالای تپه‌ای مشرف به این‌گورستان قرار دارد و خاستگاه یکی از قیام‌های مهم مردم تونس در سال ۱۹۱۱ میلادی است. حمامات

حمامات از مهم‌ترین شهرهای توریستی تونس است. مدینه عتیقه، ساحل، یاسمین حمامات، رباط، موتورسواری ،(Quad) پارک ملی، باغ‌وحش فریگویا از مهم‌ترین مناطق دیدنی آن است. این شهر شامل دو بخش حمامات شمالی و حمامات جنوبی است. یاسمین حمامات از قطب‌های گردشگری و از زیباترین مکان‌ها برای جهانگردان است؛ غالب هتل‌های آن بیش از سه ستاره دارند و فروشگاه‌های صنایع‌دستی متنوع آن برای خرید مناسب است. دولت تونس قصد دارد، تخت‌های هتل‌ها و مراکز اقامتی یاسمین حمامات را به ۲۰ هزار عدد برساند. پارک آبی کارتاژلند و پارک علاءالدین آن نیز دیدنی است.

سوسه

سوسه در ۱۴۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد و از شهرهای ساحلی باستانی تونس است که به دست فینیقی‌ها در هزاره نخست پیش از میلاد مسیح (ع) ساخته شده است، نام قدیمی آن حضرموت بوده است و مسلمانان آن را المحروسه نام‌گذاری کرده‌اند و امروزه، به جواهر ساحل مشهور است. هوای آن معتدل مطبوع است. این شهر در سده نخست هجری مکانی برای کارگاه کشتی‌سازی ناوگان دریایی بود و در دوران اغلبیان در سده دوم قمری بود که به رباط و

قلعه‌ای مستحکم تبدیل شد. سوسه قطب گردشگری تونس است و مهم‌ترین مناطق گردشگری آن به شرح زیر است:

رباط. قلعه‌ای مستحکم برای استقرار نیروهای دفاعی شهر بوده و امروزه، مکانی برای بازدید گردشگران است.گفتنی است از رباط‌های تونس به‌منزله خانقاه و مکانی جهت چله‌نشینی صوفیان و انجام مناسک عبادی استفاده می‌شده است.

جامع سوسه. این مسجد که در کنار رباط قرار دارد، به سال ۲۳۶ قمری(۸۵۱م)، یعنی دوران حکومت اغلبیان ساخته شده و از قدیمی‌ترین مساجد تونس است. اغلب اختتامیه سالانه مسابقات ملی قرآن کریم تونس در این مسجد و با حضور مقامات حکومتی برگزار می‌شود. کنگره‌های شهر، اسوار، یا همان دیوارها و کنگره‌های قدیمی شهر است که تاکنون باقی مانده است.

بندر قنطاوی، بندری کوچک و زیبا که لنگرگاه قایق‌های مسافرتی است که اغلب از اروپا به تونس می‌آیند.

سرداب مردگان، این سرداب‌ها دارای۲۴۰ گور است و ۱۵۰۰۰ جنازه به شعاع پنج کیلومتر در آن دفن شده است و اکنون حفاری و شناسایی آن در حال انجام است. شایان ذکر است که نام سوسه با نام شوش از شهرهای باستانی ایران قرابت بسیاری دارد و از آنجا که مرزهای قلمرو پادشاهی هخامنشیان تا شمال آفریقا امتداد داشته است، این قرابت تأمل‌برانگیز است.

شهر سادات حسینی. مساکن نام شهری در ۱۲ کیلومتری جنوب سوسه است، نام اصلی آن مساکن الاشراف است.کلمه اشراف به معنای سادات و فرزندان رسول خدا (ص) است. بناهای نخستین این شهر در

a ۱۳۱

۱۳۲

دوران حفصی (قرن هفت هجری) ساخته شده و محل زندگی سادات حسینی بوده است که در قرن سوم هجری از مشرق به مغرب آمدند و مدتی در قیروان ساکن شدند؛ اما به دلیل تفرقه و فتنه ایجادشده، برخی از آنها به کشور مغرب کوچ کردند و عده‌ای نیز به این منطقه آمدند و ساکن شدند. امروزه، قبور سادات در این شهر مورد تعظیم و احترام مردم است و مکانی برای توسل به اهل‌بیت (ع) است.

