معماری دوران سلسله ی چینگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''معماری دوران سلسله­ی«چینگ»    '' == سلسله­ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ی سبک معماری سلسله­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ها بیشتر توجه می­شد. شهر پکن پایتخت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


== ''معماری دوران سلسله­ی«چینگ»    '' ==
[[پرونده:Yuanhegong.jpg|بندانگشتی|معماری در [[سلسله چینگ|سلسله ی چینگ]]]]
سلسله­ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ی سبک معماری سلسله­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ها بیشتر توجه می­شد. شهر پکن پایتخت این سلسله، اساسا چهره­ی گذشته­ی خود را حفظ کرده و  باغستان­های بزرگ از جمله پارک­های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند. استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه­های متنوع وبه­شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد. استفاده از مدل­های گوناگون در بنای معابد و ساختمان­های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. . دراواخر دوران این سلسله، در چین بناهایی باسبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد.
[[سلسله چینگ|سلسله­ ی«چینگ»]](1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در [[چین]] است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ ی سبک معماری سلسله ­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ ها بیشتر توجه می­ شد.  
 
شهر [[پکن]] پایتخت این سلسله، اساسا چهره ­ی گذشته­ ی خود را حفظ کرده و  باغستان­ های بزرگ از جمله پارک­ های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه ­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]]، در این عصر ساخته شدند.
 
استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه ­های متنوع و به­ شکل آزاد، افزایش یافت. [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین|معماری بناهای مذهبی بودای تبتی]] با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد.  
 
استفاده از مدل­ های گوناگون در [[معماری آرامگاه های سلطنتی در چین|بنای معابد و ساختمان ­های سنتی]]، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. دراواخر دوران این سلسله، در [[چین]] بناهایی باسبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[وضعیت عمومی معماری باستانی چین]]؛ [[معماری دوران سلسله ی تانگ]]؛ [[معماری دوران سلسله ی سونگ]]؛ [[معماری دوران سلسله ی یوان]]؛ [[معماری دوران سلسله ی مینگ]]؛ [[معماری دوران معاصر چین]]؛ [[سلسله چینگ]]
 
= کتابشناسی =
<references />
[[رده:هنرهای تجسمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۷

معماری در سلسله ی چینگ

سلسله­ ی«چینگ»(1616 تا 1911میلادی)، آخرین دودمان سلطنت فئودالی در چین است. معماری در این دوران، عموما ضمن ادامه­ ی سبک معماری سلسله ­های پیشین، به ظرافت و جلال و شکوه ساختمان­ ها بیشتر توجه می­ شد.

شهر پکن پایتخت این سلسله، اساسا چهره ­ی گذشته­ ی خود را حفظ کرده و  باغستان­ های بزرگ از جمله پارک­ های«یوان مینگ­ یوان» و «اَی خه ­یوان» یعنی پارک تابستانی خوش منظره در داخل شهر ممنوعه، در این عصر ساخته شدند.

استفاده از شیشه در معماری این دوران و ساخت خانه ­های متنوع و به­ شکل آزاد، افزایش یافت. معماری بناهای مذهبی بودای تبتی با سبک خاص خود، در این دوران شکوفا شد.

استفاده از مدل­ های گوناگون در بنای معابد و ساختمان ­های سنتی، یکنواختی موجود را تغییر داد و اشکال جالب و متنوعی ایجاد گردید. دراواخر دوران این سلسله، در چین بناهایی باسبک چینی توام با سبک معماری فرنگی نیز پدید آمد[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ وضعیت عمومی معماری باستانی چین؛ معماری دوران سلسله ی تانگ؛ معماری دوران سلسله ی سونگ؛ معماری دوران سلسله ی یوان؛ معماری دوران سلسله ی مینگ؛ معماری دوران معاصر چین؛ سلسله چینگ

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.