نابل

شهر نابل در ۶۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد و از شهرهای ساحلی زیبای تونس است، این منطقه به‌دلیل قرارگرفتن در جهت کعبه، قبله مسلمانان، به الوطن‌القبلی معروف است، نابل از مهم‌ترین مناطق گردشگری و مراکز ساخت صنایع‌دستی، به‌ویژه ظروف سفال و سرامیک و نیز وسایل چوبی است. صدوپنجاه هتل با ۴۵ هزار تخت در این شهر آماده پذیرایی از جهانگردان است و بیشتر هتل‌ها نیز سه ستاره است. انگور، پرتقال و لیموترش نابل در تمامی تونس معروف است.

طبرقه

این شهر بسیار زیبای ساحلی در استان جندوبه در شمال تونس با ۱۷۰ کیلومتر فاصله از پایتخت قرار دارد و دارای تاریخی چندهزارساله است و از معدود مناطق جهانگردی است که در کنار دریا از طبیعت کوه و جنگل نیز بهره‌مند است. طبرقه به مروارید سواحل تونس معروف است و دارای مروارید و مرجان‌های قشنگی است، قلعه طبرقه در مکانی مشرف به دریا قرار دارد. سالانه جشنواره بین‌المللی موسیقی جاز با شرکت کشورهای گوناگون در

آن برگزار می‌شود. طبرقه به هجده هتل با پنج هزار تخت مجهز است و فرودگاه بین‌المللی آن ظرفیت استقبال از ۲۵۰ هزار مسافر را دارد. «دار اسماعیل» از هتل‌های زیبای این شهر است. منستیر

این شهر ساحلی در فاصله ۱۷۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد و در زمان فینیقی‌ها به نام روسبینا خوانده می‌شد و امروزه، خواهرخوانده شهر مونستر آلمان است. فاصله آن تا سوسه ۲۴ کیلومتر و تا قیروان۸۰ کیلومتر است. مهم‌ترین مناطق دیدنی آن ساحل دریا، رباط، جامع کبیر، دریاچه نمک و بندر آن است و مهم‌ترین دانشکده دندان‌پزشکی تونس در این شهر واقع است. حبیب بورقیبه از اهالی منستیر بود و پس از فوتش در این شهر دفن شد و مقبره مجللی برای او ساخته شد که شکل موزه نیز دارد و گردشگران از آن بازدید می‌کنند. رباط منستیر، که در سال ۱۸۰ هجری ساخته شد، نخستین رباط تونس است.

بوللاریجیا

این منطقه باستانی که قدمت آن به دوران فینیقی و رومی بازمی‌گردد، در ۱۸۰ کیلومتری تونس قرار دارد و شامل ساختمان‌های رومی، مانند آمفی‌تئاتر، حمام، معابد و منازل در محوطه‌ای وسیع است. جم

کاخ باستانی جم یا آمفی‌تئاتر «توسیدروس» یا «تزدروس» که در منابع اسلامی به کاخ جادوگر (قصر الکاهنه) معروف است، از بزرگ‌ترین بناهای رومی است که «قیصر هدرین» دستور ساخت آن را در سال ۱۲۵ میلادی به مناسبت بازدیدش از افریقیه صادر

۱۳۳

. d)

۱۳۴

کرد. این بنای سه‌طبقه دارای ۱۵۰ متر طول و عرضی ۱۲۵ متر است و ارتفاع آن نیز به ۳۶ متر می‌رسد و گنجایش ۳۰ هزار نفر را دارد. یونسکو این بنا را در سال ۱۹۷۹ به‌منزله بخشی از میراث جهانی ثبت کرد. بخش‌هایی از فیلم معروف اسپارتاکوس در این مکان ساخته شده است، این بنای تاریخی در دوران عثمانی‌ها و با هدف شکست مقاومت مردمی که برای فرار از مالیات به آن پناه برده بودند، به توپ بسته شد و بخشی از آن تخریب گردید. جشنواره بین‌المللی موسیقی سمفونی تونس سالانه در این مکان برگزار می‌شود.

جربه

شهر جربه معروف به جزیره رؤیاها با قدمتی چندهزارساله است که در جنوب شرقی تونس و در منطقه‌ای موسوم به خلیج قابس قرار دارد. کثرت مساجد قدیمی و شکل هندسی آن به همراه گورهای باستانی موجود در اطراف این جزیره بسیار تماشایی است، این جزیره از زمان‌های قدیم محل سکونت بربرها بوده است و امروزه، بیشتر ساکنان آن را مسلمانان اباضیه و اقلیت یهودی‌ها تشکیل می‌دهند که به‌گونه‌ای مسالمت‌آمیز در کنار هم زندگی می‌کنند. مهم‌ترین مناطق دیدنی این جزیره بسیار زیبا عبارت است از: معابد رومی، مانند معبد کابیتول و معبد لیهرپاتر، معبد جیغطیس، مسجد فضلون، برج غازی مصطفی، موزه، جاده رومی و معبد غریبه".

۱، این برج در زمان حفصیان ساخته شد. بیش از ۵ هزار نفر از ارتش اسپانیا که در جنگ با ترکان عثمانی به سال ۱۵۶۰ در این برج پناه‌گرفته بودند، کشته شدند و سرهایشان را عثمانی‌ها از تن جدا کردند و پشته‌ای بزرگ از آن درکنار این برج ساختند که تا سال ۱۸۴۸ باقی بود.

۲ سالانه‌گردهمایی مهمی از یهودیان در این معبد که گویند سنگی از هیکل سلیمان در آن قرار دارد، برگزار می‌شود.

مهدیه

شهر زیبای مهدیه با ۴۹۰ هزار نفر جمعیت در سواحل شرقی تونس قرار دارد. این شهر که در فاصله ۲۵۰ کیلومتری پایتخت واقع است، خاستگاه حکومت فاطمیان و از مهم‌ترین پایتخت‌های افریقیه بوده است، عبیدالله مهدی در دوران خلافتش چون با حرکت‌های ضد فاطمی شدیدی روبه‌رو بود، چاره‌کار را در آن دید تا، مانند دولت‌های پیشین در مغرب پایتختی جدید بنا کند. شهر مهدیه را که در فاصله شصت مایلی جنوب قیروان و از سه جهت به دریا متصل بود، بنا کرد، این شهر که در سال ۳۰۵ قمری بنا شد، مرکز کشتی‌سازی فاطمیان و دارای دکان‌ها و محلات مختلف صنفی بود و شهر دیگری نزدیک آن به نام زویله ساخت تا محل سکونت صاحبان صنوف باشد (ناصری طاهری، ۱۳۷۵: ۲۷۹)؛ شنیدن نام مهدیه برای گردشگران ایرانی‌که به این شهر مسافرت می‌کنند، یادآور مهدی موعود (عج) است؛ حال آنکه این اسم از عبیدالله مهدی از خلفای فاطمی گرفته شده است، البته مهدویت از مؤلفه‌های مهم عقیدتی فاطمیان بوده است، مهدیه در سال ۱۹۹۹ میلادی از سوی یونسکو به‌منزله شهر نمونه تاریخی و گردشگری برگزیده شد، از مهم‌ترین مناطق تاریخی گردشگری مهدیه می‌توان از این اماکن نام برد: سقیفه یکحلة. این بنا اصلی‌ترین دروازه قدیمی شهر بوده است. تاریخ ساخت آن را ابتدای قرن چهارم هجری (ده میلادی) دانسته‌اند.

۱۳۵

مسجد جامع. تاریخ ساخت این مسجد که مخصوص خلیفه فاطمی و حواشی او بوده است، به آغاز قرن چهارم هجری می‌رسد. از ویژگی‌های مهم این مسجد، نداشتن ماذنه است.

۱۳۶

بندر شهر، از قدیمی‌ترین بنادر شمال آفریقاست که در حال حاضر هم فعالیت دارد.

برج عثمانی، این برج را عثمانی‌ها در قرن ۱۶ میلادی ساختند. ساحل زیبا. ساحل مهدیه چه در شمال و چه در شرق این شهر از تمیزترین و زیباترین سواحل تونس است. غواصی و صید ماهی و مرجان از تفریحات دریایی لذت‌بخش گردشگران است.

بازار سنتی، بخش قدیمی شهر دارای بازاری سنتی با مغازه‌های متعدد صنایع‌دستی است، ماهی، زیتون و طلای سفید مهدیه معروف است، حضور چند خانواده پزشک ایرانی در این شهر و طبابت و حسن خلق ایشان خاطره خوشی از ایرانی‌ها را در ذهن مردم باقی گذاشته است.

قیروان

قیروان پایتخت فرهنگی تونس است و در سال ۲۰۰۹ میلادی، پایتخت فرهنگی جهان اسلام معرفی شد. این شهر که در ۱۶۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد، نام خویش را از فارسی معرب کاروان (مؤنس، بی‌تا: ۱۵۳)، به معنای مکان استقرار قافله‌گرفته است (ابویعرب، ۱۹۸۶: ۱۵۷)، دلیل این نام‌گذاری نیز حضور خراسانیان در فتوحات إفریقیه است. البته کلمه قیروان برای عرب جاهلی نیز به همین معنا مفهوم بوده است؛ امرؤالقیس شاعر جاهلی می‌گوید: «و غارة ذات قیروان کان اسرابها الرعال» (مؤنس، بی‌تا: ۱۵۳). شهر قیروان که امروزه، جایگاهی، مانند شهر قم برای ایران دارد، در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری به دست عقبه بن نافع فهری ساخته شد. اهمیت قیروان در إفریقیه، مانند فسطاط در مصر بود و از این مکان بودکه

فتح دیگر مناطق إفریقیه و اندلس برای مسلمانان هموار شد. قیروان پیش از قرطبه اندلس و فاس مغرب نخستین مرکز علمی مسلمانان بود و در زمان اغلبیان به پایگاه دینی و علمی بلندآوازه‌ای در مغرب اسلامی تبدیل شد. اغلبیان جامع قیروان را دوبار توسعه دادند. از مناطق دیدنی قیروان می‌توان به این اماکن اشاره کرد:

مقام صحابه پیامبر اکرم (ص). این مکان که به مقام سیدی صحبی نیز معروف است، مقبره ابوزمعه‌ی بلوی از صحابه پیامبر اکرم (ص) و اصحاب الشجره است. او که در فتح إفریقیه شرکت داشت، به سال ۳۴ قمری در نزدیکی قیروان به شهادت رسید. تونسی‌ها او را سید و صاحب الشعرات می‌دانند و معتقدند تعدادی از موهای محاسن پیامبر (ص) را با خود به همراه داشته است. تاریخ بنای این مکان که برای تونسی‌ها بسیار مقدس و محترم است، به سال ۱۰۷۱ قمری برابر با ۱۶۶۳ میلادی می‌رسد. بسیاری از مراسم اجتماعی تونسی‌ها، مانند مناسبت‌های دینی، شروع زندگی مشترک زوج‌های جوان و مراسمی همچون ختنه‌سوری از این مکان آغاز می‌شود. قرائت قرآن و اجرای برنامه گروه‌های تواشیح سنتی قیروان از دیگر فعالیت‌های این مرکز دینی فرهنگی است. در کنار این مکان مدرسه علمیه‌ای قرار دارد که طلاب علوم دینی در آن به تحصیل علوم اسلامی مشغول بوده‌اند. این مدرسه دینی پس از استقلال تونس تعطیل شده است.

جامع عقبه بن نافع. این مسجد قدیمی از مهم‌ترین مساجد در غرب جهان اسلام و از زیباترین معماری‌های موجود در مغرب عربی است که عقبه بن نافع در سال ۵۰ یا ۵۱ قمری آن را ساخته است و در طول تاریخ توسعه پیدا کرد.

۱۳۷

۱۳۸

سیستم آب‌رسانی اغلبیان. فسقیات یا برکه اغالبه یک سیستم آب‌رسانی شهری است، از آنجا که منطقه قیروان در بیابان قرار دارد و همواره از مشکل کمبود آب رنج می‌برده است، این مکان را ابو ابراهیم بن اغلب در سال ۲۴۸ قمری (۸۶۲م) ساخت؛ آب‌رسانی شهر را مکانیزه کرد و مشکل کم‌آبی را برطرف ساخت. این اثر از مهم‌ترین نمونه‌های فنی مهندسی تمدن اسلامی است.

مسجد سه در. این مسجد از قدیمی‌ترین مساجد قیروان است که در سال ۲۵۲ قمری ساخته شده است و در ساخت آن از معماری و خط خاص قیروان استفاده شده است.

موزه رقاده. موزه ملی هنرهای اسلامی رقاده در مکان شهر قدیمی رقاده ساخته شده است. رقاده در قرن سوم هجری ساخته شد؛ اما امروزه، اثری از آن نیست. در این موزه آثاری تاریخی، مانند ظروف سفالی، مسکوکات و خطوط نگهداری می‌شود.

بازار قدیمی. شهر قیروان به جهت موقعیت سیاسی که در طول تاریخ داشته است، محل رفت‌وآمد قافله‌ها و کاروان‌های تجاری بوده است و بازار آن قدمت بسیاری دارد. از مهم‌ترین کالاهای قیروان به فرش وگلیم و شیرینی‌ها، به‌ویژه شیرینی به نام «المقروض» می‌توان اشاره کرد که در تونس مشهور است. صفاقس

این شهر پایتخت اقتصادی تونس است و در فاصله ۲۷۰ کیلومتری تونس قرار دارد. مهم‌ترین مناطق دیدنی آن عبارت است از: مسجد جامع، قصبه، برج النار، هتل حدادین، موزه هنر، موزه آثار باستانی و مناطق رومی، مانند تینا و اشولا.

قابس

«تاکاپا» شهری در ماقبل تاریخ بود که نابود شد و «قابس» در هزاره پیش از میلاد در همان مکان ساخته شده است. مزار سیدی ابولبابه انصاری از صحابه پیامبر اسلام (ص)، مدرسه ملاصقه، کارگاه‌های شال‌بافی، موزه و مناطق سرسبز صحرایی از مهم‌ترین امکان گردشگری این شهر شیعه‌نشین است. توزر

توزر شهری صحرایی و در فاصله ۴۳۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد. مدینه عتیقه و واحه‌های آن از مناطق دیدنی این شهر است. رودهای جرید و غرسه در کنار آن قرار دارد. هرساله جشنواره‌های صحراگردی و گردشگری بیابانی در این منطقه برگزار می‌شود و هزاران توریست را به خود جذب می‌کند.

قرقنه

جزیره قرقنه متشکل از جزیره‌های کوچک و در ۲۰ کیلومتری ساحل صفاقس قرار دارد، صید اختاپوس یا هشت‌پا در آن معروف است. دوز

«دوز» دروازه صحرای تونس است و در فاصله۵۵۰ کیلومتری پایتخت قرار دارد، جشنواره بین‌المللی صحرا، سالانه در این شهر برگزار می‌شود. شترسواری، اسب‌سواری و برخاستن عقاب از مهم‌ترین برنامه‌های گردشگری دوز است، این جشنواره در سال ۱۹۱۰ راه‌اندازی شده است.

۱۳۹

. d)

۱۴۰

بنزرت

بندر بنزرت در شمال شهر تونس قرار دارد و در گذشته «صطفوره» نامیده می‌شده است (ابویعرب، ۱۴:۱۹۸۶). پل معلق، ساحل و اماکن تاریخی آن دیدنی است.

کاخ‌ها

کاخ‌های بسیار زیبایی در تونس وجود داردکه بیشتر آن در دوران حفصیان و مرادیان عثمانی ساخته شده است.سنگ مرمر، گچ و چوب مهم‌ترین مصالح به‌کاررفته در این ساختمان‌هاست و رنگ‌های سفید و آبی رنگ غالب است. سبک هندسه معماری ایرانی، موریسکی، اندلسی و عربی در این آثار دیده می‌شود. مهم‌ترین کاخ‌های تونس به شرح زیر است:

دار بای. این قصر امروزه، ساختمان نخست‌وزیری حکومت تونس است. تاریخ ساخت آن به سال ۱۶۶۶ میلادی برمی‌گردد و در بخش قدیمی شهر تونس، واقع در نهج سیدی بن عروس نزدیک جامع سیدی بن عروس در منطقه قصبه قرار دارد.

کاخ کامله، این کاخ در آغاز قرن ۱۹ میلادی ساخته شده و در شهر تونس در منطقه‌ای بین المرسی و قمرت قرار دارد.کنسول فرانسه به‌دلیل زیبایی‌اش آن را کامله نامیده است.

قصر خزندار. این قصر امروزه، مرکز ملی تئاتر تونس است. قصر باردو. این کاخ را اندلسی‌ها برای حفصیان در حومه شهر تونس ساختند.حسین بن علی، مؤسس سلسله حسینیون (۱۷۰۵-۱۷۳۵ م)، آن را بازسازی کرد و پس از مدتی به مرکز اقامت و فرمانروایی

«بایات» تونس تبدیل شد. این کاخ در فهرست میراث جهانی ثبت شده است.

قصر خیرالدین پاشا. این کاخ که در بخش قدیمی شهر تونس واقع است، به سال ۱۸۶۰ میلادی و خیرالدین پاشا در مدت ده سال آن را ساخته است. این مکان در سال ۱۸۸۱ میلادی فروخته شد و برای مدتی مدرسه یهودی‌ها بود.

دار بن عبدالله. این ساختمان شخصی را که در شهر تونس قرار دارد، یک تاجر ابریشم تونسی به نام طاهر بن عبدالله در سال ۱۸۷۵ خریداری کرد و در سال ۱۹۴۱ به دیوان دارالفنون واگذار گردید و در سال ۱۹۸۷ میلادی به موزه هنرهای مردمی تبدیل شد.

دار اصرم. سابقه این کاخ که در کنار جامع سیدی محرز شهر تونس قرار دارد، به قرن هیجده میلادی می‌رسد و امروزه به مرکز فرهنگی به نام طاهر حداد تغییر کاربری داده است.

دار بن عاشور. این کاخ در منطقه مرسی واقع در شمال شهر تونس است و محمد عزیز بوعتور از نخست‌وزیران دوران عثمانی و جد مادری طاهر بن عاشور مفسر، آن را در۱۸۶۰ خریداری کرد. این مکان در ۱۹۲۰ میلادی به «دار بن عاشور» تغییر نام داد. قصر زروق. در نیمه دوم قرن ۱۹میلادی، این کاخ را احمد زروق، از ژنرال‌های سنگدل دوران حسینیون، در منطقه ساحلی قرطاج شهر تونس ساخته است و در سال۱۹۸۳به مؤسسه ملی ترجمه و تحقیق و پژوهش‌ها تبدیل گردید و از ۱۹۹۲ میلادی به نام بیت‌الحکمه تغییر نام داد.

۱۴۱

۱۴۲

قصر سعید. این کاخ متعلق به قرن ۱۹میلادی و در کنار موزه باردو قرار دارد و اکنون در اختیار موزه تاریخ معاصر تونس است. قصر نجمه الزهراء. این کاخ امروزه، در اختیار مرکز موسیقی عربی مدیترانه‌ای تونس قرار دارد.

قصر منام. مالک قدیمی این کاخ فردی به نام «انطینیوباس» بوده است و در نزدیکی قصر باردوی شهر تونس قرار دارد و در سال ۱۹۵۸ میلادی به تصرف دولت درآمد.

کاخ جلولی، ساختمان این کاخ که در بخش قدیمی شهر تونس قرار دارد، در سال ۱۷۹۶ میلادی آن را یک تونسی اهل صفاقس خریداری کرد و اکنون ملک شخصی است.

قصر ورده، این کاخ در شهر منوبه قرار دارد و از سال ۱۹۸۹ میلادی به موزه ملی ارتش تبدیل شده است.